مونرو، آليس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[ | [[پرونده:42359066- 3.jpg|بندانگشتی|346x346پیکسل|آلیس مونرو]] | ||
مونْرو، اَلیس (اونتاریو 10 ژوئیه | مونْرو، اَلیس (اونتاریو 10 ژوئیه 1931 - همانجا 13 می 2024م) <span dir="LTR">Munro, Alice</span> | ||
(نام اصلی: آلیس لِیْدلو<ref>Alice Laidlaw</ref>) داستان‌کوتاه‌نویس کانادایی. نخستین مجموعۀ داستان‌کوتاهش، رقص سایه‌های شاد<ref>Dance of the Happy Shades</ref> (1964) با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این مجموعه و مجموعه‌های دیگر - مانند چیزی که قصد داشتم به تو بگویم<ref>Something I've Been Meaning to Tell You</ref> (1974) و پیشرفت عشق<ref>The Progress of Love</ref> (1986) - به شهرت جهانی او در مقام یکی از بهترین داستان‌کوتاه‌نویسان عصر حاضر منجر شد. رمان دختر گدا<ref>.The Beggar Maid</ref>، که در واقع مجموعه‌ای از چند داستان به‌هم‌پیوسته است، در 1979 به چاپ رسید. در 2001 بابت یک عمر فعالیت، برندۀ جایزۀ ری<ref>Rea Award</ref>، جایزۀ داستان کوتاه، و در سال 2013م برندۀ [[نوبل، جایزه|جایزه نوبل ادبیات]] شد. | (نام اصلی: آلیس لِیْدلو<ref>Alice Laidlaw</ref>) داستان‌کوتاه‌نویس کانادایی. نخستین مجموعۀ داستان‌کوتاهش، ''رقص سایه‌های شاد''<ref>''Dance of the Happy Shades''</ref> (1964) با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این مجموعه و مجموعه‌های دیگر - مانند ''چیزی که قصد داشتم به تو بگویم''<ref>''Something I've Been Meaning to Tell You''</ref> (1974) و ''پیشرفت عشق''<ref>''The Progress of Love''</ref> (1986) - به شهرت جهانی او در مقام یکی از بهترین داستان‌کوتاه‌نویسان عصر حاضر منجر شد. رمان ''دختر گدا''<ref>''.The Beggar Maid''</ref>، که در واقع مجموعه‌ای از چند داستان به‌هم‌پیوسته است، در 1979 به چاپ رسید. در 2001 بابت یک عمر فعالیت، برندۀ جایزۀ ری<ref>Rea Award</ref>، جایزۀ داستان کوتاه، و در سال 2013م برندۀ [[نوبل، جایزه|جایزه نوبل ادبیات]] شد. | ||
مونرو در وینگمِ<ref>Wingham</ref> اونتاریو<ref>Ontario</ref> متولد شد و ماجراهای غالب داستان‌هایش در شهر کوچک اونتاریو می‌گذرد. آثار موجز و تیزبین او عموماً رویدادهای زندگی روزمره را ترسیم می‌کنند که معمولاً از چشم یک زن و با نگاهی ژرف‌نگر به رنج حاصل از ناکامی و شکنندگی روابط - و به تعبیر خود مونرو «رنج تماس انسانی» - روایت می‌شوند. مونرو با وجود نشان ندادن تمایلات آشکار فمینیستی در آثارش با چیره‌دستی، حساسیت، و صداقت زندگی زنانی را به تصویر می‌کشد که با نقش‌های فراوانشان در دنیایی مردسالار دست‌وپنجه نرم می‌کنند. داستان‌هایش را در نشریات بسیار، به‌خصوص در نیویورکر<ref>New Yoker</ref>، به چاپ رسانده و در دهۀ 1970 نویسندۀ مقیم و مدعو دانشگاه اونتاریوی غربی<ref>University of Western Ontario</ref> بوده است. رمان ''زندگی زنان و دختران''<ref>Lives of Girls and Women</ref> را در 1971 منتشر کرد. از دیگر مجموعه‌داستان‌های اوست: ''قمرهای مشتری''<ref>The Moons of Jupiter</ref> (1983)، ''دوست جوانی من''<ref>Friend of My Youth</ref> (1990) و ''اسرار پیدا'' <ref>Open Secrets</ref>(1994). | مونرو در وینگمِ<ref>Wingham</ref> اونتاریو<ref>Ontario</ref> متولد شد و ماجراهای غالب داستان‌هایش در شهر کوچک اونتاریو می‌گذرد. آثار موجز و تیزبین او عموماً رویدادهای زندگی روزمره را ترسیم می‌کنند که معمولاً از چشم یک زن و با نگاهی ژرف‌نگر به رنج حاصل از ناکامی و شکنندگی روابط - و به تعبیر خود مونرو «رنج تماس انسانی» - روایت می‌شوند. مونرو با وجود نشان ندادن تمایلات آشکار فمینیستی در آثارش با چیره‌دستی، حساسیت، و صداقت زندگی زنانی را به تصویر می‌کشد که با نقش‌های فراوانشان در دنیایی مردسالار دست‌وپنجه نرم می‌کنند. داستان‌هایش را در نشریات بسیار، به‌خصوص در نیویورکر<ref>New Yoker</ref>، به چاپ رسانده و در دهۀ 1970 نویسندۀ مقیم و مدعو دانشگاه اونتاریوی غربی<ref>University of Western Ontario</ref> بوده است. رمان ''زندگی زنان و دختران''<ref>''Lives of Girls and Women''</ref> را در 1971 منتشر کرد. از دیگر مجموعه‌داستان‌های اوست: ''قمرهای مشتری''<ref>''The Moons of Jupiter''</ref> (1983)، ''دوست جوانی من''<ref>''Friend of My Youth''</ref> (1990) و ''اسرار پیدا''<ref>''Open Secrets''</ref> (1994). | ||
شماری از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌اند از جمله ''فرار'' با ترجمۀ [[دقیقی، مژده (تهران ۱۳۳۵ش)|مژده دقیقی،]] ''دست‌مایه‌ها'' با ترجمۀ مرضیه ستوده و ''رؤیای مادرم'' با ترجمۀ [[علیدوستی، ترانه (۱۳۶۲ش)|ترانه علیدوستی]]. | شماری از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌اند از جمله ''فرار'' با ترجمۀ [[دقیقی، مژده (تهران ۱۳۳۵ش)|مژده دقیقی،]] ''دست‌مایه‌ها'' با ترجمۀ مرضیه ستوده و ''رؤیای مادرم'' با ترجمۀ [[علیدوستی، ترانه (۱۳۶۲ش)|ترانه علیدوستی]]. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۴
| آليس مونرو Alice Munro | |
|---|---|
| زادروز |
اونتاریو 10 ژوئیه 1931م |
| درگذشت | اونتاریو 13 می 2024م |
| ملیت | كانادایی |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌كوتاه‌نويس |
| آثار | قمرهای مشتری (1983)، دوست جوانی من (1990) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ نوبل ادبیات سال 2013م |
مونْرو، اَلیس (اونتاریو 10 ژوئیه 1931 - همانجا 13 می 2024م) Munro, Alice
(نام اصلی: آلیس لِیْدلو[۱]) داستان‌کوتاه‌نویس کانادایی. نخستین مجموعۀ داستان‌کوتاهش، رقص سایه‌های شاد[۲] (1964) با استقبال منتقدان روبه‌رو شد. این مجموعه و مجموعه‌های دیگر - مانند چیزی که قصد داشتم به تو بگویم[۳] (1974) و پیشرفت عشق[۴] (1986) - به شهرت جهانی او در مقام یکی از بهترین داستان‌کوتاه‌نویسان عصر حاضر منجر شد. رمان دختر گدا[۵]، که در واقع مجموعه‌ای از چند داستان به‌هم‌پیوسته است، در 1979 به چاپ رسید. در 2001 بابت یک عمر فعالیت، برندۀ جایزۀ ری[۶]، جایزۀ داستان کوتاه، و در سال 2013م برندۀ جایزه نوبل ادبیات شد.
مونرو در وینگمِ[۷] اونتاریو[۸] متولد شد و ماجراهای غالب داستان‌هایش در شهر کوچک اونتاریو می‌گذرد. آثار موجز و تیزبین او عموماً رویدادهای زندگی روزمره را ترسیم می‌کنند که معمولاً از چشم یک زن و با نگاهی ژرف‌نگر به رنج حاصل از ناکامی و شکنندگی روابط - و به تعبیر خود مونرو «رنج تماس انسانی» - روایت می‌شوند. مونرو با وجود نشان ندادن تمایلات آشکار فمینیستی در آثارش با چیره‌دستی، حساسیت، و صداقت زندگی زنانی را به تصویر می‌کشد که با نقش‌های فراوانشان در دنیایی مردسالار دست‌وپنجه نرم می‌کنند. داستان‌هایش را در نشریات بسیار، به‌خصوص در نیویورکر[۹]، به چاپ رسانده و در دهۀ 1970 نویسندۀ مقیم و مدعو دانشگاه اونتاریوی غربی[۱۰] بوده است. رمان زندگی زنان و دختران[۱۱] را در 1971 منتشر کرد. از دیگر مجموعه‌داستان‌های اوست: قمرهای مشتری[۱۲] (1983)، دوست جوانی من[۱۳] (1990) و اسرار پیدا[۱۴] (1994).
شماری از آثار وی به فارسی ترجمه شده‌اند از جمله فرار با ترجمۀ مژده دقیقی، دست‌مایه‌ها با ترجمۀ مرضیه ستوده و رؤیای مادرم با ترجمۀ ترانه علیدوستی.