ارضت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
ارضت  (Arzet)
ارضت  (Arzet)


روستایی در دهستان شهدا، در بخش یانه‌سر [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 36 کیلومتری جنوب شرقی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 77 کیلومتری شرق شهر [[ساری، شهر|ساری]]، 21 کیلومتری جنوب دریای خزر، 240 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1,500متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در دشت‌های کوهپایه‌ای دامنه‌های شمالی البرز غربی و در شرقی‌ترین مناطق استان مازندران، در 6 - 7 کیلومتریِ استان گلستان واقع شده است. از سمت شمال به اراضی جنگلی و کشاورزی، از غرب به اراضی زراعی و روستای پارسا، از جنوب به زمین‌های کشاورزی و جادۀ گلوگاه - دامغان، و از شرق نیز به اراضی کشاورزی و روستای بادله‌دره محدود شده است. از طریق جادۀ مذکور به گلوگاه و از آنجا به بهشهر و دیگر شهرهای مازندران راه دارد. رودخانۀ نکا در 2 کیلومتری شمال ارضت از شرق به غرب در جریان است. این روستا مرکز مخابرات، درمانگاه و خانۀ بهداشت دارد. وجه تسمیۀ روستا را به خاطر واقع شدن آن در منطقۀ پهن و وسیع، و زیردست کوه می‌دانند.
روستایی در دهستان شهدا، در بخش یانه‌سر [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 36کیلومتری جنوب شرقی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 77کیلومتری شرق شهر [[ساری، شهر|ساری]]، 21کیلومتری جنوب دریای خزر (خلیج گرگان)، 240کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1,500متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در دشت‌های کوهپایه‌ای دامنه‌های شمالی البرز غربی و در شرقی‌ترین مناطق استان مازندران، در 6 - 7 کیلومتریِ غرب استان گلستان واقع شده است. از سمت شمال به اراضی کشاورزی و آبادی‌های شهرستان گلوگاه، از غرب به اراضی زراعی و روستای پارسا، از جنوب به زمین‌های کشاورزی و جادۀ گلوگاه - دامغان و در پایین‌دست آن به جنگل، و از شرق نیز به اراضی کشاورزی و روستای بادله‌دره محدود شده است. از طریق جادۀ مذکور به گلوگاه و از آنجا به بهشهر و دیگر شهرهای مازندران راه دارد. رودخانۀ نکا در 2 کیلومتری شمال ارضت از شرق به غرب در جریان است. این روستا مرکز مخابرات، درمانگاه و خانۀ بهداشت دارد. وجه تسمیۀ روستا را به خاطر واقع شدن آن در منطقۀ پهن و وسیع، و زیردست کوه می‌دانند.


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ارضت 535نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، زنبورداری، [[دامداری]] و تولید صنایع دستی است. محصولات مهم ارضت شامل [[گندم]]، [[جو]]، [[برنج]]، [[ارزن]]، صیفی‌جات، [[گلیم]] و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان [[طبری]] سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ارضت 535نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، زنبورداری، [[دامداری]] و تولید صنایع دستی است. محصولات مهم ارضت شامل [[گندم]]، [[جو]]، [[برنج]]، [[ارزن]]، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. گلیم‌بافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان [[طبری]] سخن می‌گویند.
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۷

ارضت
استان مازندران
شهرستان بهشهر
بخش یانه‌سر
جمعیت 535نفر (1395ش)
موقعیت فاصله 36 کیلومتری جنوب شرقی شهر بهشهر
ارتفاع از سطح دریا 1,500متر
تولیدات و صنایع مهم گندم، جو، برنج، ارزن، صیفی‌جات، گلیم و تولیدات دامی
نام لاتین Arzet

ارضت (Arzet)

روستایی در دهستان شهدا، در بخش یانه‌سر شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 36کیلومتری جنوب شرقی شهر بهشهر، 77کیلومتری شرق شهر ساری، 21کیلومتری جنوب دریای خزر (خلیج گرگان)، 240کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 1,500متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در دشت‌های کوهپایه‌ای دامنه‌های شمالی البرز غربی و در شرقی‌ترین مناطق استان مازندران، در 6 - 7 کیلومتریِ غرب استان گلستان واقع شده است. از سمت شمال به اراضی کشاورزی و آبادی‌های شهرستان گلوگاه، از غرب به اراضی زراعی و روستای پارسا، از جنوب به زمین‌های کشاورزی و جادۀ گلوگاه - دامغان و در پایین‌دست آن به جنگل، و از شرق نیز به اراضی کشاورزی و روستای بادله‌دره محدود شده است. از طریق جادۀ مذکور به گلوگاه و از آنجا به بهشهر و دیگر شهرهای مازندران راه دارد. رودخانۀ نکا در 2 کیلومتری شمال ارضت از شرق به غرب در جریان است. این روستا مرکز مخابرات، درمانگاه و خانۀ بهداشت دارد. وجه تسمیۀ روستا را به خاطر واقع شدن آن در منطقۀ پهن و وسیع، و زیردست کوه می‌دانند.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ارضت 535نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، زنبورداری، دامداری و تولید صنایع دستی است. محصولات مهم ارضت شامل گندم، جو، برنج، ارزن، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. گلیم‌بافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان طبری سخن می‌گویند.