بتون، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
بِتون، شهر (Bethune) | بِتون، شهر (Bethune) | ||
واقع در ولایت پا ـ دو ـ کاله<ref>Pas-de-Calais</ref>، در شمال | واقع در [[پا دو کاله، ولایت|ولایت پا ـ دو ـ کاله]]<ref>Pas-de-Calais</ref>، در شمال [[فرانسه]]، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب غربی [[لیل، شهر|لیل]]<ref>Lille </ref>، با ۲۵,۲۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). جمعیت حومۀ آن ۱۲۰هزار نفر است. صنایع آن عبارتاند از تولید پارچه، ماشینآلات، چغندرقند، و لاستیک. سابقاً، مرکز استخراج زغالسنگ بود، اما اکنون صنعت خودروسازی جایگزین آن شده است. بخشی از کلیسای سن واست<ref>St Vaast </ref>، که از جاذبههای گردشگری است، در قرن ۱۳م ساخته شد؛ همچنین برج ناقوس آن متعلّق به قرون ۱۴م تا ۱۶ است. بتون از قرن ۱۱م قدمت دارد، اما تا زمان واگذاری آن به لوئی [[لویی چهاردهم|چهاردهم]]، بهموجب پیمان [[نایمخن]]<ref>Treaties of Nijmegen </ref> (۱۶۷۸) به فرانسه منضم نشده بود. در هر دو جنگ جهانی خسارت بسیار به این شهر وارد شد. درخلال [[جنگ جهانی اول]] مرکز اصلی خطوط راهآهن برای نیروهای [[متفقین]]<ref>Allied </ref> در شمال رود لیس<ref>River Lys </ref> بود که بندرهای [[دریای مانش]]<ref>The English Channel</ref> را به یکدیگر متصل میکردند، و در زمان تصرف شهر به دست آلمانها (۱۹۱۵ و ۱۹۱۸) صحنۀ نبردهای شدید بود. | ||
| |
نسخهٔ ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۸
بِتون، شهر (Bethune)
واقع در ولایت پا ـ دو ـ کاله[۱]، در شمال فرانسه، به فاصلۀ ۳۰کیلومتری جنوب غربی لیل[۲]، با ۲۵,۲۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). جمعیت حومۀ آن ۱۲۰هزار نفر است. صنایع آن عبارتاند از تولید پارچه، ماشینآلات، چغندرقند، و لاستیک. سابقاً، مرکز استخراج زغالسنگ بود، اما اکنون صنعت خودروسازی جایگزین آن شده است. بخشی از کلیسای سن واست[۳]، که از جاذبههای گردشگری است، در قرن ۱۳م ساخته شد؛ همچنین برج ناقوس آن متعلّق به قرون ۱۴م تا ۱۶ است. بتون از قرن ۱۱م قدمت دارد، اما تا زمان واگذاری آن به لوئی چهاردهم، بهموجب پیمان نایمخن[۴] (۱۶۷۸) به فرانسه منضم نشده بود. در هر دو جنگ جهانی خسارت بسیار به این شهر وارد شد. درخلال جنگ جهانی اول مرکز اصلی خطوط راهآهن برای نیروهای متفقین[۵] در شمال رود لیس[۶] بود که بندرهای دریای مانش[۷] را به یکدیگر متصل میکردند، و در زمان تصرف شهر به دست آلمانها (۱۹۱۵ و ۱۹۱۸) صحنۀ نبردهای شدید بود.