دباغ، مرضیه (همدان ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:مرضيه دباغ.jpg|بندانگشتی|مرضيه دباغ]]
 
دَبّاغ، مرضیه (همدان ۱۳۱۸ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =مرضیه دباغ
|عنوان =مرضیه دباغ
خط ۲۸: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>بانوی فعال سیاسی ایرانی، نخستین زن فرماندۀ سپاه [[همدان، شهر|همدان]] و نمایندۀ [[مجلس شورای اسلامی]]. تحصیلات خود را در مکتب‌خانه‌ای در همدان آغاز کرد و پس از ازدواج با محمدحسن دباغی مدتی علوم حوزوی خواند. آشنایی او با روحانی مبارزی به نام آیت‌الله [[سعیدی، محمدرضا (نوغان ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۴۹ش)|سید محمدرضا سعیدی]] سبب شد به مسائل سیاسی علاقه‌مند شود. وی در دهۀ ۱۳۴۰ش فعالیت‌های سیاسی داشت و در ۱۳۵۲ش به همراه دخترش دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت که به علت نیاز به عمل جراحی آزاد شد. در ۱۳۵۳ش به خارج کشور رفت و در [[لبنان]] و [[سوریه]] به گروه روحانیت مبارز، به رهبری شیخ [[منتظری، محمدعلی (۱۳۲۳ـ۱۳۶۰ش)|محمد منتظری]]، پیوست. همچنین بارها به [[عراق]] سفر کرد و به خدمت [[امام خمینی|امام‌خمینی]] رسید. در زمان مهاجرت امام به [[پاریس، شهر|پاریس]]، وظایف اندرونی بیت امام را عهده‌دار بود. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، به ایران بازگشت و در مصدر برخی امور قرار گرفت. وی در مقام نخستین و تنها فرماندۀ زن سپاهی، فرماندهی سپاه همدان را برعهده داشت. برخی دیگر از مسئولیت‌هایش عبارت‌اند از مسئولیت بسیج خواهران، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در هیئت نمایندگی امام در سفر به شوروی همراه با آیت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله (۱۳۱۲ش)|جوادی آملی]] و [[لاریجانی، محمدجواد (نجف ۱۳۳۰ش)|محمدجواد اردشیر لاریجانی]]. کتاب خاطرات او در ۱۳۸۱ش منتشر شده است.</p>
}}
[[پرونده:مرضيه دباغ.jpg|بندانگشتی|مرضيه دباغ]]
دَبّاغ، مرضیه (همدان ۱۳۱۸ش)<br>
<p>بانوی فعال سیاسی ایرانی، نخستین زن فرماندۀ سپاه [[همدان، شهر|همدان]] و نمایندۀ [[مجلس شورای اسلامی]]. تحصیلات خود را در مکتب‌خانه‌ای در همدان آغاز کرد و پس از ازدواج با محمدحسن دباغی مدتی علوم حوزوی خواند. آشنایی او با روحانی مبارزی به نام آیت‌الله [[سعیدی، محمدرضا (نوغان ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۴۹ش)|سید محمدرضا سعیدی]] سبب شد به مسائل سیاسی علاقه‌مند شود. وی در دهۀ ۱۳۴۰ش فعالیت‌های سیاسی داشت و در ۱۳۵۲ش به همراه دخترش دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت که به علت نیاز به عمل جراحی آزاد شد. در ۱۳۵۳ش به خارج کشور رفت و در [[لبنان]] و [[سوریه]] به گروه روحانیت مبارز، به رهبری شیخ [[منتظری، محمدعلی (۱۳۲۳ـ۱۳۶۰ش)|محمد منتظری]]، پیوست. همچنین بارها به [[عراق]] سفر کرد و به خدمت [[امام خمینی|امام‌خمینی]] رسید. در زمان مهاجرت امام به [[پاریس، شهر|پاریس]]، وظایف اندرونی بیت امام را عهده‌دار بود. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، به ایران بازگشت و در مصدر برخی امور قرار گرفت. وی در مقام نخستین و تنها فرماندۀ زن سپاهی، فرماندهی سپاه همدان را برعهده داشت. برخی دیگر از مسئولیت‌هایش عبارت‌اند از مسئولیت بسیج خواهران، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در هیئت نمایندگی امام در سفر به شوروی همراه با آیت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله (۱۳۱۲ش)|جوادی آملی]] و [[لاریجانی، محمدجواد (نجف ۱۳۳۰ش)|محمدجواد اردشیر لاریجانی]]. کتاب خاطرات او در ۱۳۸۱ش منتشر شده است.</p>
<br><!--20062600-->
<br><!--20062600-->
[[رده:انقلاب ها و انقلابیون]]
[[رده:انقلاب ها و انقلابیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۷

مرضیه دباغ
زادروز همدان ۱۳۱۸ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی فعال سیاسی 
گروه مقاله انقلاب ها و انقلابیون، تاریخ ایران
خویشاوندان سرشناس محمدحسن دباغی (همسر)
مرضيه دباغ

دَبّاغ، مرضیه (همدان ۱۳۱۸ش)

بانوی فعال سیاسی ایرانی، نخستین زن فرماندۀ سپاه همدان و نمایندۀ مجلس شورای اسلامی. تحصیلات خود را در مکتب‌خانه‌ای در همدان آغاز کرد و پس از ازدواج با محمدحسن دباغی مدتی علوم حوزوی خواند. آشنایی او با روحانی مبارزی به نام آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی سبب شد به مسائل سیاسی علاقه‌مند شود. وی در دهۀ ۱۳۴۰ش فعالیت‌های سیاسی داشت و در ۱۳۵۲ش به همراه دخترش دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت که به علت نیاز به عمل جراحی آزاد شد. در ۱۳۵۳ش به خارج کشور رفت و در لبنان و سوریه به گروه روحانیت مبارز، به رهبری شیخ محمد منتظری، پیوست. همچنین بارها به عراق سفر کرد و به خدمت امام‌خمینی رسید. در زمان مهاجرت امام به پاریس، وظایف اندرونی بیت امام را عهده‌دار بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به ایران بازگشت و در مصدر برخی امور قرار گرفت. وی در مقام نخستین و تنها فرماندۀ زن سپاهی، فرماندهی سپاه همدان را برعهده داشت. برخی دیگر از مسئولیت‌هایش عبارت‌اند از مسئولیت بسیج خواهران، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در هیئت نمایندگی امام در سفر به شوروی همراه با آیت‌الله جوادی آملی و محمدجواد اردشیر لاریجانی. کتاب خاطرات او در ۱۳۸۱ش منتشر شده است.