بوکان، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}بوکان، شهرستان
}}بوکان، شهرستان


واقع در جنوب استان آذربایجان غربی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیمینه، با مرکزیت اداری شهر بوکان. از شمال به شهرستان میاندوآب، از شرق به شهرستان شاهین‌دژ، از جنوب به شهرستان‌های سقز و بانه در استان کردستان، و از غرب به شهرستان‌های سردشت و مهاباد محدود است. اراضی این شهرستان کوهستانی است و روبه جنوب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود. کوه استاد مصطفی، با ارتفاع ۲,۲۵۱ متر، بلندترین کوه آن است و شاخه‌زرد و کل‌تگه از دیگر کوه‌های مرتفع آن است. رودخانۀ سیمینه‌رود، که از جنوب به شمال از این شهرستان می‌گذرد، همراه با ریزابه‌هایش زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهد. راه‌های ارومیه به سدّ زرّینه‌‌رود و میاندوآب به سقز و راه بوکان به شاهین‌دژ و بوکان به خلیفان، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. اقلیم این شهرستان معتدل تا معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۲۰۴,۳۰۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارت‌اند از بوکان، سیمینه یا قره‌موسالو، قره‌کند، یکشوه، قهرآباد سفلا، نوبار، و داشبند. توتون، چغندرقند، و غلات مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامداری، و تولید لبنیات و گوشت از دیگر فعالیت‌های اقتصادی آن است.
واقع در جنوب استان [[آذربایجان غربی]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیمینه، با مرکزیت اداری [[بوکان، شهر|شهر بوکان]]. از شمال به [[میاندوآب، شهرستان|شهرستان میاندوآب]]، از شرق به [[شاهین دژ، شهرستان|شهرستان شاهین‌دژ]]، از جنوب به شهرستان‌های [[سقز، شهرستان|سقز]] و [[سردشت، شهرستان|سردشت]] و [[بانه، شهرستان|بانه]] در [[کردستان، استان|استان کردستان]]، و از غرب به شهرستان‌های سردشت و [[مهاباد، شهرستان|مهاباد]] محدود است. اراضی این شهرستان کوهستانی است و روبه جنوب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود. کوه استاد مصطفی، با ارتفاع ۲,۲۵۱متر، بلندترین کوه آن است و شاخه‌زرد و کل‌تگه از دیگر کوه‌های مرتفع آن است. رودخانۀ [[سیمینه رود|سیمینه‌رود]]، که از جنوب به شمال از این شهرستان می‌گذرد، همراه با ریزابه‌هایش زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهد. راه‌های ارومیه به سدّ زرّینه‌‌رود و [[میاندوآب، شهر|میاندوآب]] به [[سقز، شهر|سقز]] و راه بوکان به شاهین‌دژ و بوکان به خلیفان، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند.  
 
مساحت شهرستان حدود 2540کیلومترمربع، اقلیم آن معتدل تا معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک، و جمعیت آن 251,409نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارتند: از بوکان، سیمینه یا قره‌موسالو، قره‌کند، یکشوه، قهرآباد سفلا، نوبار، و داشبند. توتون، چغندرقند، و غلات مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامداری، و تولید لبنیات و گوشت از دیگر فعالیت‌های اقتصادی آن است.


<br/> <!--12390700-->
<br/> <!--12390700-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان غربی]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۵

بوکان، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان آذربایجان غربی
بخش مرکزی و سیمینه
جمعیت ۲۰۴,۳۰۸ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شهرستان میاندوآب، غرب شهرستان شاهین‌دژ، شمال شهرستان‌های سقز و بانه در استان کردستان، و شرق شهرستان‌های سردشت و مهاباد
نوع اقلیم معتدل تا معتدلِ مایل به سرد
تولیدات و صنایع مهم توتون، چغندرقند، غلات، تولید لبنیات و گوشت
شهر ها و آبادی های مهم بوکان، سیمینه یا قره‌موسالو، قره‌کند، یکشوه، قهرآباد سفلا، نوبار، و داشبند

بوکان، شهرستان

واقع در جنوب استان آذربایجان غربی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیمینه، با مرکزیت اداری شهر بوکان. از شمال به شهرستان میاندوآب، از شرق به شهرستان شاهین‌دژ، از جنوب به شهرستان‌های سقز و سردشت و بانه در استان کردستان، و از غرب به شهرستان‌های سردشت و مهاباد محدود است. اراضی این شهرستان کوهستانی است و روبه جنوب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود. کوه استاد مصطفی، با ارتفاع ۲,۲۵۱متر، بلندترین کوه آن است و شاخه‌زرد و کل‌تگه از دیگر کوه‌های مرتفع آن است. رودخانۀ سیمینه‌رود، که از جنوب به شمال از این شهرستان می‌گذرد، همراه با ریزابه‌هایش زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهد. راه‌های ارومیه به سدّ زرّینه‌‌رود و میاندوآب به سقز و راه بوکان به شاهین‌دژ و بوکان به خلیفان، شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند.

مساحت شهرستان حدود 2540کیلومترمربع، اقلیم آن معتدل تا معتدلِ مایل به سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌خشک، و جمعیت آن 251,409نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارتند: از بوکان، سیمینه یا قره‌موسالو، قره‌کند، یکشوه، قهرآباد سفلا، نوبار، و داشبند. توتون، چغندرقند، و غلات مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامداری، و تولید لبنیات و گوشت از دیگر فعالیت‌های اقتصادی آن است.