جنگ جانشینی اتریش: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جنگ جانشینی اتریش (War of the Austrian Succession) | جنگ جانشینی اتریش (War of the Austrian Succession) | ||
نبرد 1740ـ1748م بین [[اتریش]]<ref>Austria</ref> (با حمایت [[انگلستان]] و [[هلند]]<ref>Netherland</ref>) و [[پروس]]<ref>Prussia</ref> (با حمایت [[فرانسه]]<ref>France</ref> و [[اسپانیا]]<ref>Spain</ref>). [[شارل ششم (۱۶۸۵ـ۱۷۴۰)|شارل ششم]]<ref>Charles VI</ref>، امپراتور مقدس روم در 1740م درگذشت و جانشینی دخترش ماری ترز<ref>Maria Theresa</ref> سبب اختلاف میان برخی از قدرت‌های اروپایی شد. فردریک کبیر<ref>Frederick the Great</ref>، امپراتور | نبرد 1740ـ1748م بین [[اتریش]]<ref>Austria</ref> (با حمایت [[انگلستان]] و [[هلند]]<ref>Netherland</ref>) و [[پروس]]<ref>Prussia</ref> (با حمایت [[فرانسه]]<ref>France</ref> و [[اسپانیا]]<ref>Spain</ref>). [[شارل ششم (۱۶۸۵ـ۱۷۴۰)|شارل ششم]]<ref>Charles VI</ref>، امپراتور مقدس روم در 1740م درگذشت و جانشینی دخترش [[ماری ترز]]<ref>Maria Theresa</ref> سبب اختلاف میان برخی از قدرت‌های اروپایی شد. [[فردریک کبیر (۱۷۱۲ـ۱۷۸۶)|فردریک کبیر]]<ref>Frederick the Great</ref>، امپراتور پروس، [[سیلزی]]<ref>Silesia</ref> را از تصرف اتریش خارج کرد. ارتشی متشکل از نیروهای بریتانیایی، اتریشی، و [[هانوور، خاندان|هانوور]]<ref>Hanover</ref>ی، به فرماندهی [[جورج دوم]]<ref>George II</ref> نیروهای فرانسوی را در دتینگن<ref>Dettingen</ref> شکست داد (1743م). در 1745م ارتش اتریش ـ انگلستان در فونتنوا<ref>Fontenoy</ref> شکست خورد، اما برتری نیروی دریایی بریتانیایی‌ها تثبیت شد، درنتیجه منافعی در قارۀ امریکا و [[هند]] به‌دست آوردند. این جنگ با پیمان اِکس ـ لا‌ـ شاپل<ref>Treaty of Aix-la-Chapelle</ref> پایان یافت (1748م). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۹
جنگ جانشینی اتریش (War of the Austrian Succession)
نبرد 1740ـ1748م بین اتریش[۱] (با حمایت انگلستان و هلند[۲]) و پروس[۳] (با حمایت فرانسه[۴] و اسپانیا[۵]). شارل ششم[۶]، امپراتور مقدس روم در 1740م درگذشت و جانشینی دخترش ماری ترز[۷] سبب اختلاف میان برخی از قدرت‌های اروپایی شد. فردریک کبیر[۸]، امپراتور پروس، سیلزی[۹] را از تصرف اتریش خارج کرد. ارتشی متشکل از نیروهای بریتانیایی، اتریشی، و هانوور[۱۰]ی، به فرماندهی جورج دوم[۱۱] نیروهای فرانسوی را در دتینگن[۱۲] شکست داد (1743م). در 1745م ارتش اتریش ـ انگلستان در فونتنوا[۱۳] شکست خورد، اما برتری نیروی دریایی بریتانیایی‌ها تثبیت شد، درنتیجه منافعی در قارۀ امریکا و هند به‌دست آوردند. این جنگ با پیمان اِکس ـ لا‌ـ شاپل[۱۴] پایان یافت (1748م).