ابراهیم عثمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم عثمانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۰۲۴ق|تاریخ مرگ=۱۰۵۸ق|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فرمانروا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=احمد یکم (پدر) - عثمان دوم و مراد چهارم (برادران)|گروه مقاله=|دوره=حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم عثمانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۰۲۴ق|تاریخ مرگ=۱۰۵۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ترک|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فرمانروا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=احمد یکم (پدر) - عثمان دوم و مراد چهارم (برادران)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابراهیم عثمانی (۱۰۲۴ـ۱۰۵۸ق)<br> | ابراهیم عثمانی (۱۰۲۴ـ۱۰۵۸ق)<br> | ||
<p>نوزدهمین سلطان عثمانی (حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق). پسر احمد یکم بود و دوران جوانی را در دورۀ برادرانش، [[عثمان دوم|عثمان دوم]] و [[مراد عثمانی چهارم|مراد چهارم]]، در زندان گذراند و پس از مرگ مراد که بی‌جانشین بود به سلطنت رسید. با کشتن وزیر اعظم، قَرَه مصطفی پاشا با توطئۀ درباریان در ۱۰۵۳ق، ثبات نسبی حکومت ابراهیم از بین رفت و او بازیچۀ دست مادر خود و درباریان شد. مهم‌ترین رویداد دورۀ او جنگ بی‌نتیجه با [[ونیز]] در [[کرت، جزیره|جزیرۀ کِرت]] بود (۱۰۵۶ق). ابراهیم سرانجام با شورش [[ینی چری|یَنی‌چری‌ها]] از سلطنت برکنار و چندی بعد به فتوای شیخ‌الاسلام کشته شد. پیکرش را در [[ایاصوفیه|اَیاصوفیه]] به خاک سپردند. شورشیان پس از او پسرش، محمد چهارم، را به سلطنت رساندند. ابراهیم مردی کم‌خرد، ضعیف‌النفس و خوشگذران بود و به پوست و ابریشم علاقۀ بسیار داشت. در پادشاهی او چند تن از وزیران اعظم بادرایت به قتل رسیدند و فساد و رشوه‌خواری دوباره رواج یافت. دورۀ فرمانروایی او را دورۀ سلطنت «زنان» دانسته‌اند.</p> | <p>نوزدهمین سلطان [[عثمانی، امپراتوری|عثمانی]] (حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق). پسر احمد یکم بود و دوران جوانی را در دورۀ برادرانش، [[عثمان دوم|عثمان دوم]] و [[مراد عثمانی چهارم|مراد چهارم]]، در زندان گذراند و پس از مرگ مراد که بی‌جانشین بود به سلطنت رسید. با کشتن وزیر اعظم، قَرَه مصطفی پاشا با توطئۀ درباریان در ۱۰۵۳ق، ثبات نسبی حکومت ابراهیم از بین رفت و او بازیچۀ دست مادر خود و درباریان شد. مهم‌ترین رویداد دورۀ او جنگ بی‌نتیجه با [[ونیز]] در [[کرت، جزیره|جزیرۀ کِرت]] بود (۱۰۵۶ق). ابراهیم سرانجام با شورش [[ینی چری|یَنی‌چری‌ها]] از سلطنت برکنار و چندی بعد به فتوای شیخ‌الاسلام کشته شد. پیکرش را در [[ایاصوفیه|اَیاصوفیه]] به خاک سپردند. شورشیان پس از او پسرش، محمد چهارم، را به سلطنت رساندند. ابراهیم مردی کم‌خرد، ضعیف‌النفس و خوشگذران بود و به پوست و ابریشم علاقۀ بسیار داشت. در پادشاهی او چند تن از وزیران اعظم بادرایت به قتل رسیدند و فساد و رشوه‌خواری دوباره رواج یافت. دورۀ فرمانروایی او را دورۀ سلطنت «زنان» دانسته‌اند.</p> | ||
<br><!--11010700--> | <br><!--11010700--> | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:امپراتوری عثمانی و ترکیه]] | [[رده:امپراتوری عثمانی و ترکیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۶
| ابراهیم عثمانی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۰۲۴ق |
| درگذشت | ۱۰۵۸ق |
| ملیت | ترک |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| دوره | حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | احمد یکم (پدر) - عثمان دوم و مراد چهارم (برادران) |
ابراهیم عثمانی (۱۰۲۴ـ۱۰۵۸ق)
نوزدهمین سلطان عثمانی (حک: ۱۰۴۹ـ۱۰۵۸ق). پسر احمد یکم بود و دوران جوانی را در دورۀ برادرانش، عثمان دوم و مراد چهارم، در زندان گذراند و پس از مرگ مراد که بی‌جانشین بود به سلطنت رسید. با کشتن وزیر اعظم، قَرَه مصطفی پاشا با توطئۀ درباریان در ۱۰۵۳ق، ثبات نسبی حکومت ابراهیم از بین رفت و او بازیچۀ دست مادر خود و درباریان شد. مهم‌ترین رویداد دورۀ او جنگ بی‌نتیجه با ونیز در جزیرۀ کِرت بود (۱۰۵۶ق). ابراهیم سرانجام با شورش یَنی‌چری‌ها از سلطنت برکنار و چندی بعد به فتوای شیخ‌الاسلام کشته شد. پیکرش را در اَیاصوفیه به خاک سپردند. شورشیان پس از او پسرش، محمد چهارم، را به سلطنت رساندند. ابراهیم مردی کم‌خرد، ضعیف‌النفس و خوشگذران بود و به پوست و ابریشم علاقۀ بسیار داشت. در پادشاهی او چند تن از وزیران اعظم بادرایت به قتل رسیدند و فساد و رشوه‌خواری دوباره رواج یافت. دورۀ فرمانروایی او را دورۀ سلطنت «زنان» دانسته‌اند.