روشن روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ ش ): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:کامبیز روشن روان 1.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|کامبیز روشن‌روان]] | |||
روشن‌روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ش )<br> | روشن‌روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ش )<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =کامبیز روشن روان | |عنوان =کامبیز روشن روان | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>آهنگ‌ساز ایرانی. قطعات بسیاری در فرم‌های گوناگون ساخته است. تحصیلات موسیقایی خود را در هنرستان موسیقی آغاز کرد و به نوازندگی سنتور، فلوت و نیز تنبک و پیانو، در حد آشنایی برای کار آهنگ‌سازی، پرداخت؛ بعد از دورۀ هنرستان، در گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه جنوب کالیفرنیا تحصیلات خود را ادامه داد. روشن‌روان از ۱۳۵۸ به بعد در دانشگاه‌های کشور مدرس دروس آهنگ‌سازی بوده و در بیشتر شوراهای تخصصی و سیاست‌گذاری‌های مراکز دولتی مربوط به موسیقی حضور داشته است؛ ازجمله کانون سینماگران ایران؛ مرکز موسیقی ایران، وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ خانۀ موسیقی ایران؛ کمیتۀ موسیقی وابسته به یونسکو؛ شوراهای فنی هنرستان‌های موسیقی تهران (دختران و پسران). رنگ‌آمیزی‌های خاص صوتی، بهره‌گیری از سازهای ایرانی در کنار سازهای ارکستر سمفونیک، استفاده از ملودی‌های محلی و ملودی‌های ردیفی، و بهره‌گیری از حالت‌های نهفته در موسیقی‌های محلی ایران از ویژگی‌های آثار اوست. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''یادگار دوست''، ''ساقی‌نامه'' هر دو با صدای شهرام | }}<p>آهنگ‌ساز ایرانی. قطعات بسیاری در فرم‌های گوناگون ساخته است. تحصیلات موسیقایی خود را در هنرستان موسیقی آغاز کرد و به نوازندگی سنتور، فلوت و نیز تنبک و پیانو، در حد آشنایی برای کار آهنگ‌سازی، پرداخت؛ بعد از دورۀ هنرستان، در گروه موسیقی [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] و سپس در دانشگاه جنوب کالیفرنیا تحصیلات خود را ادامه داد. روشن‌روان از ۱۳۵۸ به بعد در دانشگاه‌های کشور مدرس دروس آهنگ‌سازی بوده و در بیشتر شوراهای تخصصی و سیاست‌گذاری‌های مراکز دولتی مربوط به موسیقی حضور داشته است؛ ازجمله کانون سینماگران ایران؛ مرکز موسیقی ایران، وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ خانۀ موسیقی ایران؛ کمیتۀ موسیقی وابسته به یونسکو؛ شوراهای فنی هنرستان‌های موسیقی تهران (دختران و پسران). رنگ‌آمیزی‌های خاص صوتی، بهره‌گیری از سازهای ایرانی در کنار سازهای ارکستر سمفونیک، استفاده از ملودی‌های محلی و ملودی‌های ردیفی، و بهره‌گیری از حالت‌های نهفته در موسیقی‌های محلی ایران از ویژگی‌های آثار اوست. برخی از آثار او عبارت‌اند از ''یادگار دوست''، ''ساقی‌نامه'' هر دو با صدای [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]]؛ ''دود عود'' با صدای [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]]؛ ''نهانخانۀ دل'' با صدای [[بیژنی، بیژن (بابل ۱۳۳۲ش)|بیژن بیژنی]]؛ موسیقی متن بر اشعار ابوسعید ابوالخیر؛ ''پسرک چشم‌آبی'' براساس متنی از [[مجابی، جواد (قزوین ۱۳۱۸ش)|جواد مجابی]]؛ و ''سه‌گاه برای ۲۱ ساز زهی''؛ برخی از آثار او در زمینۀ موسیقی فیلم نیز به شرح ذیل است: موسیقی برای فیلم‌های ''مداد بنفش'' ساختۀ [[ریاحی، نفیسه (استکهلم ۱۳۲۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|نفیسه ریاحی]]، ''ملکوت'' به کارگردانی [[هریتاش، خسرو (تهران ۱۳۱۱ـ۱۳۵۹ش)|خسرو هریتاش]]، ''گل‌های داوودی'' از [[صدرعاملی، رسول (اصفهان ۱۳۳۳ش)|رسول صدرعاملی]]، ''پرندۀ کوچک خوشبختی'' ساختۀ [[درخشنده، پوران (کرمانشاه ۱۳۲۸ ش)|پوران درخشنده]]. آثار او در این زمینه تا ۱۳۸۲ متجاوز از صد عنوان موسیقی فیلم بوده است.</p> | ||
<br><!--22173100--> | <br><!--22173100--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۶
روشن‌روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ش )
| کامبیز روشن روان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در دانشگاه جنوب کالیفرنیا |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | ادگار دوست؛ ساقی نامه؛ دود عود |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز ایرانی. قطعات بسیاری در فرم‌های گوناگون ساخته است. تحصیلات موسیقایی خود را در هنرستان موسیقی آغاز کرد و به نوازندگی سنتور، فلوت و نیز تنبک و پیانو، در حد آشنایی برای کار آهنگ‌سازی، پرداخت؛ بعد از دورۀ هنرستان، در گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سپس در دانشگاه جنوب کالیفرنیا تحصیلات خود را ادامه داد. روشن‌روان از ۱۳۵۸ به بعد در دانشگاه‌های کشور مدرس دروس آهنگ‌سازی بوده و در بیشتر شوراهای تخصصی و سیاست‌گذاری‌های مراکز دولتی مربوط به موسیقی حضور داشته است؛ ازجمله کانون سینماگران ایران؛ مرکز موسیقی ایران، وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ خانۀ موسیقی ایران؛ کمیتۀ موسیقی وابسته به یونسکو؛ شوراهای فنی هنرستان‌های موسیقی تهران (دختران و پسران). رنگ‌آمیزی‌های خاص صوتی، بهره‌گیری از سازهای ایرانی در کنار سازهای ارکستر سمفونیک، استفاده از ملودی‌های محلی و ملودی‌های ردیفی، و بهره‌گیری از حالت‌های نهفته در موسیقی‌های محلی ایران از ویژگی‌های آثار اوست. برخی از آثار او عبارت‌اند از یادگار دوست، ساقی‌نامه هر دو با صدای شهرام ناظری؛ دود عود با صدای محمدرضا شجریان؛ نهانخانۀ دل با صدای بیژن بیژنی؛ موسیقی متن بر اشعار ابوسعید ابوالخیر؛ پسرک چشم‌آبی براساس متنی از جواد مجابی؛ و سه‌گاه برای ۲۱ ساز زهی؛ برخی از آثار او در زمینۀ موسیقی فیلم نیز به شرح ذیل است: موسیقی برای فیلم‌های مداد بنفش ساختۀ نفیسه ریاحی، ملکوت به کارگردانی خسرو هریتاش، گل‌های داوودی از رسول صدرعاملی، پرندۀ کوچک خوشبختی ساختۀ پوران درخشنده. آثار او در این زمینه تا ۱۳۸۲ متجاوز از صد عنوان موسیقی فیلم بوده است.