چلیابینسک، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = روسیه | |||
| نام فارسی = چلیابینسک | |||
|نام لاتین = Chelyabinsk | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = چلیابینسک | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = در فاصلۀ ۲۴۰کیلومتری جنوب یِکاترینبورگ | |||
| جمعیت = 1,130,132 نفر (2010) | |||
| مساحت = ۵۳۰ کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = مهندسی (شامل ساخت ماشینآلات) و تولید فولاد، آهن، آلومینیوم و گدازش روی | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:1280px-Троицкая церковь3.jpg|بندانگشتی|کلیسای ترینیتی]] | [[پرونده:1280px-Троицкая церковь3.jpg|بندانگشتی|کلیسای ترینیتی]] | ||
[[پرونده:Trade center (13125740593).jpg|بندانگشتی|مرکز تجاری شهر چلیابینسک]] | |||
چِلْیابینسْک، شهر (Chelyabinsk) | چِلْیابینسْک، شهر (Chelyabinsk) | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۰
چلیابینسک، شهر | |
---|---|
کشور | روسیه |
نام فارسی | چلیابینسک |
نام لاتین | Chelyabinsk |
جمعیت | 1,130,132 نفر (2010) |
موقعیت | در فاصلۀ ۲۴۰کیلومتری جنوب یِکاترینبورگ |
تولیدات و صنایع مهم | مهندسی (شامل ساخت ماشینآلات) و تولید فولاد، آهن، آلومینیوم و گدازش روی |
استان یا ایالت | چلیابینسک |
مساحت | ۵۳۰ کیلومتر مربع |
چِلْیابینسْک، شهر (Chelyabinsk)
مرکز اداری، اقتصادی و فرهنگی استان (ناحیۀ) چِلْیابینسک، در فدراسیون روسیه[۱]، به فاصلۀ ۲۴۰کیلومتری جنوب یِکاترینبورگ[۲]، در ساحل رود میاس[۳]. 1,130,132 نفر جمعیت (2010) و ۵۳۰ کیلومتر مربع مساحت دارد. مرکز بزرگ صنعتی اورال[۴] و مرکز مهم خطوط راهآهن است. صنایع اصلی و مهم آن عبارتاند از مهندسی (شامل ساخت ماشینآلات) و تولید فولاد، آهن، آلومینیوم و گدازش روی. نیروگاه بزرگی نیز در نزدیکی آن احداث شده است. حوضۀ[۵] مهم زغالسنگ چلیابینسک (که از ۱۹۰۶ بهرهبرداری از آن آغاز شد). پسماندههای کارخانۀ پلوتونیوم[۶] شهر، آن را به مکانی با بیشترین میزان رادیواکتیو در جهان تبدیل کرده است. چلیابینسک، روستای سابق تاتارنشین، در ۱۷۳۶ به قلعهای قزاقنشین[۷] تبدیل شد. احداث راهآهن سراسری سیبری[۸]، که در ۱۸۸۶ از اینجا آغاز شد، اهمیت تجاری شهر را آشکار کرد. نخستین کارخانههای آردسازی و تعمیرگاه لوکوموتیو در این زمان در اطراف شهر ساخته شدند و چلیابینسک جانشین تیومن[۹] بهمنزلۀ دروازۀ سیبری[۱۰] برای صادرات و واردات کالا و مهاجرت شد. توسعۀ صنعتی طبق برنامۀ پنجسالۀ استالین[۱۱] در دهۀ ۱۹۳۰ و جابهجایی کارخانهها در جریان جنگ جهانی دوم سبب رشد بیشتر شهر شد.