بوئین میاندشت، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
بوئین میاندشت، شهر Buin Miandasht, city | بوئین میاندشت، شهر Buin Miandasht, city | ||
شهری در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، و مرکز اداری [[بوئین میاندشت، شهرستان|شهرستان بوئین میاندشت]]. با ارتفاع ۲,۴۱۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و ۲۶کیلومتری غرب شمالی [[داران]]، سر راه اصفهان به [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرم‌آباد]]، قرار دارد. اقلیم آن سرد و از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌خشک و جمعيت آن ۱3,585نفر است (۱۳9۵ش). این شهر، که از دو آبادی مجاور هم به نام بوئین و میاندشت تشکیل شده، از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است. آبادی‌های اولیۀ تشکیل‌دهندۀ شهر توسط گرجی‌هایی که توسط [[عباس صفوی اول|شاه عباس اول]] به [[فریدن، شهرستان|فریدن]] و این منطقه کوچانده شدند بنا شده‌اند. از همین‌رو بخشی از جمعیت کنونی شهر و شهرستان نیز اعقاب همان گرجی‌ها هستند. در این اسم، بوئین را به معنای انبار دانسته‌اند و وجه تسمیۀ میاندشت نیز به خاطر واقع بودن آن در میان دشت است. | شهری در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، و مرکز اداری [[بوئین میاندشت، شهرستان|شهرستان بوئین میاندشت]]. با ارتفاع ۲,۴۱۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و ۲۶کیلومتری غرب شمالی [[داران]]، سر راه اصفهان به [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرم‌آباد]]، قرار دارد. اقلیم آن سرد و از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌خشک و جمعيت آن ۱3,585نفر است (۱۳9۵ش). این شهر، که در اوائل دهۀ 1350ش از دو آبادی مجاور هم به نام بوئین و میاندشت تشکیل شده، از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است. آبادی‌های اولیۀ تشکیل‌دهندۀ شهر توسط گرجی‌هایی که توسط [[عباس صفوی اول|شاه عباس اول]] به [[فریدن، شهرستان|فریدن]] و این منطقه کوچانده شدند بنا شده‌اند. از همین‌رو بخشی از جمعیت کنونی شهر و شهرستان نیز اعقاب همان گرجی‌ها هستند. در این اسم، بوئین را به معنای انبار دانسته‌اند و وجه تسمیۀ میاندشت نیز به خاطر واقع بودن آن در میان دشت است. | ||
در اولین تقسیمات کشوری دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (1316ش) شهرستان فریدن یکی از شهرستان‌های هفتگانۀ استان دهم (شاملِ اصفهان، یزد و شهرکرد) بود؛ در این دوره آبادی‌های منطقۀ بوئین و میاندشت، در قالب چند دهستان، از توابع شهرستان فریدن بوده است؛ در تابستان 1368ش بخش بویین و میاندشت به مرکزیت شهر بویین و میاندشت (از ترکیب 4 دهستان) در تابعیت شهرستان فریدن ایجاد شد؛ و نهایتاً در سال 1392ش با انتزاع بخش مذکور از شهرستان فریدن، به شهرستان ارتقاء یافت. | در اولین تقسیمات کشوری دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (1316ش) شهرستان فریدن یکی از شهرستان‌های هفتگانۀ استان دهم (شاملِ اصفهان، یزد و شهرکرد) بود؛ در این دوره آبادی‌های منطقۀ بوئین و میاندشت، در قالب چند دهستان، از توابع شهرستان فریدن بوده است؛ در تابستان 1368ش بخش بویین و میاندشت به مرکزیت شهر بویین و میاندشت (از ترکیب 4 دهستان) در تابعیت شهرستان فریدن ایجاد شد؛ و نهایتاً در سال 1392ش با انتزاع بخش مذکور از شهرستان فریدن، به شهرستان ارتقاء یافت. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۵
| بوئین میاندشت، شهر | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | اصفهان |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | ۱3,585نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی اصفهان و ۲۶کیلومتری غرب شمالی داران، سر راه اصفهان به خرم‌آباد |
| نوع اقلیم | سرد و نیمه‌خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲,۴۱۰متر |
| نام لاتین | Buin Miandasht |
بوئین میاندشت، شهر Buin Miandasht, city
شهری در استان اصفهان، و مرکز اداری شهرستان بوئین میاندشت. با ارتفاع ۲,۴۱۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی اصفهان و ۲۶کیلومتری غرب شمالی داران، سر راه اصفهان به خرم‌آباد، قرار دارد. اقلیم آن سرد و از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌خشک و جمعيت آن ۱3,585نفر است (۱۳9۵ش). این شهر، که در اوائل دهۀ 1350ش از دو آبادی مجاور هم به نام بوئین و میاندشت تشکیل شده، از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است. آبادی‌های اولیۀ تشکیل‌دهندۀ شهر توسط گرجی‌هایی که توسط شاه عباس اول به فریدن و این منطقه کوچانده شدند بنا شده‌اند. از همین‌رو بخشی از جمعیت کنونی شهر و شهرستان نیز اعقاب همان گرجی‌ها هستند. در این اسم، بوئین را به معنای انبار دانسته‌اند و وجه تسمیۀ میاندشت نیز به خاطر واقع بودن آن در میان دشت است.
در اولین تقسیمات کشوری دورۀ رضاشاه (1316ش) شهرستان فریدن یکی از شهرستان‌های هفتگانۀ استان دهم (شاملِ اصفهان، یزد و شهرکرد) بود؛ در این دوره آبادی‌های منطقۀ بوئین و میاندشت، در قالب چند دهستان، از توابع شهرستان فریدن بوده است؛ در تابستان 1368ش بخش بویین و میاندشت به مرکزیت شهر بویین و میاندشت (از ترکیب 4 دهستان) در تابعیت شهرستان فریدن ایجاد شد؛ و نهایتاً در سال 1392ش با انتزاع بخش مذکور از شهرستان فریدن، به شهرستان ارتقاء یافت.