آل یاسین، محمدحسن (نجف ۱۹۳۱ـ۲۰۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آل یاسین، محمدحسن (نجف | |||
آل یاسین، محمدحسن (نجف ۱۹۳۱ـ۲۰۰۶م) Al-e Yasin, Mohammad Hassan | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
|ملیت=عراقی | |ملیت=عراقی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=درجه اجتهاد ( | |تحصیلات و محل تحصیل=درجه اجتهاد (۱۹۵۳م) | ||
| شغل و تخصص اصلی =فقیه | | شغل و تخصص اصلی =فقیه | ||
|شغل و تخصص های دیگر=ادیب، مورخ، زبان شناس، شاعر و محقق | |شغل و تخصص های دیگر=ادیب، مورخ، زبان شناس، شاعر و محقق | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =عضو مجمع العلمی (فرهنگستان علوم) عراق ( | |سمت =عضو مجمع العلمی (فرهنگستان علوم) عراق (۱۹۸۰م)، عضو مجمع اللغهالعربیه (فرهنگستان زبان عربی) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =اسلام و | |آثار =اسلام و سیاست، روش تفسیری شیخ طوسی، تاریخ حکومت آل بویه، اسلام و نظام طبقاتی، و اسلام و بردگی | ||
|خویشاوندان سرشناس =محمدرضا آل یاسین (پدر) | |خویشاوندان سرشناس =محمدرضا آل یاسین (پدر) | ||
|گروه مقاله =دین اسلام | |گروه مقاله =دین اسلام | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۰: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
فقیه، ادیب، مورخ، زبان‌شناس، شاعر، و محقق عراقی. پدرش، محمدرضا آل یاسین، از مراجع بزرگ شیعه در عراق بود. محمدحسن در طول تحصیل علوم دینی در حوزۀ نجف اشرف از عالمان بزرگی چون محمدطاهر شیخ راضی، [[جزایری، عبدالکریم (نجف ۱۲۸۹ـ همان جا ۱۳۸۲ق)|شیخ عبدالکریم جزایری]]، شیخ عباس رُمَیثی و [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سید ابوالقاسم خویی]] بهره‌های فراوان برد. در | فقیه، ادیب، مورخ، زبان‌شناس، شاعر، و محقق عراقی. پدرش، محمدرضا آل یاسین، از مراجع بزرگ شیعه در [[عراق]] بود. محمدحسن در طول تحصیل علوم دینی در حوزۀ [[نجف]] اشرف از عالمان بزرگی چون محمدطاهر شیخ راضی، [[جزایری، عبدالکریم (نجف ۱۲۸۹ـ همان جا ۱۳۸۲ق)|شیخ عبدالکریم جزایری]]، شیخ عباس رُمَیثی و [[خویی، سید ابوالقاسم (خوی ۱۲۷۸ـ بغداد ۱۳۷۱ش)|سید ابوالقاسم خویی]] بهره‌های فراوان برد. در ۱۹۵۳م، در ۳۲سالگی، به درجۀ اجتهاد رسید. در ۱۹۸۰م عضو مجمع‌العلمی (فرهنگستان علوم) عراق و همچنین عضو پیوستۀ مجمع ''اللغةالعربیه'' (فرهنگستان زبان عربی) شد. در ۱۹۹۴م به عضویت باشگاه پیش‌گامان و سرآمدان ابداع ادبی عراق درآمد. در ۱۹۹۵م به‌سبب سر برتافتن از حضور در جلسه‌ای با حضور [[صدام حسین|صدام حسین]]، به دستور وی، عضویتش در فرهنگستان علوم عراق به تعلیق درآمد. | ||
بیش از بیست جلد کتاب از وی منتشر شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از ''اسلام و سیاست''، ''روش تفسیری شیخ طوسی''، ''تاریخ حکومت آل بویه''، ''اسلام و نظام طبقاتی''، و ''اسلام و بردگی''. | بیش از بیست جلد کتاب از وی منتشر شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از ''اسلام و سیاست''، ''روش تفسیری شیخ طوسی''، ''تاریخ حکومت آل بویه''، ''اسلام و نظام طبقاتی''، و ''اسلام و بردگی''. | ||
[[Category:ادبیات عرب]] | <br /> | ||
[[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | |||
[[Category:دین اسلام]] | ---- | ||
[[Category:ادبیات عرب]] | |||
[[Category:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | |||
[[Category:دین اسلام]] | |||
[[Category:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]] | [[Category:اشخاص و عناوین، اصطلاحات و مفاهیم عمومی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۶
آل یاسین، محمدحسن (نجف ۱۹۳۱ـ۲۰۰۶م) Al-e Yasin, Mohammad Hassan
| محمدحسن آل یاسین | |
|---|---|
| زادروز |
نجف ۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۲۰۰۶م |
| ملیت | عراقی |
| تحصیلات و محل تحصیل | درجه اجتهاد (۱۹۵۳م) |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه |
| شغل و تخصص های دیگر | ادیب، مورخ، زبان شناس، شاعر و محقق |
| آثار | اسلام و سیاست، روش تفسیری شیخ طوسی، تاریخ حکومت آل بویه، اسلام و نظام طبقاتی، و اسلام و بردگی |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | محمدرضا آل یاسین (پدر) |
فقیه، ادیب، مورخ، زبان‌شناس، شاعر، و محقق عراقی. پدرش، محمدرضا آل یاسین، از مراجع بزرگ شیعه در عراق بود. محمدحسن در طول تحصیل علوم دینی در حوزۀ نجف اشرف از عالمان بزرگی چون محمدطاهر شیخ راضی، شیخ عبدالکریم جزایری، شیخ عباس رُمَیثی و سید ابوالقاسم خویی بهره‌های فراوان برد. در ۱۹۵۳م، در ۳۲سالگی، به درجۀ اجتهاد رسید. در ۱۹۸۰م عضو مجمع‌العلمی (فرهنگستان علوم) عراق و همچنین عضو پیوستۀ مجمع اللغةالعربیه (فرهنگستان زبان عربی) شد. در ۱۹۹۴م به عضویت باشگاه پیش‌گامان و سرآمدان ابداع ادبی عراق درآمد. در ۱۹۹۵م به‌سبب سر برتافتن از حضور در جلسه‌ای با حضور صدام حسین، به دستور وی، عضویتش در فرهنگستان علوم عراق به تعلیق درآمد.
بیش از بیست جلد کتاب از وی منتشر شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از اسلام و سیاست، روش تفسیری شیخ طوسی، تاریخ حکومت آل بویه، اسلام و نظام طبقاتی، و اسلام و بردگی.