عباس ظهیرالدینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نوازنده‌ی ایرانی ویولنسل. یادگیری موسیقی و نوازندگی را از کودکی، نزد پدرش [[غلامحسین ظهیرالدینی]] آغاز کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى، در سال 1336 وارد هنرستان عالى موسیقى شد و با انتخاب | نوازنده‌ی ایرانی ویولنسل. یادگیری موسیقی و نوازندگی را از کودکی، نزد پدرش [[غلامحسین ظهیرالدینی]] آغاز کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى، در سال 1336 وارد [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالى موسیقى]] شد و با انتخاب [[ویولنسل]]، زیر نظر میشل خوتسیف (استاد روسی هنرستان) به فراگیرى موسیقى پرداخت. یک سال بعد به اجراى دونوازی، به همراهى پیانو، در تالار فرهنگ پرداخت. در سال 1341، به ارکستر زهى هنرستان (به رهبرى واهه خوجایان) دعوت شد و در این ارکستر تک‌نوازى چند قطعه از آثار [[ویوالدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)|ویوالدى]] و [[بوکرینی، لوییجی (۱۷۴۳ـ۱۸۰۵)|بوکرینى]] را با موفقیت ارائه داد. | ||
ظهیرالدینی در سال‌های تحصیلات هنرستان، با گروه‌های مختلف مدرسه همکارى کرده است. او سال 1342 در [[ارکستر سمفونیک تهران]] (به رهبرى [[سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش)|حشمت سنجرى]]) پذیرفته شده و همکارى خود را با این ارکستر آغاز کرد. ظهیرالدینی در سال 1345، با اجراى سونات روبرگ دیپلم | ظهیرالدینی در سال‌های تحصیلات هنرستان، با گروه‌های مختلف مدرسه همکارى کرده است. او سال 1342 در [[ارکستر سمفونیک تهران]] (به رهبرى [[سنجری، حشمت (تهران ۱۲۹۶ـ همان جا ۱۳۷۳ش)|حشمت سنجرى]]) پذیرفته شده و همکارى خود را با این ارکستر آغاز کرد. ظهیرالدینی در سال 1345، با اجراى سونات روبرگ دیپلم هنرستان عالى موسیقى تهران را دریافت کرده و وارد دوره‌ی عالی (لیسانس) هنرستان شده است. او در سال 1353 در کنار فعالیت در ارکستر سمفونیک تهران، کنسرتو ویولنسل اپوس 33 (اثر سن سانس) را به همراهى ارکستر هنرستان (به سرپرستى [[رهبری، علی (تهران ۱۳۲۵ ش )|على رهبرى]]) به اجرا درآورد. در سال 1357 براى ادامه‌ی تحصیل به [[اتریش]] می‌رود و در [[وین]]، در کلاس آندره ناوارا (ویولنسل‌نواز اتریشی)، به تکمیل مهارت خود در این ساز می‌پردازد. پس از بازگشت به ایران به ارکستر مجلسى صدا و سیما ملحق شد و بعد از منحل شدن این گروه، در سال 1365 مجددا همکارى خود را با ارکستر سمفونیک تهران (به رهبرى حشمت سنجرى) از سر گرفت. او چندین بار کنسرتو ویولنسل ادوارد لالوا را به همراه این ارکستر اجرا کرده است. | ||
ظهیرالدینی مدتى نیز مایستر (سرگروه) ویولنسل، در ارکستر سمفونیک تهران بوده و چندی نیز در تریوى تهران با [[خاچیک بابایان]] و [[رافایل میناسکانیان|رافائل میناسکاتیان]] همکارى کرده است. [[سیاوش ظهیرالدینی]]، نوازنده‌ی ایرانی ویولن آلتو، برادر اوست. | ظهیرالدینی مدتى نیز مایستر (سرگروه) ویولنسل، در ارکستر سمفونیک تهران بوده و چندی نیز در تریوى تهران با [[خاچیک بابایان]] و [[رافایل میناسکانیان|رافائل میناسکاتیان]] همکارى کرده است. [[سیاوش ظهیرالدینی]]، نوازنده‌ی ایرانی ویولن آلتو، برادر اوست. | ||
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۶
| عباس ظهیرالدینی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1322ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم هنرستان عالی موسیقی؛ دانش‌آموخته‌ی دوره‌ی عالی هنرستان عالی موسیقی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی ویولنسل |
| آثار | نوازندگی در آلبوم‌های دود عود (آهنگ‌سازی: پرویز مشکاتیان)؛ نهانخانه‌ی دل (آهنگساز: کامبیز روشن‌روان)؛ موسم گل (آهنگساز: محمدرضا درویشی)؛ در گلستانه (آهنگساز: هوشنگ کامکار)؛ می ناب (آهنگساز: روح‌الله خالقی، تنظیم: گلنوش خالقی) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | سیاوش ظهیرالدینی (برادر)؛ غلامحسین ظهیرالدینی (پدر) |
عباس ظهیرالدینی (تهران 1322ش- )
نوازنده‌ی ایرانی ویولنسل. یادگیری موسیقی و نوازندگی را از کودکی، نزد پدرش غلامحسین ظهیرالدینی آغاز کرد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى، در سال 1336 وارد هنرستان عالى موسیقى شد و با انتخاب ویولنسل، زیر نظر میشل خوتسیف (استاد روسی هنرستان) به فراگیرى موسیقى پرداخت. یک سال بعد به اجراى دونوازی، به همراهى پیانو، در تالار فرهنگ پرداخت. در سال 1341، به ارکستر زهى هنرستان (به رهبرى واهه خوجایان) دعوت شد و در این ارکستر تک‌نوازى چند قطعه از آثار ویوالدى و بوکرینى را با موفقیت ارائه داد.
ظهیرالدینی در سال‌های تحصیلات هنرستان، با گروه‌های مختلف مدرسه همکارى کرده است. او سال 1342 در ارکستر سمفونیک تهران (به رهبرى حشمت سنجرى) پذیرفته شده و همکارى خود را با این ارکستر آغاز کرد. ظهیرالدینی در سال 1345، با اجراى سونات روبرگ دیپلم هنرستان عالى موسیقى تهران را دریافت کرده و وارد دوره‌ی عالی (لیسانس) هنرستان شده است. او در سال 1353 در کنار فعالیت در ارکستر سمفونیک تهران، کنسرتو ویولنسل اپوس 33 (اثر سن سانس) را به همراهى ارکستر هنرستان (به سرپرستى على رهبرى) به اجرا درآورد. در سال 1357 براى ادامه‌ی تحصیل به اتریش می‌رود و در وین، در کلاس آندره ناوارا (ویولنسل‌نواز اتریشی)، به تکمیل مهارت خود در این ساز می‌پردازد. پس از بازگشت به ایران به ارکستر مجلسى صدا و سیما ملحق شد و بعد از منحل شدن این گروه، در سال 1365 مجددا همکارى خود را با ارکستر سمفونیک تهران (به رهبرى حشمت سنجرى) از سر گرفت. او چندین بار کنسرتو ویولنسل ادوارد لالوا را به همراه این ارکستر اجرا کرده است.
ظهیرالدینی مدتى نیز مایستر (سرگروه) ویولنسل، در ارکستر سمفونیک تهران بوده و چندی نیز در تریوى تهران با خاچیک بابایان و رافائل میناسکاتیان همکارى کرده است. سیاوش ظهیرالدینی، نوازنده‌ی ایرانی ویولن آلتو، برادر اوست.
گزیده‌ی آلبوم‌ها: نوازندگی در آلبوم‌های دود عود (آهنگ‌سازی: پرویز مشکاتیان)؛ نهانخانه‌ی دل (آهنگساز: کامبیز روشن‌روان)؛ موسم گل (آهنگساز: محمدرضا درویشی)؛ در گلستانه (آهنگساز: هوشنگ کامکار)؛ می ناب (آهنگساز: روح‌الله خالقی، تنظیم: گلنوش خالقی).
منابع:
- مردان موسیقی سنتی و نوین ایران [دوره‌ی 5جلدی]: حبیب‌الله نصیری‌فر، تهران: نگاه، چاپ هفتم: 1383.
- abbas-zahiroddini