دستگاه تنفس مصنوعی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
دستگاه تنفس مصنوعی (ventilator) | دستگاه تنفس مصنوعی (ventilator) | ||
دستگاهی برای کمک به تنفس بیمارانی که به‌علت بیماری یا جراحت قادر به تنفس طبیعی نیستند. گاهی این دستگاه عمل تنفس را به‌عهده می‌گیرد. در | دستگاهی برای کمک به [[تنفس]] بیمارانی که به‌علت بیماری یا [[جراحت]]<ref>wound</ref> قادر به تنفس طبیعی نیستند. گاهی این دستگاه عمل تنفس را به‌عهده می‌گیرد. در [[پزشکی]]، دو حالتِ دستگاه تنفس مصنوعی، یکی با فشار مثبت و دیگری با فشار منفی، کاربرد دارد. از دستگاه تنفس مصنوعی با فشار مثبت یا دستگاه پشتیبان حیات<ref>life-support machine</ref> بیشتر استفاده می‌شود. این دستگاه هوا را از طریق لوله‌ای که در [[نای]]<ref>trachea</ref> قرار داده می‌شود، با فشار به درون مجاری هوایی می‌راند تا شش‌ها باز شوند. با قطع فشار دستگاه، هوا از شش‌ها خارج می‌شود. معمولاً این روش مدتی کوتاه کاربرد دارد. شش آهنی<ref>iron lung</ref> نمونه‌ای از دستگاه تنفس مصنوعی با فشار منفی است. بیمار درون محفظۀ دستگاه دراز می‌کشد و فقط سر او خارج از دستگاه است. درون محفظۀ دستگاه، خلأ ایجاد می‌شود که باعث بازشدن قفسۀ [[سینه]]<ref>ribcage</ref> و ورود هوا به شش‌ها می‌شود. با حذف خلأ، قفسۀ سینه به حالت اولیۀ خود بازمی‌گردد و هوا از شش‌ها خارج می‌شود. این روش تنفس کمکی برای بیمارانی که دچار مشکلات تنفسی مزمن‌اند، ازجمله برخی از مبتلایان به [[فلج اطفال]]<ref>Polio</ref>، مناسب است. | ||
---- | ---- | ||
<references /> | |||
[[رده:پزشکی]] | |||
[[رده:تنفسی و ریه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۹
دستگاه تنفس مصنوعی (ventilator)
دستگاهی برای کمک به تنفس بیمارانی که به‌علت بیماری یا جراحت[۱] قادر به تنفس طبیعی نیستند. گاهی این دستگاه عمل تنفس را به‌عهده می‌گیرد. در پزشکی، دو حالتِ دستگاه تنفس مصنوعی، یکی با فشار مثبت و دیگری با فشار منفی، کاربرد دارد. از دستگاه تنفس مصنوعی با فشار مثبت یا دستگاه پشتیبان حیات[۲] بیشتر استفاده می‌شود. این دستگاه هوا را از طریق لوله‌ای که در نای[۳] قرار داده می‌شود، با فشار به درون مجاری هوایی می‌راند تا شش‌ها باز شوند. با قطع فشار دستگاه، هوا از شش‌ها خارج می‌شود. معمولاً این روش مدتی کوتاه کاربرد دارد. شش آهنی[۴] نمونه‌ای از دستگاه تنفس مصنوعی با فشار منفی است. بیمار درون محفظۀ دستگاه دراز می‌کشد و فقط سر او خارج از دستگاه است. درون محفظۀ دستگاه، خلأ ایجاد می‌شود که باعث بازشدن قفسۀ سینه[۵] و ورود هوا به شش‌ها می‌شود. با حذف خلأ، قفسۀ سینه به حالت اولیۀ خود بازمی‌گردد و هوا از شش‌ها خارج می‌شود. این روش تنفس کمکی برای بیمارانی که دچار مشکلات تنفسی مزمن‌اند، ازجمله برخی از مبتلایان به فلج اطفال[۶]، مناسب است.