ونتو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات استان5|نام فارسی=|نام لاتین=Veneto|نام‌پیشین=|کشور=ایتالیا|موقعیت=شمال شرقی ایتالیا|مرکز=ونیز|تعداد شهرستان‌ها=|تعداد بخش ها=|شهرهای مهم= پادوا، ورونا، و ویچنتسا |کوه‌های استان= بخش‌هایی از کوه‌های آلپ و دولومیتی |رودهای استان= پو، آدیجه، برنتا، و پیاوه |جمعیت=4,865,380 نفر (۲۰۱۲)|مساحت= ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع|ارتفاع متوسط=|میانگین بارندگی سالیانه=|اقلیم=|تولیدات و صنایع مهم=تولید حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه}} | |||
[[پرونده:40113600-2.jpg|بندانگشتی|ساختمان تئاتر، ونتو]] | |||
وِنِتو (Veneto) | وِنِتو (Veneto) | ||
ناحیه‌ای در شمال شرقی [[ایتالیا]]، شامل استان‌های [[بلونو، استان|بلونو]]<ref>Belluno</ref>، [[پادوا، استان|پادوا]]<ref>Padua | ناحیه‌ای در شمال شرقی [[ایتالیا]]، شامل استان‌های [[بلونو، استان|بلونو]]<ref>Belluno</ref>، [[پادوا، استان|پادوا]]<ref>Padua | ||
</ref>، [[ترویزو، استان|ترویزو]]<ref> Treviso </ref>، [[روویگو، استان|روویگو]]<ref>Rovigo </ref>، [[ونیز]]، و [[ویچنتسا، استان|ویچنتسا]]<ref>Vicenza </ref>. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و | </ref>، [[ترویزو، استان|ترویزو]]<ref> Treviso </ref>، [[روویگو، استان|روویگو]]<ref>Rovigo </ref>، [[ونیز]]، و [[ویچنتسا، استان|ویچنتسا]]<ref>Vicenza </ref>. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 4,865,380 نفر جمعیت دارد (۲۰۱۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از [[پادوا، شهر|پادوا]]، [[ورونا، شهر|ورونا]]<ref>Verona </ref>، و [[ویچنتسا، شهر|ویچنتسا]]. ونتو بخشی از جلگۀ<ref>plain</ref> ایتالیای شمالی را با دلتای [[رود پو]]<ref> River Po</ref> تشکیل داده است؛ بخش‌هایی از کوه‌های آلپ<ref> Alps</ref>و [[دولومیتی]]<ref> Dolomites</ref> و [[دریاچه گاردا|دریاچۀ گاردا]]<ref> Lake Garda</ref> در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت‌اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت‌اند از پو<ref> Po </ref>، [[آدیجه]]<ref>Adige </ref>، [[برنتا]]<ref>Brenta</ref>، و [[پیاوه، رود|پیاوه]]<ref> Piave </ref>. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می‌شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت‌اند از ورونا، [[ویتوریو ونتو]]<ref>Vittorio Veneto </ref>، و [[باسانو دل گراپا|باسانو دِل گراپا]]<ref>Bassano del Grappa</ref>. ونسی<ref> Venetia</ref> که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی<ref> Veneti </ref> است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح‌های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی‌ها بود و در ۱۷۹۷ به [[اتریش]] واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی<ref>Lombardy-Venetia</ref>، در امپراتوری [[هابسبورگ]]<ref> Habsburg Empire</ref>، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۳
| ونتو | |
|---|---|
| کشور | ایتالیا |
| نام لاتین | Veneto |
| جمعیت | 4,865,380 نفر (۲۰۱۲) |
| موقعیت | شمال شرقی ایتالیا |
| مرکز | ونیز |
| مساحت | ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع |
| شهرهای مهم | پادوا، ورونا، و ویچنتسا |
| کوه‌های استان | بخش‌هایی از کوه‌های آلپ و دولومیتی |
| رودهای استان | پو، آدیجه، برنتا، و پیاوه |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه |
وِنِتو (Veneto)
ناحیه‌ای در شمال شرقی ایتالیا، شامل استان‌های بلونو[۱]، پادوا[۲]، ترویزو[۳]، روویگو[۴]، ونیز، و ویچنتسا[۵]. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 4,865,380 نفر جمعیت دارد (۲۰۱۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از پادوا، ورونا[۶]، و ویچنتسا. ونتو بخشی از جلگۀ[۷] ایتالیای شمالی را با دلتای رود پو[۸] تشکیل داده است؛ بخش‌هایی از کوه‌های آلپ[۹]و دولومیتی[۱۰] و دریاچۀ گاردا[۱۱] در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت‌اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت‌اند از پو[۱۲]، آدیجه[۱۳]، برنتا[۱۴]، و پیاوه[۱۵]. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می‌شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت‌اند از ورونا، ویتوریو ونتو[۱۶]، و باسانو دِل گراپا[۱۷]. ونسی[۱۸] که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی[۱۹] است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح‌های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی‌ها بود و در ۱۷۹۷ به اتریش واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی[۲۰]، در امپراتوری هابسبورگ[۲۱]، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست.