اسپارک، موریل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م): تفاوت میان نسخه‌ها

Muriel Spark
موریل اسْپارك; Muriel Spark
زادروز	ادینبورگ 1918م;
درگذشت	فلورانس 2006م
محل زندگی	ایتالیا
ملیت	اسكاتلندی
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	سردبیر مجلۀ بررسی شعر
آثار	عهد شباب دوشیزه جین برودی (۱۹۶۱)؛ تسلّی‌بخشان و پیردختران کم‌بضاعت (۱۹۶۳)؛ دعای مرگ، دروازه‌ی مَندِل‌باوْم (۱۹۶۵)؛ صندلی راننده (۱۹۷۰)؛ بسیار دور از کنزینگتون (۱۹۸۸)؛ دعای مرگ (۱۹۵۹)؛ مقالات (۱۹۹۰)؛ واقعیت‌ها و رؤیاها (۱۹۹۶)؛ شراکت در جرم (۲۰۰۰)
جوایز و افتخارات	نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا (۱۹۹۳)، جايزۀ ادبیات بریتانیا (۱۹۹۷)

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۵

اسْپارک، موریِل (۱۹۱۸ـ2006) (Spark, Muriel)

(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ^[۱]) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱ در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور^[۲] و گرویدن به مذهب کاتولیک در ۱۹۵۴، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های تسلّی‌بخشان^[۳] (۱۹۵۷) (نخستین رمان او)، عهد شباب دوشیزه جین برودی^[۴] (۱۹۶۱) و بسیار دور از کنزینگتون^[۵] (۱۹۸۸). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های دعای مرگ^[۶] (۱۹۵۹)، مقالات^[۷] (۱۹۹۰) و واقعیت‌ها و رؤیاها^[۸] (۱۹۹۶) نوشته است. مجموعه اشعار^[۹] او در ۱۹۶۷ و مجموعه داستان‌^[۱۰]های او در ۱۹۹۴ به‌چاپ رسید. رمان او با نام شراکت در جرم^[۱۱] در ۲۰۰۰ منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و پیردختران کم‌بضاعت^[۱۲] (۱۹۶۳)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر دعای مرگ، دروازه‌ی مَندِل‌باوْم^[۱۳] (۱۹۶۵) و صندلی راننده^[۱۴] (۱۹۷۰) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳ نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی جنگ جهانی دوم در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ سردبیر مجله‌ی بررسی شعر بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی (۱۹۵۱) بود. در کتاب تاریخچه‌ی شغلی (۱۹۹۲)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷ برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷ به ایتالیا مهاجرت کرد و در سال 2006 در فلورانس درگذشت.

↑ Muriel Sarah Camberg
↑ Observer
↑ The Comfortes
↑ The Prime of Miss Jean Brodie
↑ A Far Cry from Kensington
↑ Memento Mori
↑ Symposium
↑ Realities and Dreams
↑ Collected Poems
↑ The Collectd Stories
↑ Aiding and Abetting
↑ The Girls of Slender Means
↑ The Mandelbaum Gate
↑ The Driver's Seat

[1] Muriel Sarah Camberg

[2] Observer

[3] The Comfortes

[4] The Prime of Miss Jean Brodie

[5] A Far Cry from Kensington

[6] Memento Mori

[7] Symposium

[8] Realities and Dreams

[9] Collected Poems

[10] The Collectd Stories

[11] Aiding and Abetting

[12] The Girls of Slender Means

[13] The Mandelbaum Gate

[14] The Driver's Seat

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 |عنوان = موریل اسْپارك
 |نام =Muriel Spark
-|نام دیگر=نام اصلی موريل سارا كمبِرگ
+|نام دیگر=
-|نام اصلی=
+|نام اصلی=موريل سارا كمبِرگ
 |نام مستعار=
 |لقب=
-|زادروز=1918م
+|زادروز=ادینبورگ 1918م
-|تاریخ مرگ=
+|تاریخ مرگ=فلورانس 2006م
-|دوره زندگی=
+|دوره زندگی=زیمبابوه کنونی
 |ملیت=اسكاتلندی
 |محل زندگی= ایتالیا
@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 |مکتب =
 |سمت =
-|جوایز و افتخارات = نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا، برندۀ جايزۀ ادبیات بریتانیا
+|جوایز و افتخارات = نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا (۱۹۹۳)، جايزۀ ادبیات بریتانیا (۱۹۹۷)
-|آثار =دروازۀ مَندِل‌باوْم (۱۹۶۵) و صندلی راننده (۱۹۷۰)
+|آثار =عهد شباب دوشیزه جین برودی (۱۹۶۱)؛ تسلّی‌بخشان و پیردختران کم‌بضاعت (۱۹۶۳)؛ دعای مرگ، دروازه‌ی مَندِل‌باوْم (۱۹۶۵)؛ صندلی راننده (۱۹۷۰)؛ بسیار دور از کنزینگتون (۱۹۸۸)؛ دعای مرگ (۱۹۵۹)؛ مقالات (۱۹۹۰)؛ واقعیت‌ها و رؤیاها (۱۹۹۶)؛ شراکت در جرم (۲۰۰۰)
 |خویشاوندان سرشناس =
@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 }}
-[[File:42207500.jpg|thumb|اسپارک، موریل]]اسْپارک، موریِل (۱۹۱۸ـ ) (Spark, Muriel)
+[[File:42207500.jpg|thumb|اسپارک، موریل]]اسْپارک، موریِل (۱۹۱۸ـ2006) (Spark, Muriel)
-(با نام اصلی موریل سارا کمبِرگ<ref>Muriel Sarah Camberg</ref>) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱ در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور<ref>Observer</ref> و گرویدن به مذهب کاتولیک در ۱۹۵۴، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های ''تسلّی‌بخشان''<ref>The Comfortes</ref> (۱۹۵۷) (نخستین رمان او)، ''عهد شباب دوشیزه جین برودی''<ref>The Prime of Miss Jean Brodie</ref> (۱۹۶۱) و ''بسیار دور از کنزینگتون''<ref>A Far Cry from Kensington</ref> (۱۹۸۸). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های ''دعای مرگ''<ref>Memento Mori </ref> (۱۹۵۹)، ''مقالات''<ref>Symposium</ref> (۱۹۹۰) و ''واقعیت‌ها و رؤیاها''<ref>Realities and Dreams</ref> (۱۹۹۶) نوشته است. ''مجموعه اشعار''<ref>Collected Poems</ref> او در ۱۹۶۷ و ''مجموعه داستان‌''<ref>The Collectd Stories</ref>های او در ۱۹۹۴ به‌چاپ رسید. رمان او با نام ''شراکت در جرم''<ref>''Aiding and Abetting''</ref> در ۲۰۰۰ منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و ''پیردختران کم‌بضاعت''<ref>The Girls of Slender Means</ref> (۱۹۶۳)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر ''دعای مرگ''، ''دروازه‌ی مَندِل‌باوْم''<ref>''The Mandelbaum Gate''</ref> (۱۹۶۵) و ''صندلی راننده''<ref>''The Driver's Seat''</ref> (۱۹۷۰) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳ نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی جنگ جهانی دوم در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ سردبیر مجله‌ی ''بررسی شعر'' بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی (۱۹۵۱) بود. در کتاب ''تاریخچه‌ی شغلی'' (۱۹۹۲)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷ برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷ به ایتالیا مهاجرت کرد و در سال 2006 در فلورانس درگذشت.
+(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ<ref>Muriel Sarah Camberg</ref>) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱ در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور<ref>Observer</ref> و گرویدن به [[کاتولیک، مذهب|مذهب کاتولیک]] در ۱۹۵۴، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های ''تسلّی‌بخشان''<ref>The Comfortes</ref> (۱۹۵۷) (نخستین رمان او)، ''عهد شباب دوشیزه جین برودی''<ref>The Prime of Miss Jean Brodie</ref> (۱۹۶۱) و ''بسیار دور از کنزینگتون''<ref>A Far Cry from Kensington</ref> (۱۹۸۸). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های ''دعای مرگ''<ref>Memento Mori </ref> (۱۹۵۹)، ''مقالات''<ref>Symposium</ref> (۱۹۹۰) و ''واقعیت‌ها و رؤیاها''<ref>Realities and Dreams</ref> (۱۹۹۶) نوشته است. ''مجموعه اشعار''<ref>Collected Poems</ref> او در ۱۹۶۷ و ''مجموعه داستان‌''<ref>The Collectd Stories</ref>های او در ۱۹۹۴ به‌چاپ رسید. رمان او با نام ''شراکت در جرم''<ref>''Aiding and Abetting''</ref> در ۲۰۰۰ منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و ''پیردختران کم‌بضاعت''<ref>The Girls of Slender Means</ref> (۱۹۶۳)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر ''دعای مرگ''، ''دروازه‌ی مَندِل‌باوْم''<ref>''The Mandelbaum Gate''</ref> (۱۹۶۵) و ''صندلی راننده''<ref>''The Driver's Seat''</ref> (۱۹۷۰) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳ نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی [[جنگ جهانی دوم]] در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ سردبیر مجله‌ی ''بررسی شعر'' بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او ''شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی'' (۱۹۵۱) بود. در کتاب ''تاریخچه‌ی شغلی'' (۱۹۹۲)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷ برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷ به [[ایتالیا]] مهاجرت کرد و در سال 2006 در [[فلورانس]] درگذشت.
 &nbsp;