باغ کامرانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
باغ کامْرانیِّه <br> | باغ کامْرانیِّه <br> | ||
<p>کاخ ییلاقی کامران میرزا نایب‌السلطنه پسر ناصرالدین شاه قاجار. در ۳کیلومتری تجریش. در ابتدا، به میرزا سعیدخان انصاری مؤتمن‌الملک تعلق داشت. کامران میرزا در ۱۲۹۵ق باغ را خرید و توسعه داد و طبقات متعدد با حوض‌های فواره‌دار در آن احداث کرد و عمارت‌هایی در آن ساخت، از جمله کلاه‌فرنگی دوطبقه‌ای که بیرونی و محل پذیرایی از مهمانان بود. به نوشتۀ دوستعلی‌خان معیرالممالک، باغ کامرانیه ۳۰۰متر عرض و ۳هزار متر طول داشت. در دهۀ ۱۳۲۰ش، باغ و عمارت‌های کامرانیه را فروختند و رجال و بزرگان در کامرانیه سکونت کردند. محلۀ کامرانیه در مجاورت دزاشیب و خیابان کامرانیه حد فاصل فرمانیه و چیذر یادآور آن باغ و عمارت‌هاست. دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در ساختمانی مجلل و وسیع از دورۀ پهلوی در کامرانیه واقع شده است.</p> | <p>کاخ ییلاقی [[کامران میرزا]] نایب‌السلطنه پسر [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] قاجار. در ۳کیلومتری [[تجریش]]. در ابتدا، به میرزا سعیدخان انصاری مؤتمن‌الملک تعلق داشت. کامران میرزا در ۱۲۹۵ق باغ را خرید و توسعه داد و طبقات متعدد با حوض‌های فواره‌دار در آن احداث کرد و عمارت‌هایی در آن ساخت، از جمله کلاه‌فرنگی دوطبقه‌ای که بیرونی و محل پذیرایی از مهمانان بود. به نوشتۀ دوستعلی‌خان معیرالممالک، باغ کامرانیه ۳۰۰متر عرض و ۳هزار متر طول داشت. در دهۀ ۱۳۲۰ش، باغ و عمارت‌های کامرانیه را فروختند و رجال و بزرگان در کامرانیه سکونت کردند. محلۀ کامرانیه در مجاورت [[دزاشیب]] و خیابان کامرانیه حد فاصل [[فرمانیه]] و چیذر یادآور آن باغ و عمارت‌هاست. دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در ساختمانی مجلل و وسیع از دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] در کامرانیه واقع شده است.</p> | ||
<br><!--12076300--> | <br><!--12076300--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:تهران]] | [[رده:تهران]] | ||
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۷
باغ کامْرانیِّه
کاخ ییلاقی کامران میرزا نایب‌السلطنه پسر ناصرالدین شاه قاجار. در ۳کیلومتری تجریش. در ابتدا، به میرزا سعیدخان انصاری مؤتمن‌الملک تعلق داشت. کامران میرزا در ۱۲۹۵ق باغ را خرید و توسعه داد و طبقات متعدد با حوض‌های فواره‌دار در آن احداث کرد و عمارت‌هایی در آن ساخت، از جمله کلاه‌فرنگی دوطبقه‌ای که بیرونی و محل پذیرایی از مهمانان بود. به نوشتۀ دوستعلی‌خان معیرالممالک، باغ کامرانیه ۳۰۰متر عرض و ۳هزار متر طول داشت. در دهۀ ۱۳۲۰ش، باغ و عمارت‌های کامرانیه را فروختند و رجال و بزرگان در کامرانیه سکونت کردند. محلۀ کامرانیه در مجاورت دزاشیب و خیابان کامرانیه حد فاصل فرمانیه و چیذر یادآور آن باغ و عمارت‌هاست. دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه در ساختمانی مجلل و وسیع از دورۀ پهلوی در کامرانیه واقع شده است.