آرمسترانگ، ادوین هوارد (۱۸۹۰ـ۱۹۵۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آرمِسْترانگ، اِدوین هوارد ( | آرمِسْترانگ، اِدوین هوارد (۱۸۹۰ـ۱۹۵۴م)(Armstrong, Edwin Howard)<br/> [[File:10096500.jpg|thumb|آرمِسْترانگ، اِدوين هوارد]]مهندس امریکایی رادیو. سیستم تنظیم سوپرهترودین<ref>superheterodyne</ref> را برای دریافت طیف گسترده‌ای از فرکانس‌های رادیویی<ref>radio frequencies</ref>، و ارسال رادیویی<ref>radio transmission</ref> مدوله‌سازی فرکانس<ref>frequency modulation</ref> (FM) را برای امواج رادیویی<ref>radio waves</ref> بی‌پارازیت ابداع کرد. در [[نیویورک]] زاده شد. در همان شهر درس خواند و استاد [[دانشگاه کلمبیا|دانشگاه کلمبیا]]<ref>University Columbia</ref> شد. در دادخواهی‌های متعددی برای طرح‌های ثبت‌شدۀ خود شرکت کرد و سرانجام خودکشی کرد. طی [[جنگ جهانی اول|جنگ جهانی اول]] مدار دریافت سوپرهترودین را، برای تشخیص وجود هواپیمای دشمن، ابداع کرد. این گیرنده براساس دریافت [[موج الکترومغناطیسی|امواج الکترومغناطیسی]]<ref>electromagnetic waves</ref> (رادیویی) گسیل‌شده، حاصل از جرقه‌زنی سیستم [[احتراق|احتراق]] موتور هواپیمای دشمن، کار می‌کرد. در ۱۹۱۹، اصل سوپرهترودین<ref>superheterodyne Principle</ref> را عرضه کرد که براساس آن، از [[لامپ برق|لامپ]] سه‌قطبی<ref>triode valve</ref> برای تقویت و تنظیم رادیوها استفاده می‌شد. درآن‌زمان، برای پخش رادیویی از مدولاسیون دامنه<ref>amplitude modulation</ref> (AM) استفاده می‌کردند، که همواره در معرض تداخل پارازیت بود. در ۱۹۳۳، با فیزیک‌دان امریکایی، [[پوپین، میخاییل (۱۸۵۸ـ۱۹۳۵)|مایکل پوپین]]<ref>Michael Pupin</ref> (۱۸۵۸ـ۱۹۳۵م)، روش پخش رادیویی FM را ابداع و آن را ثبت کرد. در این روش، سیگنال ارسالی فرکانس [[موج حامل]]<ref>carrier wave</ref> را در [[پهنای باند|پهنای باند]]<ref>wave band</ref> وسیعی مدوله می‌کند. [[پارازیت|پارازیت]] بر FM اثر ندارد و این پخش رادیویی صدا را با کیفیت اصلی انتقال می‌دهد. این روش پخش، روش اصلی ارسال سیگنال‌های رادیویی، تلویزیونی، موج کوتاه، و ماهواره‌ای، با کیفیت مطلوب است. درعین‌حال، فرکانس‌های بالایی که در آن به‌کار می‌رود معمولاً با محدودیت خط دید مواجه‌اند. پخش رادیویی FM پس از [[جنگ جهانی دوم|جنگ جهانی دوم]] رواج یافت. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۵
آرمِسْترانگ، اِدوین هوارد (۱۸۹۰ـ۱۹۵۴م)(Armstrong, Edwin Howard)
مهندس امریکایی رادیو. سیستم تنظیم سوپرهترودین[۱] را برای دریافت طیف گسترده‌ای از فرکانس‌های رادیویی[۲]، و ارسال رادیویی[۳] مدوله‌سازی فرکانس[۴] (FM) را برای امواج رادیویی[۵] بی‌پارازیت ابداع کرد. در نیویورک زاده شد. در همان شهر درس خواند و استاد دانشگاه کلمبیا[۶] شد. در دادخواهی‌های متعددی برای طرح‌های ثبت‌شدۀ خود شرکت کرد و سرانجام خودکشی کرد. طی جنگ جهانی اول مدار دریافت سوپرهترودین را، برای تشخیص وجود هواپیمای دشمن، ابداع کرد. این گیرنده براساس دریافت امواج الکترومغناطیسی[۷] (رادیویی) گسیل‌شده، حاصل از جرقه‌زنی سیستم احتراق موتور هواپیمای دشمن، کار می‌کرد. در ۱۹۱۹، اصل سوپرهترودین[۸] را عرضه کرد که براساس آن، از لامپ سه‌قطبی[۹] برای تقویت و تنظیم رادیوها استفاده می‌شد. درآن‌زمان، برای پخش رادیویی از مدولاسیون دامنه[۱۰] (AM) استفاده می‌کردند، که همواره در معرض تداخل پارازیت بود. در ۱۹۳۳، با فیزیک‌دان امریکایی، مایکل پوپین[۱۱] (۱۸۵۸ـ۱۹۳۵م)، روش پخش رادیویی FM را ابداع و آن را ثبت کرد. در این روش، سیگنال ارسالی فرکانس موج حامل[۱۲] را در پهنای باند[۱۳] وسیعی مدوله می‌کند. پارازیت بر FM اثر ندارد و این پخش رادیویی صدا را با کیفیت اصلی انتقال می‌دهد. این روش پخش، روش اصلی ارسال سیگنال‌های رادیویی، تلویزیونی، موج کوتاه، و ماهواره‌ای، با کیفیت مطلوب است. درعین‌حال، فرکانس‌های بالایی که در آن به‌کار می‌رود معمولاً با محدودیت خط دید مواجه‌اند. پخش رادیویی FM پس از جنگ جهانی دوم رواج یافت.