ترکمن صحرا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:14125800.jpg|بندانگشتی|تصویری از مراتع چشمنواز ترکمنصحرا]] | |||
ترکمنصحرا Turkmen Sahra<br> | ترکمنصحرا Turkmen Sahra<br> | ||
(یا: دشت ترکمن؛ دشت گرگان) دشت آبرفتی همواری در [[گلستان، استان|استان گلستان]]، شمال [[ایران]]، کنار مرز ایران و جمهوری [[ترکمنستان]]. تا سال 1376ش مناطق شرقی استان [[مازندران]] را تشکیل میداد، اما پس از آن با ایجاد استان گلستان، تشکیلدهندۀ بیشتر اراضی این استان شد. از شمال به رودخانۀ [[اترک]]، از غرب به [[خزر، دریای|دریای خزر]]، از شرق به کوههای قوچان و از جنوب به رودخانۀ [[گرگان، رودخانه|گرگان]] محدود است. ساکنان آن را طوایف [[ترکمن]] که پیرو مذهب سنی حنفیاند تشکیل میدهند. شهرستانهای [[آق قلا، شهرستان|آققلا]] و [[گنبد کاووس، شهرستان|گنبد کاووس]] در این صحرا قرار دارند. عمدهترین آبادیهای آن عبارتند از [[گمیش تپه|گمیشتپه]]، [[سیمین شهر|سیمینشهر]]، [[آق قلا، شهر|آققلا]]، انبار آلوم، [[اینچه برون|اینچهبرون]]، و [[گنبد کاووس، شهر|گنبد کاووس]]. رودخانههای اترک، گرگان و قرهسو که هرسه به دریای خزر میریزند، باعث شده که بیشتر اراضی آن، بهجز مناطق مجاور با صحرای قرهقوم و مناطق شرقی که مرتعند، با جنگلها سرسبز باشد. پرورش اسب و برگزاری مسابقات اسبدوانی در میان مردم این دشت از گذشته رونق زیادی دارد. در سرتاسر این دشت آثاری از دورۀ [[اشکانیان|اشکانی]] و پس از آن باقی مانده است. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۴
ترکمنصحرا Turkmen Sahra
(یا: دشت ترکمن؛ دشت گرگان) دشت آبرفتی همواری در استان گلستان، شمال ایران، کنار مرز ایران و جمهوری ترکمنستان. تا سال 1376ش مناطق شرقی استان مازندران را تشکیل میداد، اما پس از آن با ایجاد استان گلستان، تشکیلدهندۀ بیشتر اراضی این استان شد. از شمال به رودخانۀ اترک، از غرب به دریای خزر، از شرق به کوههای قوچان و از جنوب به رودخانۀ گرگان محدود است. ساکنان آن را طوایف ترکمن که پیرو مذهب سنی حنفیاند تشکیل میدهند. شهرستانهای آققلا و گنبد کاووس در این صحرا قرار دارند. عمدهترین آبادیهای آن عبارتند از گمیشتپه، سیمینشهر، آققلا، انبار آلوم، اینچهبرون، و گنبد کاووس. رودخانههای اترک، گرگان و قرهسو که هرسه به دریای خزر میریزند، باعث شده که بیشتر اراضی آن، بهجز مناطق مجاور با صحرای قرهقوم و مناطق شرقی که مرتعند، با جنگلها سرسبز باشد. پرورش اسب و برگزاری مسابقات اسبدوانی در میان مردم این دشت از گذشته رونق زیادی دارد. در سرتاسر این دشت آثاری از دورۀ اشکانی و پس از آن باقی مانده است.