اف موری آبراهام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
(نام کامل: فحرید موری آبراهام<ref>Fahrid Murray Abraham</ref>) بازیگر سوریتبارِ امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس<ref>University of Texas</ref> به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف<ref>Herbert Berghof Studio</ref> (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سالها بازی در نقشهای کوچکِ فیلمهای گاه معتبر، سرانجام برای نقش [[سالیری ، آنتونیو (۱۷۵۰ـ۱۸۲۵)|آنتونیو سالیری]] در ''آمادئوس''<ref>''Amadeus''</ref> (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای ''آمادئوس'' برندهٔ جایزه گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سالهای بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در ''نام گل سرخ''<ref>''Der Name der Rose''</ref>/1986م، ''مردی بیگناه''<ref>''An Innocent Man''</ref>/ 1989م و ''چشم بیوه''<ref>''Eye of the Widow''</ref>/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسینشده بازی کرد: اول در فیلمی از [[کوین، برادران|برادران کوئن]] با عنوان ''درون لوین دیویس''<ref>''Inside Llewyn Davis''</ref> (۲۰۱۳م) در نقش برنامهریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن<ref>Bud Grossman</ref>) و سپس در فیلمی از وس اندرسون<ref>Wes Anderson</ref> با عنوان ''هتل بزرگ بوداپست''<ref>''The Grand Budapest Hotel''</ref> (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل<ref>Dar Adal</ref>» در مجموعۀ تلویزیونی ''هوملند''<ref>''Homeland''</ref> نیز مورد توجه قرار گرفت. | (نام کامل: فحرید موری آبراهام<ref>Fahrid Murray Abraham</ref>) بازیگر سوریتبارِ امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس<ref>University of Texas</ref> به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف<ref>Herbert Berghof Studio</ref> (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سالها بازی در نقشهای کوچکِ فیلمهای گاه معتبر، سرانجام برای نقش [[سالیری ، آنتونیو (۱۷۵۰ـ۱۸۲۵)|آنتونیو سالیری]] در ''آمادئوس''<ref>''Amadeus''</ref> (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای ''آمادئوس'' برندهٔ جایزه گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سالهای بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در ''نام گل سرخ''<ref>''Der Name der Rose''</ref>/1986م، ''مردی بیگناه''<ref>''An Innocent Man''</ref>/ 1989م و ''چشم بیوه''<ref>''Eye of the Widow''</ref>/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسینشده بازی کرد: اول در فیلمی از [[کوین، برادران|برادران کوئن]] با عنوان ''درون لوین دیویس''<ref>''Inside Llewyn Davis''</ref> (۲۰۱۳م) در نقش برنامهریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن<ref>Bud Grossman</ref>) و سپس در فیلمی از وس اندرسون<ref>Wes Anderson</ref> با عنوان ''هتل بزرگ بوداپست''<ref>''The Grand Budapest Hotel''</ref> (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل<ref>Dar Adal</ref>» در مجموعۀ تلویزیونی ''هوملند''<ref>''Homeland''</ref> نیز مورد توجه قرار گرفت. | ||
موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفهایاش در اجراهای زیادی از آثار [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، [[بکت، | موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفهایاش در اجراهای زیادی از آثار [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، [[بکت، ساموئل|بکت]] و [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|چخوف]] به روی صحنه رفته است، که بازیاش در نمایش [[در انتظار گودو]] در نقش پوزو<ref>Pozzo</ref> (اجرای سال 1988م) شهرت دارد. | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
'''گزیدۀ آثار سینمایی''' | '''گزیدۀ آثار سینمایی''' | ||
* ''سرپیکو''<ref><bdi>''Serpico''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - | * ''سرپیکو''<ref><bdi>''Serpico''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۷۳م) | ||
* ''پسران آفتاب''<ref><bdi>''The Sunshine Boys''</bdi></ref> (هربرت راس<ref>Herbert Ross</ref> - | * ''پسران آفتاب''<ref><bdi>''The Sunshine Boys''</bdi></ref> (هربرت راس<ref>Herbert Ross</ref> - ۱۹۷۵م) | ||
* ''صورتزخمی''<ref><bdi>''Scarface''</bdi></ref> ([[دی پالما، برایان (۱۹۴۰)|برایان دی پالما]] - | * ''صورتزخمی''<ref><bdi>''Scarface''</bdi></ref> ([[دی پالما، برایان (۱۹۴۰)|برایان دی پالما]] - ۱۹۸۳م) | ||
* ''آمادئوس'' ([[فورمن، میلوش (۱۹۳۲)|میلوش فورمن]] - | * ''آمادئوس'' ([[فورمن، میلوش (۱۹۳۲)|میلوش فورمن]] - ۱۹۸۴م) | ||
* ''نام گل سرخ'' (ژان ژاک آنو<ref>Jean-Jacques Annaud</ref> - | * ''نام گل سرخ'' (ژان ژاک آنو<ref>Jean-Jacques Annaud</ref> - ۱۹۸۶م) | ||
* ''سوگلی''<ref><bdi>''The Favorite''</bdi></ref> (جک اسمایت<ref>Jack Smight</ref> - | * ''سوگلی''<ref><bdi>''The Favorite''</bdi></ref> (جک اسمایت<ref>Jack Smight</ref> - ۱۹۸۹م) | ||
* ''مردی بیگناه'' (پیتر ییتس<ref>Peter Yates</ref> - | * ''مردی بیگناه'' (پیتر ییتس<ref>Peter Yates</ref> - ۱۹۸۹م) | ||
* ''آتش غرور''<ref><bdi>''The Bonfire of the Vanities''</bdi></ref> (برایان دی پالما - | * ''آتش غرور''<ref><bdi>''The Bonfire of the Vanities''</bdi></ref> (برایان دی پالما - 1990م) | ||
* ''با شمشیر''<ref><bdi>''By the Sword''</bdi></ref> (جرمی کاگان<ref>Jeremy Kagan</ref> - | * ''با شمشیر''<ref><bdi>''By the Sword''</bdi></ref> (جرمی کاگان<ref>Jeremy Kagan</ref> - ۱۹۹۱م) | ||
* ''چشم بیوه''<ref><bdi>''Eye of the Widow''</bdi></ref> (اندرو وی. مکلاگلن<ref>Andrew V. McLaglen</ref> - | * ''چشم بیوه''<ref><bdi>''Eye of the Widow''</bdi></ref> (اندرو وی. مکلاگلن<ref>Andrew V. McLaglen</ref> - ۱۹۹۱م) | ||
* ''نجات از شکار شدن''<ref><bdi>''Surviving the Game''</bdi></ref> (ارنست دیکرسون<ref>Ernest Dickerson</ref> - | * ''نجات از شکار شدن''<ref><bdi>''Surviving the Game''</bdi></ref> (ارنست دیکرسون<ref>Ernest Dickerson</ref> - ۱۹۹۴م) | ||
* ''آفرودیت | * ''آفرودیت توانا''<ref><bdi>''Mighty Aphrodite''</bdi></ref> ([[آلن، وودی (۱۹۳۵)|وودی آلن]] - ۱۹۹۵م) | ||
* ''تقلید''<ref>''Mimic''</ref> (گییرمو دل تورو<ref>Guillermo del Toro</ref> - | * ''تقلید''<ref>''Mimic''</ref> (گییرمو دل تورو<ref>Guillermo del Toro</ref> - ۱۹۹۷م) | ||
* ''یافتن فارستر''<ref><bdi>''Finding Forrester''</bdi></ref> (گاس ون سنت<ref>Gus Van Sant</ref> - | * ''یافتن فارستر''<ref><bdi>''Finding Forrester''</bdi></ref> (گاس ون سنت<ref>Gus Van Sant</ref> - ۲۰۰۰م) | ||
* ''اسرار دانته''<ref><bdi>''Il mistero di Dante''</bdi></ref> ( | * ''اسرار دانته''<ref><bdi>''Il mistero di Dante''</bdi></ref> (لوئیس نرو<ref>Louis Nero</ref> - ۲۰۱۴م) | ||
---- | ---- |
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۷
اف. موری آبراهام F. Murray Abraham | |
---|---|
زادروز |
پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م |
ملیت | امریکاییِ سوریتبار |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه تگزاس |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | سرپیکو (۱۹۷۳)؛ صورتزخمی (۱۹۸۳)؛ آمادئوس (۱۹۸۴)؛ نام گل سرخ (۱۹۸۶)؛ مردی بیگناه (۱۹۸۹)؛ آتش غرور (1990) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (1984م) |
اف. موری آبراهام (پنسیلوانیا 24 اکتبر 1939م - ) F. Murray Abraham
(نام کامل: فحرید موری آبراهام[۱]) بازیگر سوریتبارِ امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد. پدر و مادرش به ترتیب سوری و ایتالیایی بودند. تحصیلاتش را در دانشگاه تگزاس[۲] به پایان رساند. سپس در استودیوی هربرت برگاف[۳] (در نیویورک) تحت نظر یوتا هیگن[۴] (1919 - 2004م) آموزش بازیگری دید. از اواسط دهۀ 1960م روی صحنه رفت. در سال 1971م نیز نخستین فیلمش را بازی کرد. پس از سالها بازی در نقشهای کوچکِ فیلمهای گاه معتبر، سرانجام برای نقش آنتونیو سالیری در آمادئوس[۵] (1984م) برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد و به شهرت رسید. آبراهام برای آمادئوس برندهٔ جایزه گلدن گلوب[۶] بهترین بازیگر مرد فیلم درام و نامزد دریافت جایزۀ بفتا[۷]ی بهترین بازیگر نقش اول مرد نیز شد. در سالهای بعد حضور فعال و چشمگیری (از جمله در نام گل سرخ[۸]/1986م، مردی بیگناه[۹]/ 1989م و چشم بیوه[۱۰]/1991م) داشت. پس از حضور در آثار فیلسمازان ایتالیایی در دهۀ نخست 2000م، در دههٔ بعد در دو فیلم تحسینشده بازی کرد: اول در فیلمی از برادران کوئن با عنوان درون لوین دیویس[۱۱] (۲۰۱۳م) در نقش برنامهریز و مدیر موسیقی فولکلور (باد گراسمن[۱۲]) و سپس در فیلمی از وس اندرسون[۱۳] با عنوان هتل بزرگ بوداپست[۱۴] (۲۰۱۴م) در نقش مردی مرموز به نام «آقای مصطفی». در این دهه حضور او در نقش یک متخصص عملیات سیاه به نام «دار آدل[۱۵]» در مجموعۀ تلویزیونی هوملند[۱۶] نیز مورد توجه قرار گرفت.
موری آبراهام در تمام دورۀ فعالیت حرفهایاش در اجراهای زیادی از آثار شکسپیر، بکت و چخوف به روی صحنه رفته است، که بازیاش در نمایش در انتظار گودو در نقش پوزو[۱۷] (اجرای سال 1988م) شهرت دارد.
گزیدۀ آثار سینمایی
- سرپیکو[۱۸] (سیدنی لومت - ۱۹۷۳م)
- پسران آفتاب[۱۹] (هربرت راس[۲۰] - ۱۹۷۵م)
- صورتزخمی[۲۱] (برایان دی پالما - ۱۹۸۳م)
- آمادئوس (میلوش فورمن - ۱۹۸۴م)
- نام گل سرخ (ژان ژاک آنو[۲۲] - ۱۹۸۶م)
- سوگلی[۲۳] (جک اسمایت[۲۴] - ۱۹۸۹م)
- مردی بیگناه (پیتر ییتس[۲۵] - ۱۹۸۹م)
- آتش غرور[۲۶] (برایان دی پالما - 1990م)
- با شمشیر[۲۷] (جرمی کاگان[۲۸] - ۱۹۹۱م)
- چشم بیوه[۲۹] (اندرو وی. مکلاگلن[۳۰] - ۱۹۹۱م)
- نجات از شکار شدن[۳۱] (ارنست دیکرسون[۳۲] - ۱۹۹۴م)
- آفرودیت توانا[۳۳] (وودی آلن - ۱۹۹۵م)
- تقلید[۳۴] (گییرمو دل تورو[۳۵] - ۱۹۹۷م)
- یافتن فارستر[۳۶] (گاس ون سنت[۳۷] - ۲۰۰۰م)
- اسرار دانته[۳۸] (لوئیس نرو[۳۹] - ۲۰۱۴م)
- ↑ Fahrid Murray Abraham
- ↑ University of Texas
- ↑ Herbert Berghof Studio
- ↑ Uta Hagen
- ↑ Amadeus
- ↑ Golden Globe Award
- ↑ British Academy Film Awards
- ↑ Der Name der Rose
- ↑ An Innocent Man
- ↑ Eye of the Widow
- ↑ Inside Llewyn Davis
- ↑ Bud Grossman
- ↑ Wes Anderson
- ↑ The Grand Budapest Hotel
- ↑ Dar Adal
- ↑ Homeland
- ↑ Pozzo
- ↑ Serpico
- ↑ The Sunshine Boys
- ↑ Herbert Ross
- ↑ Scarface
- ↑ Jean-Jacques Annaud
- ↑ The Favorite
- ↑ Jack Smight
- ↑ Peter Yates
- ↑ The Bonfire of the Vanities
- ↑ By the Sword
- ↑ Jeremy Kagan
- ↑ Eye of the Widow
- ↑ Andrew V. McLaglen
- ↑ Surviving the Game
- ↑ Ernest Dickerson
- ↑ Mighty Aphrodite
- ↑ Mimic
- ↑ Guillermo del Toro
- ↑ Finding Forrester
- ↑ Gus Van Sant
- ↑ Il mistero di Dante
- ↑ Louis Nero