رقص مدرن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰

رقص مدرن (modern dance)

سبکی در رقص در قرن ۲۰ که در تقابل با بالۀ سنتی شکل گرفت. رقص مدرن را کسانی شکل دادند که درپی ابزارهای آزادانه‌تر و قابل دسترس‌تر در بیان هنری بودند. از نمایندگان اصلی رقص مدرن در آغاز پیدایش آن عبارت‌اند از مارتا گراهام^[۱] و مِرس کانینگَم^[۲] در امریکا، ایزادورا دانکن^[۳] و ماری ویگمان^[۴] در اروپا. رقص مدرن را زنان امریکایی آغاز کردند که به‌شدت درپی کسب آزادی‌های فردی خویش بودند، امّا در واقع از مدرسۀ رقص و هنرهای وابستۀ دِنی شاون^[۵] در لوس‌آنجلس بود که نسل جدیدی از رقصندگان مدرن پدید آمدند، مانند مارتا گراهام، دوریس هامفری^[۶]، و چارلز وایدمَن^[۷]. این مدرسه را راث سَن دنی^[۸] و تد شاون^[۹] در ۱۹۱۵ تأسیس کردند. در انگلستان، تئاتر رقص معاصر لندن^[۱۰] در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۷ تأسیس شد و با مدیریت رابرت کوهَن^[۱۱]، یکی از شاگردان گراهام، به‌شکوفایی رسید. این مدرسه یگانه نهادی در اروپا بود که توانست به تکنیک گراهام^[۱۲] دست یابد. در ۱۹۶۶ بالۀ رَمبرت^[۱۳] به یک کمپانی رقص مدرن تبدل شد. در آلمان، پیشتازان یک جنبش مدرنیستی در رقص به نامِ آؤسدروکس تانتس^[۱۴] کسانی بودند، همچون امیل ژاک‌ـ‌دالکروز^[۱۵] و رودولف فون لابان^[۱۶]. نمایندگان برجستۀ این جنبش مانند ماری ویگمان، هارالد کرویتسبرگ^[۱۷]، و کورت یوئوس^[۱۸]، با گشت‌های هنری خود در امریکا و به‌ویژه با فردی همچون هانیا هولم^[۱۹]، از رقصندگان پیشین ویگمان، که در نیویورک آموزش می‌داد، بعدها با اَلوین نیکلایس^[۲۰]، طراح رقص/تهیه‌کننده، بر رقص مدرن تأثیر نهادند. کارهایی که اخیراً به‌صورت تجربی انجام می‌شود، تحت عنوان رقص نو یا رقصِ پیشتاز شناخته می‌شوند.

↑ Martha Graham
↑ Merce Cunningham
↑ Isadora Duncan
↑ Mary Wigman
↑ Denishawn School of Dancing and Related Arts
↑ Doris Humphrey
↑ Charles Weidman
↑ Ruth St Denis
↑ Ted Shawn
↑ London Contemporary Dance Theatre
↑ Robert Cohan
↑ Graham Technique
↑ Ballet Rambert
↑ Ausdruckstanz
↑ Emile Jaques-Dalcroze
↑ Rudolf von Laban
↑ Harald Kreutzberg
↑ Kurt Jooss
↑ Hanya Holm
↑ Alwyn Nikolais

[1] Martha Graham

[2] Merce Cunningham

[3] Isadora Duncan

[4] Mary Wigman

[5] Denishawn School of Dancing and Related Arts

[6] Doris Humphrey

[7] Charles Weidman

[8] Ruth St Denis

[9] Ted Shawn

[10] London Contemporary Dance Theatre

[11] Robert Cohan

[12] Graham Technique

[13] Ballet Rambert

[14] Ausdruckstanz

[15] Emile Jaques-Dalcroze

[16] Rudolf von Laban

[17] Harald Kreutzberg

[18] Kurt Jooss

[19] Hanya Holm

[20] Alwyn Nikolais

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 رقص مدرن (modern dance)
-سبکی در رقص در قرن ۲۰ که در تقابل با بالۀ سنتی شکل گرفت. رقص مدرن را کسانی شکل دادند که درپیِ ابزارهای آزادانه‌تر و قابل دسترس‌تر در بیانِ هنری بودند. از نمایندگانِ اصلی رقصِ مدرن در آغاز پیدایشِ آن عبارت‌اند از مارتا گراهام<ref>Martha Graham
+سبکی در رقص در قرن ۲۰ که در تقابل با بالۀ سنتی شکل گرفت. رقص مدرن را کسانی شکل دادند که درپی ابزارهای آزادانه‌تر و قابل دسترس‌تر در بیان هنری بودند. از نمایندگان اصلی رقص مدرن در آغاز پیدایش آن عبارت‌اند از [[گراهام، مارتا|مارتا گراهام]]<ref>Martha Graham
-</ref> و مِرس کانینگَم<ref>Merce Cunningham</ref> در امریکا، ایزادورا دانکن<ref> Isadora Duncan </ref> و ماری ویگمان<ref>Mary Wigman </ref> در اروپا. رقص مدرن را زنان امریکایی آغاز کردند که به‌شدت درپی کسب آزادی‌های فردیِ خویش بودند، امّا در واقع از مدرسۀ رقص و هنرهای وابستۀ دِنی شاون<ref>Denishawn School of Dancing and Related Arts </ref> در لوس‌آنجلس بود که نسل جدیدی از رقصندگان مدرن پدید آمدند، مانند مارتا گراهام، دوریس هامفری<ref>Doris Humphrey </ref>، و چارلز وایدمَن<ref>Charles Weidman </ref>. این مدرسه را راث سَن دنی<ref>Ruth St Denis </ref> و تِد شاون<ref>Ted Shawn </ref> در ۱۹۱۵ تأسیس کردند. در انگلستان، تئاتر رقص معاصر لندن<ref>London Contemporary Dance Theatre</ref> در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۷ تأسیس شد و با مدیریتِ رابرت کوهَن<ref> Robert Cohan </ref>، یکی از شاگردان گراهام، به‌شکوفایی رسید. این مدرسه یگانه نهادی در اروپا بود که توانست به تکنیکِ گراهام<ref>Graham Technique</ref> دست یابد. در ۱۹۶۶ بالۀ رَمبرت<ref> Ballet Rambert </ref> به یک کمپانیِ رقص مدرن تبدل شد. در آلمان، پیشتازانِ یک جنبشِ مدرنیستی در رقص به نامِ آؤسدروکس تانتس<ref>Ausdruckstanz </ref> کسانی بودند، همچون امیل ژاک‌ـ‌دالکروز<ref>Emile Jaques-Dalcroze </ref> و رودولف فون لابان<ref>Rudolf von Laban</ref>. نمایندگان برجستۀ این جنبش مانند ماری ویگمان، هارالد کرویتسبرگ<ref> Harald Kreutzberg </ref>، و کورت یوئوس<ref>Kurt Jooss </ref>، با گشت‌های هنریِ خود در امریکا و به‌ویژه با فردی همچون هانیا هولم<ref>Hanya Holm </ref>، از رقصندگانِ پیشینِ ویگمان، که در نیویورک آموزش می‌داد، بعدها با اَلوین نیکلایس<ref>Alwyn Nikolais</ref>، طراح رقص/تهیه‌کننده، بر رقص مدرن تأثیر نهادند. کارهایی که اخیراً به‌صورت تجربی انجام می‌شود، تحتِ عنوان رقصِ نو یا رقصِ پیشتاز شناخته می‌شوند.
+</ref> و [[مرس کانینگم|مِرس کانینگَم]]<ref>Merce Cunningham</ref> در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، ایزادورا دانکن<ref> Isadora Duncan </ref> و ماری ویگمان<ref>Mary Wigman </ref> در اروپا. رقص مدرن را زنان امریکایی آغاز کردند که به‌شدت درپی کسب آزادی‌های فردی خویش بودند، امّا در واقع از مدرسۀ رقص و هنرهای وابستۀ دِنی شاون<ref>Denishawn School of Dancing and Related Arts </ref> در [[لوس آنجلس|لوس‌آنجلس]] بود که نسل جدیدی از رقصندگان مدرن پدید آمدند، مانند مارتا گراهام، دوریس هامفری<ref>Doris Humphrey </ref>، و چارلز وایدمَن<ref>Charles Weidman </ref>. این مدرسه را راث سَن دنی<ref>Ruth St Denis </ref> و تد شاون<ref>Ted Shawn </ref> در ۱۹۱۵ تأسیس کردند. در [[انگلستان]]، تئاتر رقص معاصر لندن<ref>London Contemporary Dance Theatre</ref> در ۱۹۶۶ـ۱۹۶۷ تأسیس شد و با مدیریت [[کوهن، رابرت|رابرت کوهَن]]<ref> Robert Cohan </ref>، یکی از شاگردان گراهام، به‌شکوفایی رسید. این مدرسه یگانه نهادی در اروپا بود که توانست به تکنیک گراهام<ref>Graham Technique</ref> دست یابد. در ۱۹۶۶ بالۀ رَمبرت<ref> Ballet Rambert </ref> به یک کمپانی رقص مدرن تبدل شد. در آلمان، پیشتازان یک جنبش مدرنیستی در رقص به نامِ آؤسدروکس تانتس<ref>Ausdruckstanz </ref> کسانی بودند، همچون [[امیل ژاک دالکروز|امیل ژاک‌ـ‌دالکروز]]<ref>Emile Jaques-Dalcroze </ref> و رودولف فون لابان<ref>Rudolf von Laban</ref>. نمایندگان برجستۀ این جنبش مانند ماری ویگمان، هارالد کرویتسبرگ<ref> Harald Kreutzberg </ref>، و کورت یوئوس<ref>Kurt Jooss </ref>، با گشت‌های هنری خود در امریکا و به‌ویژه با فردی همچون هانیا هولم<ref>Hanya Holm </ref>، از رقصندگان پیشین ویگمان، که در [[نیویورک]] آموزش می‌داد، بعدها با اَلوین نیکلایس<ref>Alwyn Nikolais</ref>، طراح رقص/تهیه‌کننده، بر رقص مدرن تأثیر نهادند. کارهایی که اخیراً به‌صورت تجربی انجام می‌شود، تحت عنوان رقص نو یا رقصِ پیشتاز شناخته می‌شوند.
 &nbsp;