فلاح مقدمی، مهدی (بابل ۱۳۳۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:33133800- | }}[[پرونده:33133800- 4.jpg|جایگزین=از آثار هنرمند|بندانگشتی|از آثار هنرمند]] | ||
[[پرونده: | [[پرونده:مهدی فلّاح مقدّمی1.jpg|بندانگشتی|مهدی فلّاح مقدمی]] | ||
مهدی فلّاح مقدّمی (بابل ۱۳۳۵ش)<br> | مهدی فلّاح مقدّمی (بابل ۱۳۳۵ش)<br> | ||
خوشنویس، نوازندۀ سه‌تار و خوانندۀ ایرانی. از ۱۳۵۵ کار خوشنویسی را زیر نظر اساتیدی همچون سید حسین میرخانی و [[غلام حسین امیرخانی|غلامحسین امیرخانی]] آغاز کرد؛ و از همان سال به فراگیری آواز زیر نظر [[محمدرضا شجریان]]، و اساتید دیگر همچون [[عبدالعلی وزیری]] و [[حسین عمومی]] پرداخت. وی در نواختن سه‌تار از محضر اساتید [[احمد عبادی]] و زیدالله طلوعی بهره گرفت. | خوشنویس، نوازندۀ [[سه تار|سه‌تار]] و خوانندۀ ایرانی. از ۱۳۵۵ کار خوشنویسی را زیر نظر اساتیدی همچون [[میرخانی، سید حسین (تهران ۱۲۸۶ـ تهران ۱۳۶۸ش)|سید حسین میرخانی]] و [[غلام حسین امیرخانی|غلامحسین امیرخانی]] آغاز کرد؛ و از همان سال به فراگیری آواز زیر نظر [[محمدرضا شجریان]]، و اساتید دیگر همچون [[عبدالعلی وزیری]] و [[حسین عمومی]] پرداخت. وی در نواختن سه‌تار از محضر اساتید [[احمد عبادی]] و [[زیدالله طلوعی]] بهره گرفت. | ||
فلاح از سال ۱۳۶۶ به تدریس در انجمن خوشنویسان ایران پرداخت. مسئول کمیسیون فرهنگی هنری انجمن خوشنویسان بود. مهدی فلاح دارای مدرک استادی از انجمن خوشنویسان ایران، دکترای هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نشان درجۀ یک هنری است. او مدتی رئیس انجمن خوشنویسان استان مازندران بوده است. از سال‌های ۱۳۵۷ نمایشگاه‌های متعددی از آثار خود را در کشورهایی چون انگلیس (۱۳۶۶ و 1371)، شوروی سابق (۱۳۷۰)، فرانسه و آلمان (۱۳۷۱)، کانادا (۱۳۷۲، 1374، 1376 و 1378)، امارات متحده عربی (۱۳۷۴)، | فلاح از سال ۱۳۶۶ به تدریس در انجمن خوشنویسان ایران پرداخت. مسئول کمیسیون فرهنگی هنری انجمن خوشنویسان بود. مهدی فلاح دارای مدرک استادی از انجمن خوشنویسان ایران، دکترای هنری از [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] و نشان درجۀ یک هنری است. او مدتی رئیس انجمن خوشنویسان استان مازندران بوده است. از سال‌های ۱۳۵۷ نمایشگاه‌های متعددی از آثار خود را در کشورهایی چون انگلیس (۱۳۶۶ و 1371)، شوروی سابق (۱۳۷۰)، [[فرانسه]] و [[آلمان]] (۱۳۷۱)، [[کانادا]] (۱۳۷۲، 1374، 1376 و 1378)، [[امارات متحده عربی]] (۱۳۷۴)، [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] (۱۳۷۶ و 1378) و در داخل ایران، از جمله نمایشگاه نقاشی‌خط و خطاطی (با عنوان نغمۀ قلم- [[فرهنگسرای نیاوران|فرهنگسرای نیاوران]] تهران، ۱۳۹۴)، برگزار کرده است. فلاح خوانندگان زیادی را در موسیقی ایران تعلیم داده است که از جمله‌ی آنها می‌توان به [[علیرضا قربانی]]، حوروش خلیلی، مهسا وحدت، سپیده رئیس سادات، پدرام بلورچی و بهرخ شورورزی اشاره کرد. | ||
از آثار چاپ‌شدۀ وی، کتابت ''دیوان'' حافظ، ''مناجات‌نامۀ'' خواجه عبدالله | از آثار چاپ‌شدۀ وی، کتابت ''دیوان'' حافظ، ''مناجات‌نامۀ'' [[خواجه عبدالله انصاری]]، قسمت‌هایی از [[شاهنامه|''شاهنامه'' فردوسی]]، آلبوم‌های نفیسی از گزیدۀ آثار خوشنویسان و تحقیق در آثار گذشتگان و چاپ آنها ازجمله [[میرعماد]]، بزرگ‌ترین خوشنویس تاریخ در عصر صفویه درخور ذکرند. در زمینۀ موسیقی آثاری چند ارائه کرده، که آلبوم‌های ''بیکران''، ''گَوَن''، ''بهار دلکش''، و ''سفر عشق'' ازجملۀ آن‌هاست. او با گروه شیدا نیز همکاری و کنسرت‌هایی در کشورهای مختلف برگزار کرده است. | ||
<br><!--33133800--> | <br><!--33133800--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۳
| مهدی فلّاح مقدّمی | |
|---|---|
| زادروز |
بابل ۱۳۳۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خوشنویس، نوازندۀ سه‌تار و خواننده |
| آثار | کتابت دیوان حافظ و مناجات‌نامۀ خواجه عبدالله انصاری |
| گروه مقاله | خوشنویسی، موسیقی |
| جوایز و افتخارات | مدرک استادی از انجمن خوشنویسان ایران، دکترای هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نشان درجۀ یک هنری |
مهدی فلّاح مقدّمی (بابل ۱۳۳۵ش)
خوشنویس، نوازندۀ سه‌تار و خوانندۀ ایرانی. از ۱۳۵۵ کار خوشنویسی را زیر نظر اساتیدی همچون سید حسین میرخانی و غلامحسین امیرخانی آغاز کرد؛ و از همان سال به فراگیری آواز زیر نظر محمدرضا شجریان، و اساتید دیگر همچون عبدالعلی وزیری و حسین عمومی پرداخت. وی در نواختن سه‌تار از محضر اساتید احمد عبادی و زیدالله طلوعی بهره گرفت.
فلاح از سال ۱۳۶۶ به تدریس در انجمن خوشنویسان ایران پرداخت. مسئول کمیسیون فرهنگی هنری انجمن خوشنویسان بود. مهدی فلاح دارای مدرک استادی از انجمن خوشنویسان ایران، دکترای هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نشان درجۀ یک هنری است. او مدتی رئیس انجمن خوشنویسان استان مازندران بوده است. از سال‌های ۱۳۵۷ نمایشگاه‌های متعددی از آثار خود را در کشورهایی چون انگلیس (۱۳۶۶ و 1371)، شوروی سابق (۱۳۷۰)، فرانسه و آلمان (۱۳۷۱)، کانادا (۱۳۷۲، 1374، 1376 و 1378)، امارات متحده عربی (۱۳۷۴)، امریکا (۱۳۷۶ و 1378) و در داخل ایران، از جمله نمایشگاه نقاشی‌خط و خطاطی (با عنوان نغمۀ قلم- فرهنگسرای نیاوران تهران، ۱۳۹۴)، برگزار کرده است. فلاح خوانندگان زیادی را در موسیقی ایران تعلیم داده است که از جمله‌ی آنها می‌توان به علیرضا قربانی، حوروش خلیلی، مهسا وحدت، سپیده رئیس سادات، پدرام بلورچی و بهرخ شورورزی اشاره کرد.
از آثار چاپ‌شدۀ وی، کتابت دیوان حافظ، مناجات‌نامۀ خواجه عبدالله انصاری، قسمت‌هایی از شاهنامه فردوسی، آلبوم‌های نفیسی از گزیدۀ آثار خوشنویسان و تحقیق در آثار گذشتگان و چاپ آنها ازجمله میرعماد، بزرگ‌ترین خوشنویس تاریخ در عصر صفویه درخور ذکرند. در زمینۀ موسیقی آثاری چند ارائه کرده، که آلبوم‌های بیکران، گَوَن، بهار دلکش، و سفر عشق ازجملۀ آن‌هاست. او با گروه شیدا نیز همکاری و کنسرت‌هایی در کشورهای مختلف برگزار کرده است.