سینر، یانیک (2001): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
سینر، یانیک (2001- ) (Sinner, Jannik) | سینر، یانیک (2001- ) (Sinner, Jannik) | ||
تنیس‌باز ایتالیایی. او | تنیس‌باز ایتالیایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس حرفه ای در ژوئن ۲۰۲۴، او در رتبه اول جهان قرار گرفت. سینر در استان تیرول جنوبی<ref>South Tyrol</ref> واقع در شمال [[ایتالیا]] متولد، و در شهر سکستن<ref>Sexten</ref> بزرگ شد. او از 3 سالگی شروع به بازی تنیس کرد. او در 2016 در تور جوانان آی‌تی‌اف<ref>(ITF (International Tennis Federation</ref> (فدراسیون بین‌المللی تنیس) به رقابت پرداخت، اما رتبه‌اش طی دو سال 2016 تا 2018 بالاتر از 133 بود و به موفقیت خاصی دست نیافت. در 2018 حرفه ای شد و به رقابت در سطح بزرگسالان پرداخت که به سبب رتبۀ پایین‌اش فقط می‌توانست در مسابقات فیوچرز<ref>Futures</ref> به رقابت بپردازد. اما فقط یک عنوان به دست آورد که آن هم در بخش دونفره بود. 2019 سال اوج گرفتن و شکوفایی سینر بود. اولین عنوان خود را در تور چلنجر<ref>Challenger Tour</ref> و در شرایطی که 17 سال داشت، در [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo</ref> کسب کرد. دومین عنوان چلنجر را در [[لکسینگتون]]<ref>Lexington</ref> کسب کرد و به یکی از 11 بازیکن جوان 17 سالۀ تاریخ تبدیل شد که بیش از یک عنوان چلنجر را کسب کرده است. با دریافت سهمیۀ وایلد کارت<ref>Wild Card</ref>، جواز حضور در رقابت‌های ستارگان نسل آینده را کسب کرد. او در آن مسابقات، به نیمه‌نهایی رسید و در نهایت فاتح مسابقات شد. یک هفته پس از این قهرمانی، سومین عنوان چلنجر خودش را هم در ایتالیا به دست آورد. در سال 2003، او پس از رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> جوان‌ترین بازیکنی شد که سال را در جمع 80 نفر برتر قرار می‌گیرد. در سال 2020، او در رتبۀ 37 جهان ایستاد و در 2021، به جمع 10 نفر برتر جهان پیوست. در مسابقات آزاد میامی<ref>Miami Open</ref>، او برای نخستین بار به فینال مسترز 1000 امتیازی<ref>Masters 1000 </ref> رسید و با شکست دادن هوبرت هورکاچ<ref>Hubert Hurkacz</ref>، نایب قهرمان شد. در 2023، سینر برندۀ جایزۀ بازیکن محبوب هواداران شد؛ عنوانی که از 2003 تا 2021 در اختیار راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> بود و رافائل نادال هم فقط یک بار آن را در 2022 از آن خود کرد. او 18 عنوان انفرادی را در تور جهانی تنیس به دست آورده است، از جمله دو قهرمانی اصلی در مسابقات آزاد استرالیا 2024 و آزاد امریکا در سال 2024، و همچنین چهار عنوان مسترز ۱۰۰۰ امتیازی. او ایتالیا را به عنوان قهرمانی جام دیویس در سال 2023 هدایت کرد که اولین قهرمانی از سال 1976 بود. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: راه یابی به مرحله نیمه نهایی مسابقات ویمبلدون ۲۰۲۳ و مسابقات آزاد فرانسه ۲۰۲۴. | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۸
سینر، یانیک (2001- ) (Sinner, Jannik)
تنیس‌باز ایتالیایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس حرفه ای در ژوئن ۲۰۲۴، او در رتبه اول جهان قرار گرفت. سینر در استان تیرول جنوبی[۱] واقع در شمال ایتالیا متولد، و در شهر سکستن[۲] بزرگ شد. او از 3 سالگی شروع به بازی تنیس کرد. او در 2016 در تور جوانان آی‌تی‌اف[۳] (فدراسیون بین‌المللی تنیس) به رقابت پرداخت، اما رتبه‌اش طی دو سال 2016 تا 2018 بالاتر از 133 بود و به موفقیت خاصی دست نیافت. در 2018 حرفه ای شد و به رقابت در سطح بزرگسالان پرداخت که به سبب رتبۀ پایین‌اش فقط می‌توانست در مسابقات فیوچرز[۴] به رقابت بپردازد. اما فقط یک عنوان به دست آورد که آن هم در بخش دونفره بود. 2019 سال اوج گرفتن و شکوفایی سینر بود. اولین عنوان خود را در تور چلنجر[۵] و در شرایطی که 17 سال داشت، در برگامو[۶] کسب کرد. دومین عنوان چلنجر را در لکسینگتون[۷] کسب کرد و به یکی از 11 بازیکن جوان 17 سالۀ تاریخ تبدیل شد که بیش از یک عنوان چلنجر را کسب کرده است. با دریافت سهمیۀ وایلد کارت[۸]، جواز حضور در رقابت‌های ستارگان نسل آینده را کسب کرد. او در آن مسابقات، به نیمه‌نهایی رسید و در نهایت فاتح مسابقات شد. یک هفته پس از این قهرمانی، سومین عنوان چلنجر خودش را هم در ایتالیا به دست آورد. در سال 2003، او پس از رافائل نادال[۹] جوان‌ترین بازیکنی شد که سال را در جمع 80 نفر برتر قرار می‌گیرد. در سال 2020، او در رتبۀ 37 جهان ایستاد و در 2021، به جمع 10 نفر برتر جهان پیوست. در مسابقات آزاد میامی[۱۰]، او برای نخستین بار به فینال مسترز 1000 امتیازی[۱۱] رسید و با شکست دادن هوبرت هورکاچ[۱۲]، نایب قهرمان شد. در 2023، سینر برندۀ جایزۀ بازیکن محبوب هواداران شد؛ عنوانی که از 2003 تا 2021 در اختیار راجر فدرر[۱۳] بود و رافائل نادال هم فقط یک بار آن را در 2022 از آن خود کرد. او 18 عنوان انفرادی را در تور جهانی تنیس به دست آورده است، از جمله دو قهرمانی اصلی در مسابقات آزاد استرالیا 2024 و آزاد امریکا در سال 2024، و همچنین چهار عنوان مسترز ۱۰۰۰ امتیازی. او ایتالیا را به عنوان قهرمانی جام دیویس در سال 2023 هدایت کرد که اولین قهرمانی از سال 1976 بود. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: راه یابی به مرحله نیمه نهایی مسابقات ویمبلدون ۲۰۲۳ و مسابقات آزاد فرانسه ۲۰۲۴.