قاسم نیکپو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نوازنده و مدرس ایرانی [[ویولن]]. از کودکی به واسطه‌ی برادرش، میرزا محمود خان، که از شاگردان [[درویش خان]] بوده، برای یادگیری موسیقی نزد آن استاد رفت. در سال 1309 در مدرسه‌ی موسیقى دولتی ثبت نام کرد و پس از 9 سال تحصیل در این مدرسه، در سال 1318 به عنوان مدرس موسیقی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد. | |||
نیکپو طی سال‌های ابتدایی دهه‌ی 1320 مطالعاتی در ردیفهاى موسیقی میرزا عبداللَّه، اسماعیل خان و درویش خان داشته که حاصلش ردیفى از آوازهاى ایرانى است | نیکپو پس از یک دوره‌ی یک ساله‌ی تدریس هنر در مدارس [[تنکابن، شهر|تنکابن]]، از سال 1320 به عنوان مدرس کلاسهاى اول، دوم و سوم [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالى موسیقى]] به کار مشغول شد. از فعالیت‌های نیکپو، بعد از این تاریخ به همکاری با ارکسترهای مختلف رادیو، چون ارکسترهاى گلها و نکیسا (به عنوان نوازنده‌ی اول ویولن) و رهبری ارکسترهایی مثل ارکستر شماره‌ی یک، شماره‌ی دو، شماره‌ی سه و شماره‌ی شش؛ تأسیس کلاس موسیقی در سال 1320 که تا سال 1325 دایر بوده و ساخت بیش‌تر از صد و بیست آهنگ برای ارکسترهای مختلف رادیو و فرهنگ و هنر می‌توان اشاره کرد. او همچنین در اکثر فعالیت‌هاى هنرى انجمن موسیقى ملى، که خودش هم از اعضاى مؤسس آن بوده، شرکت داشته است. | ||
نیکپو طی سال‌های ابتدایی دهه‌ی 1320 مطالعاتی در ردیفهاى موسیقی میرزا عبداللَّه، اسماعیل خان و درویش خان داشته که حاصلش ردیفى از آوازهاى ایرانى است که براى ویولن تنظیم کرده است. از آثار نیکپو مىتوان از دو کتاب در یک جلد به نام ''بیست و شش آهنگ چهارمضراب براى ویولن'': در دستگاه‌هاى مختلف نام برد. | |||
قاسم نیکپو بر اثر سانحه‌ی اتومبیل درگذشت و در وادىالسلام قم به خاک سپرده شد. | قاسم نیکپو بر اثر سانحه‌ی اتومبیل درگذشت و در وادىالسلام قم به خاک سپرده شد. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۹
| قاسم نیکپو | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1296ش |
| درگذشت | تهران 28 خرداد 1355ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه‌ی موسیقى دولتی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نوازنده و مدرس ویولن |
| سبک | سنتی |
| آثار | کتاب بیست و شش آهنگ چهارمضراب براى ویولن: در دستگاه‌هاى مختلف |
| گروه مقاله | موسیقی |
قاسم نیکپو (تهران 1296ش- تهران 28 خرداد 1355ش)
آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، نوازنده و مدرس ایرانی ویولن. از کودکی به واسطه‌ی برادرش، میرزا محمود خان، که از شاگردان درویش خان بوده، برای یادگیری موسیقی نزد آن استاد رفت. در سال 1309 در مدرسه‌ی موسیقى دولتی ثبت نام کرد و پس از 9 سال تحصیل در این مدرسه، در سال 1318 به عنوان مدرس موسیقی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد.
نیکپو پس از یک دوره‌ی یک ساله‌ی تدریس هنر در مدارس تنکابن، از سال 1320 به عنوان مدرس کلاسهاى اول، دوم و سوم هنرستان عالى موسیقى به کار مشغول شد. از فعالیت‌های نیکپو، بعد از این تاریخ به همکاری با ارکسترهای مختلف رادیو، چون ارکسترهاى گلها و نکیسا (به عنوان نوازنده‌ی اول ویولن) و رهبری ارکسترهایی مثل ارکستر شماره‌ی یک، شماره‌ی دو، شماره‌ی سه و شماره‌ی شش؛ تأسیس کلاس موسیقی در سال 1320 که تا سال 1325 دایر بوده و ساخت بیش‌تر از صد و بیست آهنگ برای ارکسترهای مختلف رادیو و فرهنگ و هنر می‌توان اشاره کرد. او همچنین در اکثر فعالیت‌هاى هنرى انجمن موسیقى ملى، که خودش هم از اعضاى مؤسس آن بوده، شرکت داشته است.
نیکپو طی سال‌های ابتدایی دهه‌ی 1320 مطالعاتی در ردیفهاى موسیقی میرزا عبداللَّه، اسماعیل خان و درویش خان داشته که حاصلش ردیفى از آوازهاى ایرانى است که براى ویولن تنظیم کرده است. از آثار نیکپو مىتوان از دو کتاب در یک جلد به نام بیست و شش آهنگ چهارمضراب براى ویولن: در دستگاه‌هاى مختلف نام برد.
قاسم نیکپو بر اثر سانحه‌ی اتومبیل درگذشت و در وادىالسلام قم به خاک سپرده شد.