نگوچی، ایسامو (۱۹۰۴ـ۱۹۸۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ایسامو نگوچی|نام=Isamu Noguchi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۰۴م|تاریخ مرگ=۱۹۸۸م|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز و طراح|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹م دستیار برانکوزی|جوایز و افتخارات=|آثار=خمر (۱۹۶۲م، باغ موزه ملی اورشلیم)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ایسامو نگوچی|نام=Isamu Noguchi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۰۴م|تاریخ مرگ=۱۹۸۸م|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمه‌ساز و طراح|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹م دستیار برانکوزی|جوایز و افتخارات=|آثار=خمر (۱۹۶۲م، باغ موزه ملی اورشلیم)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:39154000-5.jpg|بندانگشتی|ایسامو نگوچی]] | |||
[[پرونده:39154000-6.jpg|بندانگشتی|خمر اثر ایسامو نگوچی]] | |||
نُگوچی، ایسامو (۱۹۰۴ـ۱۹۸۸م)(Noguchi, Isamu) | |||
نُگوچی، ایسامو (۱۹۰۴ـ۱۹۸۸م)(Noguchi, Isamu) | |||
مجسمه‌ساز و طراح امریکایی. به‌سبب متانت و گویایی فرم‌های ارگانیک<ref>organic | |||
</ref> و انتزاعی<ref>abstract | </ref> و انتزاعی<ref>abstract | ||
</ref>اش شهرت یافت، همچون اثر ''خمر''<ref>''Khmer'' </ref> (۱۹۶۲م، باغ موزۀ ملی [[اورشلیم]]<ref>Garden of National Museum, Jerusalem </ref>). نیز طراحی صحنه، به‌ویژه برای گروه رقص [[گراهام، مارتا|مارتا گراهام]]<ref>Martha Graham </ref>، ۱۹۳۵ـ۱۹۶۶م، و طراحی باغ مجسمه<ref>sculpture garden </ref> برای شهرهای بزرگی همچون [[نیویورک]] و [[توکیو]] را برعهده داشت. نگوچی از پدری ژاپنی و مادری امریکایی به‌دنیا آمد، و کودکی‌اش را در [[ژاپن]] گذراند و بارها از آن‌جا دیدن کرد. دهۀ ۱۹۲۰م را در [[پاریس، شهر|پاریس]] گذراند، و از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹م دستیار [[برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷)|برانکوزی]]<ref>Brancusi </ref> بود، که شیوه‌اش بر آثار نگوچی تأثیری پایدار داشت. از ساختن مجسمه‌های زنده‌نما و پرتحرک با ورق‌های فلزی در دهۀ ۱۹۴۰م، به کنده‌کاری روی سنگ، و کار با [[مفرغ]]<ref>bronze </ref> و [[مرمر]] رو‌آورد. باغ‌هایی که با مجسمه‌‌هایش تزیین شده‌اند، نشان از احاطۀ مسلّم او بر میراث غربی ـ شرقی<ref>western/Oriental</ref>اش دارند. | </ref>اش شهرت یافت، همچون اثر ''خمر''<ref>''Khmer'' </ref> (۱۹۶۲م، باغ موزۀ ملی [[اورشلیم]]<ref>Garden of National Museum, Jerusalem </ref>). نیز طراحی صحنه، به‌ویژه برای گروه رقص [[گراهام، مارتا|مارتا گراهام]]<ref>Martha Graham </ref>، ۱۹۳۵ـ۱۹۶۶م، و طراحی باغ مجسمه<ref>sculpture garden </ref> برای شهرهای بزرگی همچون [[نیویورک]] و [[توکیو]] را برعهده داشت. نگوچی از پدری ژاپنی و مادری امریکایی به‌دنیا آمد، و کودکی‌اش را در [[ژاپن]] گذراند و بارها از آن‌جا دیدن کرد. دهۀ ۱۹۲۰م را در [[پاریس، شهر|پاریس]] گذراند، و از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹م دستیار [[برانکوزی، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۵۷)|برانکوزی]]<ref>Brancusi </ref> بود، که شیوه‌اش بر آثار نگوچی تأثیری پایدار داشت. از ساختن مجسمه‌های زنده‌نما و پرتحرک با ورق‌های فلزی در دهۀ ۱۹۴۰م، به کنده‌کاری روی سنگ، و کار با [[مفرغ]]<ref>bronze </ref> و [[مرمر]] رو‌آورد. باغ‌هایی که با مجسمه‌‌هایش تزیین شده‌اند، نشان از احاطۀ مسلّم او بر میراث غربی ـ شرقی<ref>western/Oriental</ref>اش دارند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۵
| ایسامو نگوچی Isamu Noguchi | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۴م |
| درگذشت | ۱۹۸۸م |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز و طراح |
| آثار | خمر (۱۹۶۲م، باغ موزه ملی اورشلیم) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نُگوچی، ایسامو (۱۹۰۴ـ۱۹۸۸م)(Noguchi, Isamu)
مجسمه‌ساز و طراح امریکایی. به‌سبب متانت و گویایی فرم‌های ارگانیک[۱] و انتزاعی[۲]اش شهرت یافت، همچون اثر خمر[۳] (۱۹۶۲م، باغ موزۀ ملی اورشلیم[۴]). نیز طراحی صحنه، به‌ویژه برای گروه رقص مارتا گراهام[۵]، ۱۹۳۵ـ۱۹۶۶م، و طراحی باغ مجسمه[۶] برای شهرهای بزرگی همچون نیویورک و توکیو را برعهده داشت. نگوچی از پدری ژاپنی و مادری امریکایی به‌دنیا آمد، و کودکی‌اش را در ژاپن گذراند و بارها از آن‌جا دیدن کرد. دهۀ ۱۹۲۰م را در پاریس گذراند، و از ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹م دستیار برانکوزی[۷] بود، که شیوه‌اش بر آثار نگوچی تأثیری پایدار داشت. از ساختن مجسمه‌های زنده‌نما و پرتحرک با ورق‌های فلزی در دهۀ ۱۹۴۰م، به کنده‌کاری روی سنگ، و کار با مفرغ[۸] و مرمر رو‌آورد. باغ‌هایی که با مجسمه‌‌هایش تزیین شده‌اند، نشان از احاطۀ مسلّم او بر میراث غربی ـ شرقی[۹]اش دارند.