تاکستان، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| شهرستان = | | شهرستان = | ||
| بخش = مرکزی، اسفرورین، خرمدشت، و ضیاءآباد | | بخش = مرکزی، اسفرورین، خرمدشت، و ضیاءآباد | ||
| موقعیت = | | موقعیت = غرب استان قزوین | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 172,636نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم =معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا = | ||
| تولیدات و صنایع مهم = غلات، انواع میوه و | | تولیدات و صنایع مهم = غلات، انواع میوه و به‌خصوص انگور | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = تاکستان، اسفرورین، خرمدشت، ضیاءآباد، جرندق، فارسجین، رحیم‌آباد، و نرچه | | شهر ها و آبادی های مهم = تاکستان، اسفرورین، خرمدشت، ضیاءآباد، جرندق، فارسجین، رحیم‌آباد، و نرچه | ||
}} | }} | ||
تاکستان، شهرستان (County) Takestan | تاکستان، شهرستان (County) Takestan | ||
[[پرونده:14033900.jpg|بندانگشتی|نقشۀ تقسیمات شهرستان تاکستان براساس دهستان‌ها- شهرها بر روی نقشه به صورت نقاط زرد مشخص شده‌اند.]] | |||
شهرستانی در غرب [[قزوین، استان|استان قزوین]] مشتمل بر بخش‌های مرکزی، اسفرورین، خرمدشت، و ضیاءآباد با مرکزیت اداری [[تاکستان، شهر|شهر تاکستان]]. از شمال به [[قزوین، شهرستان|شهرستان قزوین]]، از شرق به [[بویین زهرا، شهرستان|شهرستان بوئین‌زهرا]]، از جنوب به [[آوج، شهرستان|شهرستان آوج]]، و از غرب به [[ابهر، شهرستان|شهرستان ابهر]] ([[زنجان، استان|استان زنجان]]) محدود است. سرزمینی است هموار که در شمال غربی آن کوه‌هایی چون قره‌قلعه، با ارتفاع ۲,۱۱۴متر، دیده می‌شود. جنوب این شهرستان نیز به کوه‌های افشار منتهی می‌شود. رودخانۀ ابهررود از غرب به آن وارد می‌شود و پس از آمیختن با خررود، به نام رود شور، از شرق آن خارج می‌شود. این شهرستان چند چشمۀ آب گرم دارد، که مهم‌ترین آنها چشمۀ آب گرم معدنی در آبادی آبگرم (حدود 24کیلومتری شمال شهر آوج) و چشمۀ آب گرم یَله‌گنبد (حدود 39کیلومتری شمال‌غربی شهر قزوین) است. به‌طور کلی این شهرستان دارای آب‌وهوای معتدل مایل به گرم و از لحاظ بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک است. | |||
جمعیت تاکستان 172,636نفر است (1395ش) و مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارتند از تاکستان، [[اسفرورین]]، [[خرمدشت]]، [[ضیاء آباد، شهر|ضیاءآباد]]، جرندق، فارسجین، رحیم‌آباد، و نرچه. راه‌های قزوین به [[همدان، شهر|همدان]]، تاکستان به [[شال]] و [[دانسفهان]]، و خرمدشت به [[لوشان]]، راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. غلات، انواع میوه و به خصوص انگور از فرآورده‌های عمدۀ کشاورزی این شهرستان است. مردم تاکستان به زبان‌های تاتی و ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. جز کشاورزی و باغداری و مشاغل صنعتی، پرورش دام و طیور، خاصه گوسفند، به صورت صنعتی و نیمه‌صنعتی در این شهرستان رونق زیادی دارد. | |||
طبق اولین تقسیمات کشوری معاصر (1316ش)، بخش ضیاءآباد (تقریباً مشتمل بر شهرستان تاکستان کنونی) در شهرستان قزوین (در استان یکم) بود. در 1337ش، روستای تاکستان مرکز دهستان رامند (از توابع شهرستان قزوین) بود. بخش ضیاءآباد در سال 1359ش به شهرستان تاکستان (در استان زنجان) تبدیل شد. این شهرستان در خرداد 1376 از استان زنجان جدا و به استان جدید قزوین ملحق شد. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۶
| تاکستان، شهرستان | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | قزوین |
| بخش | مرکزی، اسفرورین، خرمدشت، و ضیاءآباد |
| جمعیت | 172,636نفر (1395ش) |
| موقعیت | غرب استان قزوین |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | غلات، انواع میوه و به‌خصوص انگور |
| شهر ها و آبادی های مهم | تاکستان، اسفرورین، خرمدشت، ضیاءآباد، جرندق، فارسجین، رحیم‌آباد، و نرچه |
تاکستان، شهرستان (County) Takestan
شهرستانی در غرب استان قزوین مشتمل بر بخش‌های مرکزی، اسفرورین، خرمدشت، و ضیاءآباد با مرکزیت اداری شهر تاکستان. از شمال به شهرستان قزوین، از شرق به شهرستان بوئین‌زهرا، از جنوب به شهرستان آوج، و از غرب به شهرستان ابهر (استان زنجان) محدود است. سرزمینی است هموار که در شمال غربی آن کوه‌هایی چون قره‌قلعه، با ارتفاع ۲,۱۱۴متر، دیده می‌شود. جنوب این شهرستان نیز به کوه‌های افشار منتهی می‌شود. رودخانۀ ابهررود از غرب به آن وارد می‌شود و پس از آمیختن با خررود، به نام رود شور، از شرق آن خارج می‌شود. این شهرستان چند چشمۀ آب گرم دارد، که مهم‌ترین آنها چشمۀ آب گرم معدنی در آبادی آبگرم (حدود 24کیلومتری شمال شهر آوج) و چشمۀ آب گرم یَله‌گنبد (حدود 39کیلومتری شمال‌غربی شهر قزوین) است. به‌طور کلی این شهرستان دارای آب‌وهوای معتدل مایل به گرم و از لحاظ بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک است.
جمعیت تاکستان 172,636نفر است (1395ش) و مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارتند از تاکستان، اسفرورین، خرمدشت، ضیاءآباد، جرندق، فارسجین، رحیم‌آباد، و نرچه. راه‌های قزوین به همدان، تاکستان به شال و دانسفهان، و خرمدشت به لوشان، راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. غلات، انواع میوه و به خصوص انگور از فرآورده‌های عمدۀ کشاورزی این شهرستان است. مردم تاکستان به زبان‌های تاتی و ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند. جز کشاورزی و باغداری و مشاغل صنعتی، پرورش دام و طیور، خاصه گوسفند، به صورت صنعتی و نیمه‌صنعتی در این شهرستان رونق زیادی دارد.
طبق اولین تقسیمات کشوری معاصر (1316ش)، بخش ضیاءآباد (تقریباً مشتمل بر شهرستان تاکستان کنونی) در شهرستان قزوین (در استان یکم) بود. در 1337ش، روستای تاکستان مرکز دهستان رامند (از توابع شهرستان قزوین) بود. بخش ضیاءآباد در سال 1359ش به شهرستان تاکستان (در استان زنجان) تبدیل شد. این شهرستان در خرداد 1376 از استان زنجان جدا و به استان جدید قزوین ملحق شد.