فوچینو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
فوچینو (Fucino) | فوچینو (Fucino) | ||
(نام باستانی: لاکوس فوکینوس<ref>Lacus Fuecinus</ref> قدیم) بستر دریاچه در ناحیۀ [[آبروتسی]]<ref>Abruzzi</ref>، در جنوب مرکزی [[ایتالیا]]، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب شرقی [[لاکوییلا، شهر|لاکوئیلا]]<ref>L’Aquila </ref>. سطح این دریاچه بهسبب نداشتن راه خروجی، بسیار متغیر بود و اغلب به پیامدهای فاجعهآمیزی منجر میشد. سرانجام آن را خشک کردند (۱۸۵۴ـ ۱۸۷۵) و اکنون در آن چغندر قند کاشته میشود. [[کلودیوس اول]]<ref>Claudius I </ref>، امپراتور روم، دستور داد برای حمل مازاد آب آن به رود لیری<ref>Liri </ref> تونلی احداث شود. این تونل، که ۳۰هزار کارگر ۱۱ سال روی آن کار کردند، ۵ کیلومتر طول و ۴۰ ستون بازرسی داشت. در زمان [[ | (نام باستانی: لاکوس فوکینوس<ref>Lacus Fuecinus</ref> قدیم) بستر دریاچه در ناحیۀ [[آبروتسی]]<ref>Abruzzi</ref>، در جنوب مرکزی [[ایتالیا]]، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب شرقی [[لاکوییلا، شهر|لاکوئیلا]]<ref>L’Aquila </ref>. سطح این دریاچه بهسبب نداشتن راه خروجی، بسیار متغیر بود و اغلب به پیامدهای فاجعهآمیزی منجر میشد. سرانجام آن را خشک کردند (۱۸۵۴ـ ۱۸۷۵) و اکنون در آن چغندر قند کاشته میشود. [[کلودیوس اول]]<ref>Claudius I </ref>، امپراتور روم، دستور داد برای حمل مازاد آب آن به رود لیری<ref>Liri </ref> تونلی احداث شود. این تونل، که ۳۰هزار کارگر ۱۱ سال روی آن کار کردند، ۵ کیلومتر طول و ۴۰ ستون بازرسی داشت. در زمان [[هادریانوس، پوبلیوس (۷۶ـ۱۳۸م)|هادریانوس]]<ref>Hadrian</ref> (۱۱۷ـ۱۳۸م) آن را تعمیر کردند اما بار دیگر مسدود شد. از ۱۲۴۰م تلاشهای بسیاری برای بازگشایی آن صورت گرفته است. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۴
فوچینو (Fucino)
(نام باستانی: لاکوس فوکینوس[۱] قدیم) بستر دریاچه در ناحیۀ آبروتسی[۲]، در جنوب مرکزی ایتالیا، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب شرقی لاکوئیلا[۳]. سطح این دریاچه بهسبب نداشتن راه خروجی، بسیار متغیر بود و اغلب به پیامدهای فاجعهآمیزی منجر میشد. سرانجام آن را خشک کردند (۱۸۵۴ـ ۱۸۷۵) و اکنون در آن چغندر قند کاشته میشود. کلودیوس اول[۴]، امپراتور روم، دستور داد برای حمل مازاد آب آن به رود لیری[۵] تونلی احداث شود. این تونل، که ۳۰هزار کارگر ۱۱ سال روی آن کار کردند، ۵ کیلومتر طول و ۴۰ ستون بازرسی داشت. در زمان هادریانوس[۶] (۱۱۷ـ۱۳۸م) آن را تعمیر کردند اما بار دیگر مسدود شد. از ۱۲۴۰م تلاشهای بسیاری برای بازگشایی آن صورت گرفته است.