یهودیان، ناحیه خود مختار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = | ||
| استان = | | استان = | ||
| شهرستان = | | شهرستان= | ||
| بخش = | | بخش = | ||
| موقعیت = در خاور دور روسیه، واقع | | موقعیت = در خاور دور روسیه، واقع در غرب خاباروفسک | ||
| جمعیت = 150,453 نفر (۲۰۲۱) | | جمعیت = 150,453 نفر (۲۰۲۱) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۱
| یهودیان، ناحیه خود مختار | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | ناحیه خودمختار یهودیان |
| نام لاتین | jewish Autonomous Region |
| جمعیت | 150,453 نفر (۲۰۲۱) |
| موقعیت | در خاور دور روسیه، واقع در غرب خاباروفسک |
| تولیدات و صنایع مهم | استخراج طلا و قلع، تولید الوار و فرآیند تبدیل آن، ابزار کشاورزی، نساجی، چرم سازی، فلزکاری و صنایع سبک. کشت گندم و سویا و تولید لبنیات |
| مساحت | ۳۶هزار کیلومتر مربع |
یهودیان، ناحیه خودمختار (jewish Autonomous Region)
استانی در سرزمین[۱] خاباروفسک[۲]، در خاور دور روسیه[۳]، با ۳۶هزار کیلومتر مربع مساحت و 150,453 نفر (2021) جمعیت (۶۷درصد شهرنشین، ۸۳درصد روس، چهارصد یهودی). مرکز آن شهر بیروبیجان[۴] است. این استان در پیچ رود آمور[۵] در غرب خاباروفسک واقع شده است و با استان هیلونگ‌جیانگ[۶]، در شمال چین، مرز مشترک دارد. دیگر رودهای آن بیرا[۷] و بیجان[۸] است. شمال غربی این استان کوهستانی و بخشی از آن جنگلی است که منابع کانی غنی دارد. صنایع آن عبارتنداز استخراج طلا و قلع، تولید الوار و فرآیند تبدیل آن، ابزار کشاورزی، نساجی، چرم سازی، فلزکاری و صنایع سبک. گندم و سویا نیز در آن کشت می‌شود و لبنیات تولید می‌کند. اسکان روس‌ها در این ناحیه از دهۀ ۱۸۴۰ آغاز شد. دولت شوروی در ۱۹۲۸ آن را به اسکان دوبارۀ یهودیان اختصاص داد. در ۱۹۳۰، ناحیۀ ملی بیروبیجان[۹] نامیده شد، اما نام آن در ۱۹۳۴ تغییر کرد. سکونت در این‌جا اختیاری است و شمار یهودیان نیز زیاد نیست.