کالدرون گواردیا، رافائل آنخل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
کالْدرون گوارْدیا، رافائِل آنْخِل (۱۹۰۰ـ۱۹۷۱)(Calderón Guardia, Rafael Angel)<br/> [[File:35089700.jpg|thumb|کالْدرون گوارْديا، رافائِل آنْخِل]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =رافائِل آنْخِل کالْدرون گوارْدیا
|عنوان =رافائِل آنْخِل کالْدرون گوارْدیا
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}سیاستمدار، و رئیس‌جمهور کوستاریکا (۱۹۴۰ـ۱۹۴۴). اصلاحات تأمین اجتماعی را در کشور به‌اجرا گذاشت. امتناع او از قبول شکست در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸ سبب جنگ داخلی شد. او که با رأی مردم (۱۹۴۰) انتخاب شده ‌بود، قوانین کار و تأمین اجتماعی را به‌اجرا گذاشت و از حمایت راست‌گرایان و چپ‌گرایان کمونیست برخوردار شد و در جنگ جهانی دوم از متفقین حمایت کرد. تئودورو پیکادو<ref>Teodoro Picado</ref>، همکار نزدیک کالدرون جانشین او شد (۱۹۴۴ـ۱۹۴۸‌). در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸ کالدرون از اوتیلیو اولاته<ref>Otilio Ulate  
}}
 
کالْدرون گوارْدیا، رافائِل آنْخِل (۱۹۰۰ـ۱۹۷۱م)(Calderón Guardia, Rafael Angel)<br /> [[File:35089700.jpg|thumb|رافائل آنخل کالدرون گوارديا]]سیاستمدار، و رئیس‌جمهور [[کوستاریکا]] (۱۹۴۰ـ۱۹۴۴م). اصلاحات تأمین اجتماعی را در کشور به اجرا گذاشت. امتناع او از قبول شکست در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸م سبب جنگ داخلی شد. او که با رأی مردم (۱۹۴۰م) انتخاب شده ‌بود، قوانین کار و تأمین اجتماعی را به اجرا گذاشت و از حمایت راست‌گرایان و چپ‌گرایان کمونیست برخوردار شد و در [[جنگ جهانی دوم]] از [[متفقین]] حمایت کرد. تئودورو پیکادو<ref>Teodoro Picado</ref>، همکار نزدیک کالدرون جانشین او شد (۱۹۴۴ـ۱۹۴۸‌م). در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸م کالدرون از اوتیلیو اولاته<ref>Otilio Ulate  
</ref> شکست خورد. تلاش‌های پیکادو برای باطل‌کردن نتیجۀ انتخابات به جنگ داخلی انقلابی منجر شد که سبب تبعید پیکادو و کالدرون شد و خوزه فیگرس<ref>José Figueres </ref> به‌قدرت رسید. کالدرون بخشی از تحصیلات خود را در بلژیک انجام داد و در کوستاریکا، پیش از ورود به عرصۀ سیاست (۱۹۳۴) طبابت می‌کرد. برای پیشبرد اصلاحات در زمینۀ مسکن و بهداشت تلاش فراوان کرد، و به‌ترتیب نایب‌رئیس و رئیس کنگرۀ کوستاریکا در ۱۹۳۵ و ۱۹۳۹، و همچنین رهبر حزب جمهوری‌خواه، یا کالدریستا<ref>Calderista</ref>، بود.
</ref> شکست خورد. تلاش‌های پیکادو برای باطل‌کردن نتیجۀ انتخابات به جنگ داخلی انقلابی منجر شد که سبب تبعید پیکادو و کالدرون شد و [[فیگرس فرر، خوزه (۱۹۰۶ـ۱۹۹۰)|خوزه فیگرس]]<ref>José Figueres </ref> به‌قدرت رسید. کالدرون بخشی از تحصیلات خود را در بلژیک انجام داد و در کوستاریکا، پیش از ورود به عرصۀ سیاست (۱۹۳۴م) طبابت می‌کرد. برای پیشبرد اصلاحات در زمینۀ مسکن و بهداشت تلاش فراوان کرد، و به‌ترتیب نایب‌رئیس و رئیس کنگرۀ کوستاریکا در ۱۹۳۵ و ۱۹۳۹م، و همچنین رهبر حزب جمهوری‌خواه، یا کالدریستا<ref>Calderista</ref>، بود.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۶

رافائِل آنْخِل کالْدرون گوارْدیا
Rafael Angel Calderón Guardia
زادروز 1900م
درگذشت 1971م
ملیت کوستاریکایی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
شغل و تخصص های دیگر پزشک
گروه مقاله تاریخ جهان

کالْدرون گوارْدیا، رافائِل آنْخِل (۱۹۰۰ـ۱۹۷۱م)(Calderón Guardia, Rafael Angel)

رافائل آنخل کالدرون گوارديا

سیاستمدار، و رئیس‌جمهور کوستاریکا (۱۹۴۰ـ۱۹۴۴م). اصلاحات تأمین اجتماعی را در کشور به اجرا گذاشت. امتناع او از قبول شکست در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸م سبب جنگ داخلی شد. او که با رأی مردم (۱۹۴۰م) انتخاب شده ‌بود، قوانین کار و تأمین اجتماعی را به اجرا گذاشت و از حمایت راست‌گرایان و چپ‌گرایان کمونیست برخوردار شد و در جنگ جهانی دوم از متفقین حمایت کرد. تئودورو پیکادو[۱]، همکار نزدیک کالدرون جانشین او شد (۱۹۴۴ـ۱۹۴۸‌م). در انتخابات ریاست ‌جمهوری ۱۹۴۸م کالدرون از اوتیلیو اولاته[۲] شکست خورد. تلاش‌های پیکادو برای باطل‌کردن نتیجۀ انتخابات به جنگ داخلی انقلابی منجر شد که سبب تبعید پیکادو و کالدرون شد و خوزه فیگرس[۳] به‌قدرت رسید. کالدرون بخشی از تحصیلات خود را در بلژیک انجام داد و در کوستاریکا، پیش از ورود به عرصۀ سیاست (۱۹۳۴م) طبابت می‌کرد. برای پیشبرد اصلاحات در زمینۀ مسکن و بهداشت تلاش فراوان کرد، و به‌ترتیب نایب‌رئیس و رئیس کنگرۀ کوستاریکا در ۱۹۳۵ و ۱۹۳۹م، و همچنین رهبر حزب جمهوری‌خواه، یا کالدریستا[۴]، بود.

 


  1. Teodoro Picado
  2. Otilio Ulate
  3. José Figueres
  4. Calderista