دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:حسین دهلوی.jpg|بندانگشتی|حسین دهلوی]] | |||
دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش- تهران ۲۳ مهر ۱۳۹۸ش)<br> | |||
<p>آهنگ‌ساز ایرانی. در محضر ابوالحسن صبا به فراگیری موسیقی ایرانی با ویولن پرداخت و نزد حسین ناصحی آهنگ‌سازی را آموخت. بعدها از هنرستان عالی موسیقی (کنسرواتوار تهران)، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد. دهلوی از ۱۳۳۶ش به مدت ۱۰ سال رهبری ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا (ارکستر صبا) را برعهده داشت و از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ش رهبری ارکستر ایرانی تالار رودکی را برعهده گرفت. در ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی منصوب شد که تا ۱۳۵۰ در این سمت باقی ماند. دهلوی در ۱۳۷۱ با همکاری حدود ۷۰ نوازندۀ سازهای مضرابی برای نخستین‌بار در تاریخ موسیقی ایرانی، «ارکستر بزرگ مضرابی» را تشکیل داد. این ارکستر پس از مدتی فعالیت، منحل شد. او نخستین آهنگ‌ساز ایرانی است که پارتیتور آثار خود را به‌چاپ رسانده و برای دوستداران و پژوهشگران موسیقی چندصدایی ایران به یادگار نهاده است. بخشی از آثار او به رهبری علی رهبری و منوچهر صهبایی و تعدادی دیگر نیز به کوشش خودش در اروپا ضبط و منتشر شده است. از آثار اوست: کتاب ''پیوند شعر و موسیقی آوازی''، ''سبکبال'' برای ارکستر، ''فانتزی برای گروه تمبک و ارکستر''، ''فروغ عشق'' برای آواز و ارکستر، ''بالۀ بیژن و منیژه''، ''اپرای مانا و مانی''، ''اپرای خسرو و شیرین''، تدوین کتاب ''آموزش تمبک'' با همکاری حسین تهرانی و شماری از استادان هنرستان موسیقی ملی.</p><p>حسین دهلوی پس از چند سال ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری ریوی در بیمارستان دکتر شریعتی تهران درگذشت.</p> | <p>آهنگ‌ساز ایرانی. در محضر [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] به فراگیری موسیقی ایرانی با [[ویولن]] پرداخت و نزد [[ناصحی، حسین (تهران ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۵۶ش)|حسین ناصحی]] آهنگ‌سازی را آموخت. بعدها از [[هنرستان عالی موسیقی]] (کنسرواتوار تهران)، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد. دهلوی از ۱۳۳۶ش به مدت ۱۰ سال رهبری ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا (ارکستر صبا) را برعهده داشت و از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ش رهبری ارکستر ایرانی [[تالار رودکی]] را برعهده گرفت. در ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی منصوب شد که تا ۱۳۵۰ در این سمت باقی ماند. دهلوی در ۱۳۷۱ با همکاری حدود ۷۰ نوازندۀ سازهای مضرابی برای نخستین‌بار در تاریخ موسیقی ایرانی، «ارکستر بزرگ مضرابی» را تشکیل داد. این ارکستر پس از مدتی فعالیت، منحل شد. او نخستین آهنگ‌ساز ایرانی است که پارتیتور آثار خود را به‌چاپ رسانده و برای دوستداران و پژوهشگران موسیقی چندصدایی ایران به یادگار نهاده است. بخشی از آثار او به رهبری [[رهبری، علی (تهران ۱۳۲۵ ش )|علی رهبری]] و [[صهبایی، منوچهر (تهران ۱۳۲۷ش)|منوچهر صهبایی]] و تعدادی دیگر نیز به کوشش خودش در اروپا ضبط و منتشر شده است. از آثار اوست: کتاب ''پیوند شعر و موسیقی آوازی''، ''سبکبال'' برای ارکستر، ''فانتزی برای گروه تمبک و ارکستر''، ''فروغ عشق'' برای آواز و ارکستر، ''بالۀ بیژن و منیژه''، ''اپرای مانا و مانی''، ''اپرای خسرو و شیرین''، تدوین کتاب ''آموزش تمبک'' با همکاری [[حسین تهرانی]] و شماری از استادان هنرستان موسیقی ملی.</p><p>حسین دهلوی پس از چند سال ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری ریوی در بیمارستان دکتر شریعتی تهران درگذشت.</p> | ||
<br><!--20224800--> | <br><!--20224800--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲
| حسین دهلوی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۶ش |
| درگذشت | تهران ۲۳ مهر ۱۳۹۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | کتاب: آموزش تمبک با همکاری حسین تهرانی؛ پیوند شعر و موسیقی آوازی؛ سبکبال برای ارکستر؛ فانتزی برای گروه تمبک و ارکستر؛ فروغ عشق برای آواز و ارکستر؛ باله بیژن و منیژه؛ اپرای مانا و مانی؛ اپرای خسرو و شیرین |
| گروه مقاله | موسیقی |
دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش- تهران ۲۳ مهر ۱۳۹۸ش)
آهنگ‌ساز ایرانی. در محضر ابوالحسن صبا به فراگیری موسیقی ایرانی با ویولن پرداخت و نزد حسین ناصحی آهنگ‌سازی را آموخت. بعدها از هنرستان عالی موسیقی (کنسرواتوار تهران)، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد. دهلوی از ۱۳۳۶ش به مدت ۱۰ سال رهبری ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا (ارکستر صبا) را برعهده داشت و از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ش رهبری ارکستر ایرانی تالار رودکی را برعهده گرفت. در ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی منصوب شد که تا ۱۳۵۰ در این سمت باقی ماند. دهلوی در ۱۳۷۱ با همکاری حدود ۷۰ نوازندۀ سازهای مضرابی برای نخستین‌بار در تاریخ موسیقی ایرانی، «ارکستر بزرگ مضرابی» را تشکیل داد. این ارکستر پس از مدتی فعالیت، منحل شد. او نخستین آهنگ‌ساز ایرانی است که پارتیتور آثار خود را به‌چاپ رسانده و برای دوستداران و پژوهشگران موسیقی چندصدایی ایران به یادگار نهاده است. بخشی از آثار او به رهبری علی رهبری و منوچهر صهبایی و تعدادی دیگر نیز به کوشش خودش در اروپا ضبط و منتشر شده است. از آثار اوست: کتاب پیوند شعر و موسیقی آوازی، سبکبال برای ارکستر، فانتزی برای گروه تمبک و ارکستر، فروغ عشق برای آواز و ارکستر، بالۀ بیژن و منیژه، اپرای مانا و مانی، اپرای خسرو و شیرین، تدوین کتاب آموزش تمبک با همکاری حسین تهرانی و شماری از استادان هنرستان موسیقی ملی.
حسین دهلوی پس از چند سال ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری ریوی در بیمارستان دکتر شریعتی تهران درگذشت.