اردستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اردستانی<br />از گویش‌های مرکزی جنوبی شرقی رایج در اردستان، واقع در استان اصفهان، اردستان و زفره‌یی به هم نزدیک‌اند. این گویش فاقد جنس دستوری است. پسوند اشاره (معرفه) o- است. در اردستانی از کسرۀ اضافه استفاده نمی‌شود. مضاف‌الیه پس از مضاف قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی -xo و پیشوند نمود استمرار -e است. برخی از واژه‌های اردستانی، مانند jen «زن»، por «پسر»، kue «سگ»، lu «روباه».
اردستانی<br />از گویش‌های مرکزی جنوبی شرقی رایج در [[اردستان، شهرستان|اردستان]]، واقع در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، اردستان و زفره‌یی به هم نزدیک‌اند. این گویش فاقد جنس دستوری است. پسوند اشاره (معرفه) o- است. در اردستانی از کسرۀ اضافه استفاده نمی‌شود. مضاف‌الیه پس از مضاف قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی -xo و پیشوند نمود استمرار -e است. برخی از واژه‌های اردستانی، مانند jen «زن»، por «پسر»، kue «سگ»، lu «روباه».


<br /> &nbsp;
<br />  


[[Category:زبان شناسی و ترجمه]]  
[[Category:زبان شناسی و ترجمه]]  
[[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[Category:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹

اردستانی
از گویش‌های مرکزی جنوبی شرقی رایج در اردستان، واقع در استان اصفهان، اردستان و زفره‌یی به هم نزدیک‌اند. این گویش فاقد جنس دستوری است. پسوند اشاره (معرفه) o- است. در اردستانی از کسرۀ اضافه استفاده نمی‌شود. مضاف‌الیه پس از مضاف قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی -xo و پیشوند نمود استمرار -e است. برخی از واژه‌های اردستانی، مانند jen «زن»، por «پسر»، kue «سگ»، lu «روباه».