روسی، آلدو (۱۹۳۱ـ۱۹۹۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۳۱م | |زادروز=میلان ۱۹۳۱م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۹۷م | |تاریخ مرگ=۱۹۹۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =سردبیر نشریۀ معماری کازابلاّ (۱۹۵۵ـ۱۹۶۴) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =مجتمع مسکونی گالاراتسه در میلان ایتالیا ( ۱۹۶۷ ـ ۱۹۷۴)؛ گورستان سان کاتالدو در مودنای ایتالیا (۱۹۷۱ ـ ۱۹۸۲)؛ کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)، ۱۹۶۶ | |آثار =مجتمع مسکونی گالاراتسه در میلان ایتالیا ( ۱۹۶۷ ـ ۱۹۷۴)؛ گورستان سان کاتالدو در مودنای ایتالیا (۱۹۷۱ ـ ۱۹۸۲)؛ کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)، ۱۹۶۶ | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}روسّی، | }}روسّی، آلدو (۱۹۳۱ـ۱۹۹۷)(Rossi, Aldo)<br/> [[File:22169500.jpg|thumb|موزه‌ای در ماستریخت، اثر روسّی]] | ||
معمار و نظریه‌پرداز ایتالیایی، از نمایندگان برجستۀ سبک نوخردگرایی<ref>neo-rationalism | معمار و نظریه‌پرداز ایتالیایی، از نمایندگان برجستۀ سبک نوخردگرایی<ref>neo-rationalism | ||
</ref>. اگرچه شمار اندکی از طرح‌هایش ساخته شد، نظریه‌هایش در باب ماهیت طراحی، بخش مهمی از بحث‌های معماری معاصر را تشکیل می‌دهد. روسّی در این نظریه‌ها، در برابر تأکید مدرنیسم بر فناوری و کارکرد<ref>function</ref>، بدیلی عرضه کرد. طرح‌هایش بسیار نوآورانه بودند و اغلب شکل‌های | </ref>. اگرچه شمار اندکی از طرح‌هایش ساخته شد، نظریه‌هایش در باب ماهیت طراحی، بخش مهمی از بحث‌های معماری معاصر را تشکیل می‌دهد. روسّی در این نظریه‌ها، در برابر تأکید مدرنیسم بر فناوری و کارکرد<ref>function</ref>، بدیلی عرضه کرد. طرح‌هایش بسیار نوآورانه بودند و اغلب شکل‌های هندسی بی‌‌پیرایه، همچون مکعب و استوانه، و نیز ویژگی‌های سنّتی معماری ایتالیا، همچون طاقگان<ref> arcade </ref> و راهرو<ref>gallery </ref>، را دربرمی‌گرفتند. از‌جمله کارهای مهمش عبارت‌اند از مجتمع مسکونی گالاّراتسه ۲ <ref>Gallaratese 2 Housing Block </ref> در [[میلان]] [[ایتالیا]] (۱۹۶۷ـ۱۹۷۴)؛ گورستان سان کاتالدو<ref>San Cataldo cemetery </ref> در [[مودنا، شهر|مودنا]]<ref>Modena </ref>ی ایتالیا (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲)؛ مجتمع آپارتمانی در راک‌اشتراسه<ref>Rauchstrasse </ref> در [[برلین]] (۱۹۸۳)؛ و دانشکدۀ معماری در دانشگاه میامی<ref>University of Miami </ref>، [[فلوریدا]]، [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]. تیترو دل موندو<ref>Teatro del Mondo </ref> (۱۹۷۹)، تئاتری قوطی‌مانند که روی سکوی شناوری<ref>barge</ref> بنا شده بود تا بتواند در کانال‌های ونیز حرکت کند، از معروف‌ترین طرح‌های اوست. روسّی در میلان به‌دنیا آمد و در پلی‌تکنیک میلان<ref> Polytechnic of Milan </ref> درس خواند. سردبیر نشریۀ معماری ''کازابلاّ''<ref>Casabellà </ref> (۱۹۵۵ـ۱۹۶۴) بود و بعدها به تدریس در ایتالیا، [[سوییس|سوئیس]]، و امریکا پرداخت. در ۱۹۹۰ یک دانشکدۀ معماری در فلوریدا تأسیس کرد. وی با انتشار کتاب ''لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)''<ref>''L’architettura della città''</ref>، ۱۹۶۶ (ترجمه‌شده با نام ''معماری شهر''<ref> ''The Architecture of the City''</ref>، ۱۹۸۲) به‌شهرت رسید. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۴۵
| آلدو روسی Aldo Rossi | |
|---|---|
| زادروز |
میلان ۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۱۹۹۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در پلی تکنیک میلان |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | نظریه پرداز |
| آثار | مجتمع مسکونی گالاراتسه در میلان ایتالیا ( ۱۹۶۷ ـ ۱۹۷۴)؛ گورستان سان کاتالدو در مودنای ایتالیا (۱۹۷۱ ـ ۱۹۸۲)؛ کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)، ۱۹۶۶ |
| گروه مقاله | معماری |
روسّی، آلدو (۱۹۳۱ـ۱۹۹۷)(Rossi, Aldo)
معمار و نظریه‌پرداز ایتالیایی، از نمایندگان برجستۀ سبک نوخردگرایی[۱]. اگرچه شمار اندکی از طرح‌هایش ساخته شد، نظریه‌هایش در باب ماهیت طراحی، بخش مهمی از بحث‌های معماری معاصر را تشکیل می‌دهد. روسّی در این نظریه‌ها، در برابر تأکید مدرنیسم بر فناوری و کارکرد[۲]، بدیلی عرضه کرد. طرح‌هایش بسیار نوآورانه بودند و اغلب شکل‌های هندسی بی‌‌پیرایه، همچون مکعب و استوانه، و نیز ویژگی‌های سنّتی معماری ایتالیا، همچون طاقگان[۳] و راهرو[۴]، را دربرمی‌گرفتند. از‌جمله کارهای مهمش عبارت‌اند از مجتمع مسکونی گالاّراتسه ۲ [۵] در میلان ایتالیا (۱۹۶۷ـ۱۹۷۴)؛ گورستان سان کاتالدو[۶] در مودنا[۷]ی ایتالیا (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲)؛ مجتمع آپارتمانی در راک‌اشتراسه[۸] در برلین (۱۹۸۳)؛ و دانشکدۀ معماری در دانشگاه میامی[۹]، فلوریدا، امریکا. تیترو دل موندو[۱۰] (۱۹۷۹)، تئاتری قوطی‌مانند که روی سکوی شناوری[۱۱] بنا شده بود تا بتواند در کانال‌های ونیز حرکت کند، از معروف‌ترین طرح‌های اوست. روسّی در میلان به‌دنیا آمد و در پلی‌تکنیک میلان[۱۲] درس خواند. سردبیر نشریۀ معماری کازابلاّ[۱۳] (۱۹۵۵ـ۱۹۶۴) بود و بعدها به تدریس در ایتالیا، سوئیس، و امریکا پرداخت. در ۱۹۹۰ یک دانشکدۀ معماری در فلوریدا تأسیس کرد. وی با انتشار کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)[۱۴]، ۱۹۶۶ (ترجمه‌شده با نام معماری شهر[۱۵]، ۱۹۸۲) به‌شهرت رسید.