لطفعلی خان شیرازی صورتگر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=لطفعلی‌خان شیرازی صورَتگر|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=شیراز ح ۱۲۲۲ق|تاریخ مرگ=۱۲۸۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش و قلمدان‌نگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=قلمدان با نقش مادر و کودک (۱۲۶۲ق)، نقاشی سیاه‌قلم یک دسته گل (۱۲۶۷ق)، و قاب‌آینه با نقش شیخ صنعان و دختر ترسا (۱۲۸۲ق)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}لطفعلی‌خان شیرازی صورَتگر (شیراز ح ۱۲۲۲ـ۱۲۸۸ق)<br>نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. از نام‌آورترین نقاشان گل در عهد قاجار بود، که در طبیعت‌پردازی، چهره‌نگاری و نقاشی گل و مرغ مهارت داشت. به قفقاز و [[گرجستان]] سفر کرد. طراحی ماهرانه از چهره و اندام، بازنمایی از روی مدل‌های واقعی، طبیعت‌پردازیِ دقیق، ساخت‌وپرداخت گل‌ها با درنظرگرفتن شکل و رنگ طبیعی‌شان، تنوع در سایه‌ها، به‌ویژه نقطه‌پرداز و سیاه‌قلم، از ویژگی‌های نقاشی اوست. به‌جز آبرنگ در کارهای روغنی (زیرلاکی)، و رنگ‌وروغن نیز بسیار مهارت داشت. آثار بسیاری از او برجا مانده، که برخی از آن‌ها نقاشی‌های روی قلمدان، و برخی تصاویر کتب مختلف‌اند؛ ازجمله تصاویر یک نسخه از ''شاهنامۀ فردوسی'' معروف به ''شاهنامۀ داوری''. ازجمله دیگر نقاشی‌هایش عبارت‌اند از قلمدان با نقش ''مادر و کودک'' (۱۲۶۲ق)، نقاشی سیاه‌قلم ''یک دسته گل'' (۱۲۶۷ق)، و قاب‌آینه با نقش ''شیخ صنعان و دختر ترسا'' (۱۲۸۲ق). | ||
<br><!--37067000--> | <br><!--37067000--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده: | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۶
| لطفعلی‌خان شیرازی صورَتگر | |
|---|---|
| زادروز |
شیراز ح ۱۲۲۲ق |
| درگذشت | ۱۲۸۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش و قلمدان‌نگار |
| آثار | قلمدان با نقش مادر و کودک (۱۲۶۲ق)، نقاشی سیاه‌قلم یک دسته گل (۱۲۶۷ق)، و قاب‌آینه با نقش شیخ صنعان و دختر ترسا (۱۲۸۲ق) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی ایران |
لطفعلی‌خان شیرازی صورَتگر (شیراز ح ۱۲۲۲ـ۱۲۸۸ق)
نقاش و قلمدان‌نگار ایرانی. از نام‌آورترین نقاشان گل در عهد قاجار بود، که در طبیعت‌پردازی، چهره‌نگاری و نقاشی گل و مرغ مهارت داشت. به قفقاز و گرجستان سفر کرد. طراحی ماهرانه از چهره و اندام، بازنمایی از روی مدل‌های واقعی، طبیعت‌پردازیِ دقیق، ساخت‌وپرداخت گل‌ها با درنظرگرفتن شکل و رنگ طبیعی‌شان، تنوع در سایه‌ها، به‌ویژه نقطه‌پرداز و سیاه‌قلم، از ویژگی‌های نقاشی اوست. به‌جز آبرنگ در کارهای روغنی (زیرلاکی)، و رنگ‌وروغن نیز بسیار مهارت داشت. آثار بسیاری از او برجا مانده، که برخی از آن‌ها نقاشی‌های روی قلمدان، و برخی تصاویر کتب مختلف‌اند؛ ازجمله تصاویر یک نسخه از شاهنامۀ فردوسی معروف به شاهنامۀ داوری. ازجمله دیگر نقاشی‌هایش عبارت‌اند از قلمدان با نقش مادر و کودک (۱۲۶۲ق)، نقاشی سیاه‌قلم یک دسته گل (۱۲۶۷ق)، و قاب‌آینه با نقش شیخ صنعان و دختر ترسا (۱۲۸۲ق).