بویوتس، دیرک (ح ۱۴۲۰ـ۱۴۷۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
</ref> به‌دنیا آمد، و در [[لوون|لووَن]]<ref>Louvain </ref> اقامت گزید. با تأثیر از [[ویدن، روخیر وان در (ح ۱۳۹۹ـ۱۴۶۴م)|روخیر وان در وِیدن]]<ref>Rogier van der Weyden </ref>، آلبرت وان آوواتر<ref>Albert van Ouwater </ref>، و [[کریستوس، پتروس (ح ۱۴۱۰ـ۱۴۷۲/۱۴۷۳م)|پتروس کریستوس]]<ref>Petrus Christus </ref>، تک‌چهره و صحنه‌های دینی می‌کشید. پردۀ ''شام آخر''<ref>''The Last Supper ''</ref> (۱۴۶۴ـ۱۴۶۸م؛ کلیسای سن پیِر، [[لوون|لووَن]]<ref>St Pierre Louvain </ref>)، از بهترین آثار اوست. بوئوتس در ۱۴۴۸م در لووَن ساکن شد. در ۱۴۶۸م به مقام نقاش شورای شهر منصوب گردید، و در همان سال دو تخته‌نگارۀ بزرگ شهرداری لووَن با نام ''داوری امپراتور آتو''<ref>''The Judgement of the Emperor Otto'' </ref> (موزۀ سلطنتی هنرهای زیبا بروکسل<ref>Musée Royal des Beaux-Arts, Brussels </ref>) را براساس افسانه‌ای در باب ستایش از عدالت اجرا کرد، که آثاری شگفت‌انگیز و پرتوان از پیکره‌هایی در اندازۀ طبیعی‌اند. اثر دیگری که به‌یقین به او تعلق دارد، یک نقاشی محرابی است که آن را به سفارش کلیسای سن پتر لووَن در ۱۴۶۴م پدید آورد، این اثر هنوز در همان مکان باقی است. بوئوتس که در اجرای مضامین غیرنمایشی چیره‌دست بود، در منظره‌پردازی و تک‌چهره‌سازی حسی قوی داشت. هنرش در [[هلند]] و [[آلمان]] تأثیر بسیاری گذاشت. دو پسرش با نام‌های دیریک بوئوتس کهتر<ref>Dierick (Dirk) Bouts the Yonger</ref> ( ـ۱۴۹۰/۱۴۹۱م) و آلبرخت بوئوتس<ref> Albrecht Bouts </ref> (ح ۱۴۵۵ـ۱۵۴۹م) نیز نقاش بودند؛ آلبرخت از نقاشی‌های پدرش نسخه‌برداری می‌کرد، ازجمله ''شام آخر'' (موزۀ هنر باستان بروکسل<ref>''Musée d’Art Ancien, Brussels''</ref>). | </ref> به‌دنیا آمد، و در [[لوون|لووَن]]<ref>Louvain </ref> اقامت گزید. با تأثیر از [[ویدن، روخیر وان در (ح ۱۳۹۹ـ۱۴۶۴م)|روخیر وان در وِیدن]]<ref>Rogier van der Weyden </ref>، آلبرت وان آوواتر<ref>Albert van Ouwater </ref>، و [[کریستوس، پتروس (ح ۱۴۱۰ـ۱۴۷۲/۱۴۷۳م)|پتروس کریستوس]]<ref>Petrus Christus </ref>، تک‌چهره و صحنه‌های دینی می‌کشید. پردۀ ''شام آخر''<ref>''The Last Supper ''</ref> (۱۴۶۴ـ۱۴۶۸م؛ کلیسای سن پیِر، [[لوون|لووَن]]<ref>St Pierre Louvain </ref>)، از بهترین آثار اوست. بوئوتس در ۱۴۴۸م در لووَن ساکن شد. در ۱۴۶۸م به مقام نقاش شورای شهر منصوب گردید، و در همان سال دو تخته‌نگارۀ بزرگ شهرداری لووَن با نام ''داوری امپراتور آتو''<ref>''The Judgement of the Emperor Otto'' </ref> (موزۀ سلطنتی هنرهای زیبا بروکسل<ref>Musée Royal des Beaux-Arts, Brussels </ref>) را براساس افسانه‌ای در باب ستایش از عدالت اجرا کرد، که آثاری شگفت‌انگیز و پرتوان از پیکره‌هایی در اندازۀ طبیعی‌اند. اثر دیگری که به‌یقین به او تعلق دارد، یک نقاشی محرابی است که آن را به سفارش کلیسای سن پتر لووَن در ۱۴۶۴م پدید آورد، این اثر هنوز در همان مکان باقی است. بوئوتس که در اجرای مضامین غیرنمایشی چیره‌دست بود، در منظره‌پردازی و تک‌چهره‌سازی حسی قوی داشت. هنرش در [[هلند]] و [[آلمان]] تأثیر بسیاری گذاشت. دو پسرش با نام‌های دیریک بوئوتس کهتر<ref>Dierick (Dirk) Bouts the Yonger</ref> ( ـ۱۴۹۰/۱۴۹۱م) و آلبرخت بوئوتس<ref> Albrecht Bouts </ref> (ح ۱۴۵۵ـ۱۵۴۹م) نیز نقاش بودند؛ آلبرخت از نقاشی‌های پدرش نسخه‌برداری می‌کرد، ازجمله ''شام آخر'' (موزۀ هنر باستان بروکسل<ref>''Musée d’Art Ancien, Brussels''</ref>). | ||
---- | |||
<br/> <!--12414500--> | <br/> <!--12414500--> | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۱
| دیرک بوئوتس Dirk Bouts | |
|---|---|
| زادروز |
هارلم ح ۱۴۲۰م |
| درگذشت | ۱۴۷۵م |
| ملیت | هلندی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | پردۀ شام آخر (۱۴۶۴ـ۱۴۶۸م؛ کلیسای سن پیِر، لووَن)، داوری امپراتور آتو (موزۀ سلطنتی هنرهای زیبا بروکسل) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | دیریک بوئوتس کهتر (فرزند)، آلبرخت بوئوتس (فرزند) |
بوئوتس، دیرک (ح ۱۴۲۰ـ۱۴۷۵م)(Bouts, Dirk)
نقاش هلندی. در هارلم[۱] به‌دنیا آمد، و در لووَن[۲] اقامت گزید. با تأثیر از روخیر وان در وِیدن[۳]، آلبرت وان آوواتر[۴]، و پتروس کریستوس[۵]، تک‌چهره و صحنه‌های دینی می‌کشید. پردۀ شام آخر[۶] (۱۴۶۴ـ۱۴۶۸م؛ کلیسای سن پیِر، لووَن[۷])، از بهترین آثار اوست. بوئوتس در ۱۴۴۸م در لووَن ساکن شد. در ۱۴۶۸م به مقام نقاش شورای شهر منصوب گردید، و در همان سال دو تخته‌نگارۀ بزرگ شهرداری لووَن با نام داوری امپراتور آتو[۸] (موزۀ سلطنتی هنرهای زیبا بروکسل[۹]) را براساس افسانه‌ای در باب ستایش از عدالت اجرا کرد، که آثاری شگفت‌انگیز و پرتوان از پیکره‌هایی در اندازۀ طبیعی‌اند. اثر دیگری که به‌یقین به او تعلق دارد، یک نقاشی محرابی است که آن را به سفارش کلیسای سن پتر لووَن در ۱۴۶۴م پدید آورد، این اثر هنوز در همان مکان باقی است. بوئوتس که در اجرای مضامین غیرنمایشی چیره‌دست بود، در منظره‌پردازی و تک‌چهره‌سازی حسی قوی داشت. هنرش در هلند و آلمان تأثیر بسیاری گذاشت. دو پسرش با نام‌های دیریک بوئوتس کهتر[۱۰] ( ـ۱۴۹۰/۱۴۹۱م) و آلبرخت بوئوتس[۱۱] (ح ۱۴۵۵ـ۱۵۴۹م) نیز نقاش بودند؛ آلبرخت از نقاشی‌های پدرش نسخه‌برداری می‌کرد، ازجمله شام آخر (موزۀ هنر باستان بروکسل[۱۲]).