ناصرالملک، ابوالقاسم خان قراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(ملقب به: مُشیر حضور) وزیر مالیه و نایب‌السلطنۀ احمدشاه قاجار. نوادۀ میرزا محمود‌خان ناصِرُالْمُلک بود و در ۱۲۸۸ق با مقام نایب آجودان شاه، به خدمت دربار ناصرالدین‌شاه قاجار درآمد و چندی بعد سرهنگ فوج مخبران قراگوزلو شد. در ۱۲۹۵ق برای تحصیل به لندن رفت و در رشتۀ حقوق سیاسی از آکسفورد فارغ‌التحصیل شد. هم‌دوره‌ای‌های او لُرد کُرزن، سر اِدْوارد گِری و سرسیسیل اِسپرینگ رایس بودند. در همان زمان نیز به عضویت لژ فراماسونری آپولوی انگلستان درآمد. در ۱۳۰۱ق به ایران بازگشت و در وزارت امورخارجه استخدام شد و سال بعد لقب «مُشیر حضور» گرفت. پس از مرگ پدربزرگش (۱۳۰۵ق) همۀ مناصب، مشاغل وی و لقب ناصرالملکی را به او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌‌بعد، به تناوب وزیر مالیه بود. او در هنگام ابلاغ قرارداد ۱۹۰۷ به ایران، صدراعظم بود (۱۳۲۵ق) و درپی اختلاف با محمدعلی‌شاه به پاریس رفت. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه احمدشاه قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم روسیه را به ایران پذیرفت و به دستور او مجلس دوم منحل شد. وی پس از تاج‌گذاری احمدشاه (۱۳۳۲ق)، نیابت سلطنت را تحویل داد و به اروپا رفت. او چهارده سال بعد به ایران بازگشت و درگذشت. ناصرالْمُلْک زبان انگلیسی را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه ''اُوتِلْلُو'' و ''تاجر ونیزی'' شکسپیر به زبان فارسی است. | }}(ملقب به: مُشیر حضور) وزیر مالیه و نایب‌السلطنۀ [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه قاجار]]. نوادۀ [[ناصرالملک ، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)|میرزا محمود‌خان ناصِرُالْمُلک]] بود و در ۱۲۸۸ق با مقام نایب آجودان شاه، به خدمت دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] درآمد و چندی بعد سرهنگ فوج مخبران قراگوزلو شد. در ۱۲۹۵ق برای تحصیل به لندن رفت و در رشتۀ حقوق سیاسی از آکسفورد فارغ‌التحصیل شد. هم‌دوره‌ای‌های او لُرد کُرزن، سر اِدْوارد گِری و سرسیسیل اِسپرینگ رایس بودند. در همان زمان نیز به عضویت لژ فراماسونری آپولوی انگلستان درآمد. در ۱۳۰۱ق به ایران بازگشت و در وزارت امورخارجه استخدام شد و سال بعد لقب «مُشیر حضور» گرفت. پس از مرگ پدربزرگش (۱۳۰۵ق) همۀ مناصب، مشاغل وی و لقب ناصرالملکی را به او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌‌بعد، به تناوب وزیر مالیه بود. او در هنگام ابلاغ قرارداد ۱۹۰۷ به ایران، صدراعظم بود (۱۳۲۵ق) و درپی اختلاف با [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی‌شاه]] به پاریس رفت. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه احمدشاه قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم روسیه را به ایران پذیرفت و به دستور او مجلس دوم منحل شد. وی پس از تاج‌گذاری احمدشاه (۱۳۳۲ق)، نیابت سلطنت را تحویل داد و به اروپا رفت. او چهارده سال بعد به ایران بازگشت و درگذشت. ناصرالْمُلْک زبان انگلیسی را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه ''[[اتللو|اُوتِلْلُو]]'' و ''[[تاجر ونیزی]]'' [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] به زبان فارسی است. | ||
<br><!--39019600--> | <br><!--39019600--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۶
ناصرُالْمُلْک، ابوالقاسم خان قَراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)
| ابوالقاسم خان قراگوزلو ناصرالملک | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۸۲ق |
| درگذشت | ۱۳۴۶ق |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل حقوق سیاسی از آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | مشیر حضور |
| آثار | ترجمه اوتللو و تاجر ونیزی شکسپیر |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
(ملقب به: مُشیر حضور) وزیر مالیه و نایب‌السلطنۀ احمدشاه قاجار. نوادۀ میرزا محمود‌خان ناصِرُالْمُلک بود و در ۱۲۸۸ق با مقام نایب آجودان شاه، به خدمت دربار ناصرالدین‌شاه قاجار درآمد و چندی بعد سرهنگ فوج مخبران قراگوزلو شد. در ۱۲۹۵ق برای تحصیل به لندن رفت و در رشتۀ حقوق سیاسی از آکسفورد فارغ‌التحصیل شد. هم‌دوره‌ای‌های او لُرد کُرزن، سر اِدْوارد گِری و سرسیسیل اِسپرینگ رایس بودند. در همان زمان نیز به عضویت لژ فراماسونری آپولوی انگلستان درآمد. در ۱۳۰۱ق به ایران بازگشت و در وزارت امورخارجه استخدام شد و سال بعد لقب «مُشیر حضور» گرفت. پس از مرگ پدربزرگش (۱۳۰۵ق) همۀ مناصب، مشاغل وی و لقب ناصرالملکی را به او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌‌بعد، به تناوب وزیر مالیه بود. او در هنگام ابلاغ قرارداد ۱۹۰۷ به ایران، صدراعظم بود (۱۳۲۵ق) و درپی اختلاف با محمدعلی‌شاه به پاریس رفت. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه احمدشاه قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم روسیه را به ایران پذیرفت و به دستور او مجلس دوم منحل شد. وی پس از تاج‌گذاری احمدشاه (۱۳۳۲ق)، نیابت سلطنت را تحویل داد و به اروپا رفت. او چهارده سال بعد به ایران بازگشت و درگذشت. ناصرالْمُلْک زبان انگلیسی را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه اُوتِلْلُو و تاجر ونیزی شکسپیر به زبان فارسی است.