بورومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =فرانچسکو بورّومینی | ||
|نام = | |نام =Francesco Borromini | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=فرانچسکو کاستلّی | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=سوئیس ۱۵۹۹م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۶۶۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=ایتالیایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =معمار | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷)که گنبدی بیضی‌شکل | ||
سانتا آگنس در پیازا ناوُنا (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده (ح ۱۶۶۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =معماری | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت‌های مهم = | |فعالیت‌های مهم = | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]] | [[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]] | ||
[[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]] | [[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]] | ||
بورّومینی، | بورّومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷)(Borromini, Francesco) | ||
(نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ باروک<ref>baroque | (نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque | ||
</ref> زادۀ سوئیس. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷ بود (برنینی<ref>Bernini </ref> رقیب اصلی‌اش به‌شمار می‌‌رفت). طرح‌های برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که | </ref> زادۀ [[سوییس|سوئیس]]. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷ بود ([[برنینی، جانلورنتسو (۱۵۹۸ـ۱۶۸۰)|برنینی]]<ref>Bernini </ref> رقیب اصلی‌اش به‌شمار می‌‌رفت). طرح‌های برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که شاگرد او بود، تعبیری غیرمتعارف و بی‌پیرایه از زبان کلاسیک<ref>classical </ref> معماری را به‌کار می‌بست. نبوغ وی در کلیساهای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه<ref>San Carlo alle Quattro Fontane </ref> (۱۶۳۷ـ۱۶۴۱)، سنت ایوُ دِلا ساپی‌ینزا<ref>Sant’ Ivo della Sapienza </ref> (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳) و کلیسای کوچک سان فیلیپو نری<ref>Oratory of San Filippo Neri </ref> (۱۶۳۸ـ۱۶۵۰) مشهود است. به‌سبب تلقّی زیرکانه و خلاف عرفش از فضا و نور شهرت یافت. طرح‌هایش به جای تناسبات انسانی، بیشتر بر اشکال هندسی مبتنی‌اند. بورّومینی نخست در [[میلان، شهر|میلان]] سنگ‌تراشی می‌کرد، و سپس در ۱۶۲۰ به رُم رفت. در ابتدا نزد کارلو مادرنو<ref>Carlo Maderno </ref> (۱۵۵۶ـ۱۶۲۹)، از خویشاوندان دور خود، در کلیسای سن‌پیِترو، و سپس به‌همراه برنینی روی کاخ باربرینی<ref>Palazzo Barberini </ref> کار کرد. پس از درگذشت مادرنو، کار نزد برنینی را پی گرفت، و سرانجام بزرگ‌ترین رقیب او شد. طرح بسیار بدیع بورّومینی برای نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷) که گنبدی بیضی‌شکل داشت، او را در سراسر اروپا مشهور کرد. طرح‌های بعدی‌اش عبارت‌بودند از سانتا آگنس<ref>Santa Agnese </ref> در پیازا ناوُنا<ref>Piazza Navona </ref> (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده<ref>Collegio di Propaganda Fide</ref> (ح ۱۶۶۰). | ||
<br /> <!--12379000--> | <br /> <!--12379000--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۱
| فرانچسکو بورّومینی Francesco Borromini | |
|---|---|
| زادروز |
سوئیس ۱۵۹۹م |
| درگذشت | ۱۶۶۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار |
نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷)که گنبدی بیضی‌شکل سانتا آگنس در پیازا ناوُنا (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده (ح ۱۶۶۰) |
| گروه مقاله | معماری |
بورّومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷)(Borromini, Francesco)
(نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ باروک[۱] زادۀ سوئیس. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷ بود (برنینی[۲] رقیب اصلی‌اش به‌شمار می‌‌رفت). طرح‌های برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که شاگرد او بود، تعبیری غیرمتعارف و بی‌پیرایه از زبان کلاسیک[۳] معماری را به‌کار می‌بست. نبوغ وی در کلیساهای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه[۴] (۱۶۳۷ـ۱۶۴۱)، سنت ایوُ دِلا ساپی‌ینزا[۵] (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳) و کلیسای کوچک سان فیلیپو نری[۶] (۱۶۳۸ـ۱۶۵۰) مشهود است. به‌سبب تلقّی زیرکانه و خلاف عرفش از فضا و نور شهرت یافت. طرح‌هایش به جای تناسبات انسانی، بیشتر بر اشکال هندسی مبتنی‌اند. بورّومینی نخست در میلان سنگ‌تراشی می‌کرد، و سپس در ۱۶۲۰ به رُم رفت. در ابتدا نزد کارلو مادرنو[۷] (۱۵۵۶ـ۱۶۲۹)، از خویشاوندان دور خود، در کلیسای سن‌پیِترو، و سپس به‌همراه برنینی روی کاخ باربرینی[۸] کار کرد. پس از درگذشت مادرنو، کار نزد برنینی را پی گرفت، و سرانجام بزرگ‌ترین رقیب او شد. طرح بسیار بدیع بورّومینی برای نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷) که گنبدی بیضی‌شکل داشت، او را در سراسر اروپا مشهور کرد. طرح‌های بعدی‌اش عبارت‌بودند از سانتا آگنس[۹] در پیازا ناوُنا[۱۰] (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده[۱۱] (ح ۱۶۶۰).