آدونیس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آدونیس Adunis | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آدونیس|نام=Adunis|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=على احمد سعید|لقب=|زادروز=سوریه 1930م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=سوری|محل زندگی=پاریس|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامه دکتری|شغل و تخصص اصلی=شاعر، نظریهپرداز، منتقد ادبی|شغل و تخصص های دیگر=روزنامهنگار|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۷۰م تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان|جوایز و افتخارات=|آثار=شعر نغمههای مهیار دمشقی (۱۹۶۱م)، مفرد به صیغۀ جمع، زمان شعر (۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات غرب|دوره=|فعالیت های مهم=از پایهگذاران مجلۀ پیشر و شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م)|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:آدونیس.jpg|بندانگشتی|آدونیس]] | |||
آدونیس (سوریه 1930م-) Adunis | |||
شهرت و تخلّص على احمد سعید، شاعر، نظریهپرداز، منتقد ادبی و روزنامهنگار سوری. از دانشگاه سن ژوزف [[بیروت]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵م به سبب فعالیتهای سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست [[سوریه]] شش ماه زندانی شد. سال بعد به [[لبنان]] رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت کرد. از کسانی چون [[سعاده، انطون (۱۹۰۴ـ۱۹۴۹)|آنتون سَعاده]] و [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]] تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالبهای سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر ''شعر نغمههای مهیار دمشقی'' (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنجترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریهپرداز بر معاصران و نسل جوانتر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایهگذاران مجلۀ ''پیشرو شع''ر (۱۹۵۷م) و ''مواقف'' (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آن واحد انقلابی و سامانگریز و گاه عارفانه، و با این همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیستها و سوررئالیستهای اروپایی نزدیک میکند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبههای مختلف تاریخ عرب با لحنها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث میکند. این کتاب اخیراً (1388ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران [[صهیونیسم|صهیونیست]] سروده است. | |||
[[رده:ادبیات غرب]] | |||
[[رده:آثار و اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۹
آدونیس Adunis | |
---|---|
زادروز |
سوریه 1930م |
محل زندگی | پاریس |
ملیت | سوری |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامه دکتری |
شغل و تخصص اصلی | شاعر، نظریهپرداز، منتقد ادبی |
شغل و تخصص های دیگر | روزنامهنگار |
آثار | شعر نغمههای مهیار دمشقی (۱۹۶۱م)، مفرد به صیغۀ جمع، زمان شعر (۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
آدونیس (سوریه 1930م-) Adunis
شهرت و تخلّص على احمد سعید، شاعر، نظریهپرداز، منتقد ادبی و روزنامهنگار سوری. از دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵م به سبب فعالیتهای سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد به لبنان رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در پاریس اقامت کرد. از کسانی چون آنتون سَعاده و جبران خلیل جبران تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالبهای سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر نغمههای مهیار دمشقی (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنجترین اثر او کتاب مفرد به صیغۀ جمع است. در مقام شاعر و نظریهپرداز بر معاصران و نسل جوانتر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، زمان شعر (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایهگذاران مجلۀ پیشرو شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آن واحد انقلابی و سامانگریز و گاه عارفانه، و با این همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیستها و سوررئالیستهای اروپایی نزدیک میکند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. الکتاب (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبههای مختلف تاریخ عرب با لحنها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان متن قرآنی و آفاق نگارش دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث میکند. این کتاب اخیراً (1388ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.