نووکوزنتسک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
</ref>)؛ با نام سابق استالینسک<ref>Stalinsk | </ref>)؛ با نام سابق استالینسک<ref>Stalinsk | ||
</ref> از ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۱) ) شهری در استان کِمِرووا<ref> Kemerovo</ref>، در جنوب | </ref> از ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۱) ) شهری در [[کمرووا، استان|استان کِمِرووا]]<ref> Kemerovo</ref>، در جنوب [[سیبری]]، در فدراسیون [[روسیه]]<ref> Russian Federation</ref>، با ۵۶۹ هزار نفر جمعیت .(۱۹۹۶) مرکز اصلی صنعتی [[کوزنتسک، حوضه|حوضۀ کوزنتسک]]<ref> Kuznetsk Basin</ref> است .یکی از بزرگ''''''ترین مجتمع''''''های آهن و فولاد فدراسیون روسیه و همچنین نیروگاه برقابی مهمی در این شهر قرار دارد. کارخانه''''''های تولید آلیاژ آهن و مواد شیمیایی، مواد غذایی و صنایع سبک دارد. نزدیک رود توم<ref> River Tom </ref> و چند خط''''''آهن، از‌جمله راه''''''آهن سیبری جنوبی، واقع شده و مرکز مهم حمل''''''ونقل است. در ۱۶۱۷ به''''''منزلۀ قلعه و سربازخانۀ قزاقی احداث شد. کارگاه'''''' گدازش آهن آن در ۱۷۷۱ احداث و در دهۀ ۱۸۶۰ تعطیل شد. توسعۀ صنعتی این شهر، به''''''عنوان بخشی از اولین برنامۀ پنج''''''سالۀ شوروی<ref>Soviet Five Year Plan</ref>، در ۱۹۲۹ آغاز شد. مجتمع متالورژیکی کوزنتسک<ref> Kuznetsk Metallurgical Complex </ref> در ۱۹۳۲ به بهره''''''برداری رسید؛ سنگ آهن آن از [[اورال، کوه های|کوه''''''های اورال]]<ref>Urals</ref> استخراج می''''''شد. برای افزایش ظرفیت تولید، دومین کارخانۀ آهن و فولاد نیز در این شهر احداث شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۸
نووکوزْنِتْسْک (Novokuznetsk)
(یا: کوزنتسک سیبیرسکی[۱])؛ با نام سابق استالینسک[۲] از ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۱) ) شهری در استان کِمِرووا[۳]، در جنوب سیبری، در فدراسیون روسیه[۴]، با ۵۶۹ هزار نفر جمعیت .(۱۹۹۶) مرکز اصلی صنعتی حوضۀ کوزنتسک[۵] است .یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های آهن و فولاد فدراسیون روسیه و همچنین نیروگاه برقابی مهمی در این شهر قرار دارد. کارخانه‌‌های تولید آلیاژ آهن و مواد شیمیایی، مواد غذایی و صنایع سبک دارد. نزدیک رود توم[۶] و چند خط‌آهن، از‌جمله راه‌آهن سیبری جنوبی، واقع شده و مرکز مهم حمل‌ونقل است. در ۱۶۱۷ به‌‌منزلۀ قلعه و سربازخانۀ قزاقی احداث شد. کارگاه گدازش آهن آن در ۱۷۷۱ احداث و در دهۀ ۱۸۶۰ تعطیل شد. توسعۀ صنعتی این شهر، به‌عنوان بخشی از اولین برنامۀ پنج‌سالۀ شوروی[۷]، در ۱۹۲۹ آغاز شد. مجتمع متالورژیکی کوزنتسک[۸] در ۱۹۳۲ به بهره‌برداری رسید؛ سنگ آهن آن از کوه‌های اورال[۹] استخراج می‌شد. برای افزایش ظرفیت تولید، دومین کارخانۀ آهن و فولاد نیز در این شهر احداث شد.