اسا د کئیروش، ژوزه ماریا د: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =ژوزه ماریا د اسا د کییروش | |عنوان =ژوزه ماریا د اسا د کییروش | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =گناه | |آثار =خانوادۀ مایا (۱۸۸۸)؛ گناه پدرْ آمارو (۱۸۷۵)؛ پسرعمو بازیلیو (۱۸۷۸) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات غرب | |گروه مقاله =ادبیات غرب | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[پرونده:11224900.jpg|بندانگشتی|اسا د کییروش]] | ||
اِسا دِ کِئیروش، ژوزه ماریا د (۱۸۴۵ـ۱۹۰۰م)(Eca de Queros, Jose Maria de) | |||
رمان‌نویس مطرح پرتغالی. در رشتۀ حقوق تحصیل کرد و از ۱۸۷۲م در کنسولگری‌های کشورش در [[کوبا]] و [[انگلستان]] به‌کار پرداخت. در ۱۸۸۸ به [[پاریس، شهر|پاریس]] اعزام شد و اقامتش در این شهر تا مرگ او به درازا کشید. در ادبیات کارش را با نگارش مقالات و داستان‌های کوتاه آغاز کرد که لحنی کنایی و فضایی وهم‌انگیز داشتند. از زمانی که به روشنفکران پرتغالیِ طرفدار اصطلاحات هنری و اجتماعی پیوست، به واقع‌گرایی روی آورد. پُرآوازه‌ترین رمان‌هایش را در دورۀ کنسولی خود نوشت و در آن‌ها سیاهی‌های زندگی پرتغالی را بازتاب داد. ازجمله رمان‌های اوست: ''خانوادۀ مایا''<ref>''The Maias'' | |||
</ref> (۱۸۸۸) که قصۀ انحطاط جامعۀ اشراف پرتغال است و شاهکار او به‌شمار می‌رود؛ ''گناه پدرْ آمارو''<ref>''The sin of Father Amaro'' | </ref> (۱۸۸۸) که قصۀ انحطاط جامعۀ اشراف پرتغال است و شاهکار او به‌شمار می‌رود؛ ''گناه پدرْ آمارو''<ref>''The sin of Father Amaro'' | ||
</ref> (۱۸۷۵)؛ ''پسرعمو بازیلیو''<ref>''Cousin Bazilio''</ref> (۱۸۷۸). | </ref> (۱۸۷۵)؛ ''پسرعمو بازیلیو''<ref>''Cousin Bazilio''</ref> (۱۸۷۸). | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴
| ژوزه ماریا د اسا د کییروش Jose Maria de Eca de Queros | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۵م |
| درگذشت | ۱۹۰۰م |
| محل زندگی | پرتغال- فرانسه |
| ملیت | پرتغالی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | دیپلمات |
| آثار | خانوادۀ مایا (۱۸۸۸)؛ گناه پدرْ آمارو (۱۸۷۵)؛ پسرعمو بازیلیو (۱۸۷۸) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
اِسا دِ کِئیروش، ژوزه ماریا د (۱۸۴۵ـ۱۹۰۰م)(Eca de Queros, Jose Maria de)
رمان‌نویس مطرح پرتغالی. در رشتۀ حقوق تحصیل کرد و از ۱۸۷۲م در کنسولگری‌های کشورش در کوبا و انگلستان به‌کار پرداخت. در ۱۸۸۸ به پاریس اعزام شد و اقامتش در این شهر تا مرگ او به درازا کشید. در ادبیات کارش را با نگارش مقالات و داستان‌های کوتاه آغاز کرد که لحنی کنایی و فضایی وهم‌انگیز داشتند. از زمانی که به روشنفکران پرتغالیِ طرفدار اصطلاحات هنری و اجتماعی پیوست، به واقع‌گرایی روی آورد. پُرآوازه‌ترین رمان‌هایش را در دورۀ کنسولی خود نوشت و در آن‌ها سیاهی‌های زندگی پرتغالی را بازتاب داد. ازجمله رمان‌های اوست: خانوادۀ مایا[۱] (۱۸۸۸) که قصۀ انحطاط جامعۀ اشراف پرتغال است و شاهکار او به‌شمار می‌رود؛ گناه پدرْ آمارو[۲] (۱۸۷۵)؛ پسرعمو بازیلیو[۳] (۱۸۷۸).