دابودشت، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دابودشت، شهر
دابودشت، شهر (Dabodasht)
 
(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان آمل، استان مازندران. در 10 کیلومتری شرق شهر آمل، 63 کیلومتری غرب شهر ساری، و در ارتفاع 40متری از سطح آب‌های آزاد واقع شده است. در دامنۀ شمالی رشته‌کوه‌های البرز میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. از شمال به شهرستان فریدونکنار، از جنوب به شهرستان بابل، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود‌. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. عمده محصولات آن برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 1,758نفر بوده است. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است.
 
در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد.
----
 


(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان آمل، واقع در 10 کیلومتری شرق شهر آمل و 63 کیلومتری غرب شهر ساری. در دامنۀ رشته کوه‌های دماوند میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. دابودشت در همسایگی روستاهای رش‌کلا، باغبان‌کلا، و قلیان‎کلا قرار دارد. از شمال به فریدونکنار، از جنوب به شهرستان بابل، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش واقع شده و برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود‌. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17 هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. تپۀ باستانی قلعه‌کش در روستای قلعه‌کش بخش دابودشت قرار دارد. عمده محصولات آن برنج، مرکبات، سبزی و میوۀ درختان سیاه‌ریشه است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 2000 نفر بوده است.


در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوار محله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است.
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۹

دابودشت، شهر (Dabodasht)

(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان آمل، استان مازندران. در 10 کیلومتری شرق شهر آمل، 63 کیلومتری غرب شهر ساری، و در ارتفاع 40متری از سطح آب‌های آزاد واقع شده است. در دامنۀ شمالی رشته‌کوه‌های البرز میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. از شمال به شهرستان فریدونکنار، از جنوب به شهرستان بابل، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود‌. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. عمده محصولات آن برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 1,758نفر بوده است. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است.

در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد.