آساتوریان، گارنیک (تهران ۱۹۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت =رییس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامه ارمنی ایرانی نامه (از ۱۹۹۳م)، بنیادگذار و رییس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) | |سمت =رییس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامه ارمنی ایرانی نامه (از ۱۹۹۳م)، بنیادگذار و رییس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =خاورشناسی | |گروه مقاله =خاورشناسی | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/[[گیومری]] کوچید. در دانشگاه [[ایروان]] و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ [[زبان شناسی|زبان‌شناسی]] از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ''ایرانی‌نامه'' (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: ''گویش‌های غرب ایران'' (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام ''قوم‌نگاری بختیاری‌ها'' ([[کپنهاگ]]، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام ''داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ ''اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی'' (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ ''شعر: بختیاری‌ها'' (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ ''زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا)'' (۱۹۹۰م).<br/> | ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/[[گیومری]] کوچید. در دانشگاه [[ایروان]] و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ [[زبان شناسی|زبان‌شناسی]] از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ''ایرانی‌نامه'' (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: ''گویش‌های غرب ایران'' (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام ''قوم‌نگاری بختیاری‌ها'' ([[کپنهاگ]]، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام ''داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها'' (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ ''اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی'' (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ ''شعر: بختیاری‌ها'' (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ ''زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا)'' (۱۹۹۰م).<br/> | ||
----[[Category:خاورشناسی]] | |||
[[Category:(خاورشناسی)ایران]] | [[Category:(خاورشناسی)ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴
| گارنیک آساتوریان Garnik Asatorian | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۹۵۳م |
| ملیت | ارمنستانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان‌شناسی دانشگاه ایروان (۱۹۹۰م) |
| شغل و تخصص اصلی | ایران‌شناس |
| آثار | گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
آساتوریان، گارْنیک (تهران ۱۹۵۳م - )(Asatorian, Garnik)
ایران‌شناس ارمنستانی. در ۱۹۶۷م با خانواده‌اش به شهر لنیناکان/گیومری کوچید. در دانشگاه ایروان و پژوهشگاه مطالعات شرقی فرهنگستان علوم شوروی در سن‌پترزبورگ درس خواند (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م) و در رشتۀ زبان‌شناسی از دانشگاه ایروان دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۹۰م). رئیس بخش ادبیات شرق در پژوهشگاه خاورشناسی فرهنگستان علوم ارمنستان (از ۱۹۹۱م)، سردبیر ماهنامۀ ارمنی ایرانی‌نامه (از ۱۹۹۳م) و بنیادگذار و رئیس مرکز ایران‌شناسی ایروان (از ۱۹۹۶م) بوده است. از آثارش: گویش‌های غرب ایران (با همکاری) در ۲ جلد: جلد اول با نام قوم‌نگاری بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۸۷م) و جلد دوم با نام داستان‌های کوتاه بختیاری‌ها (کپنهاگ، ۱۹۹۱م)؛ اسامی فعل در زبان‌های پارسی میانه و پارتی (ایروان، ۱۸۹۸م)؛ شعر: بختیاری‌ها (با همکاری) (کپنهاگ، ۱۹۹۵م)؛ زبان‌های ارمنی و ایرانی (فارسی، کردی و زازا) (۱۹۹۰م).