اسپچناه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
<br /> اَسپَچَناه  
<br /> اَسپَچَناه  


(یا: اَسپَچَنا؛ اَسپَثینِس‌) به‌ معنی‌ اسب‌دوست‌،‌ از بزرگان‌ مادی‌ دربار داریوش‌ بزرگ و رئیس‌ تشریفات‌ خشیارشا اول از سال‌ ۴م‌ تا سال‌ ۱۹م‌. به‌ دستور کمبوجیه‌، پرکشاسپه‌ پدر اسپچناه‌، بردیا را کشت‌. در سنگ‌نبشتۀ‌ بیستون‌ نام اسپچناه‌، اردومنش‌ (اردیمنش‌) آمده است. در سنگ‌نگارۀ‌ آرامگاه‌ داریوش‌، اسپچناه‌ در مقام‌ جامه‌دار او‌، زیر گَوبَروَه‌، نیزه‌ دار شاه‌، در حال‌ حمل‌ ترکش‌ و کمان‌ و تبرزین‌ داریوش‌ است‌. در نقش‌ مهر اسپچناه‌، که‌ اثر آن‌ در لوح‌های‌ گلی‌ تخت‌ جمشید بر جای‌ مانده‌ است‌، در میان‌ دو نخل،‌ یک‌ پهلوان‌ با لباس‌ پارسی‌ و تاجی‌ مضرس‌ نقش‌ شده‌، که‌ با دستانش گریبان‌ دو شیری‌ را که‌ در دو طرف‌ او ایستاده‌اند گرفته‌ است‌.
(یا: اَسپَچَنا؛ اَسپَثینِس‌) به‌ معنی‌ اسب‌دوست‌،‌ از بزرگان‌ مادی‌ دربار داریوش‌ بزرگ و رئیس‌ تشریفات‌ [[خشیارشا|خشیارشا اول]] از سال‌ ۴م‌ تا سال‌ ۱۹م‌. به‌ دستور [[کمبوجیه|کمبوجیه‌]]، پرکشاسپه‌ پدر اسپچناه‌، [[بردیا]] را کشت‌. در سنگ‌نبشتۀ‌ بیستون‌ نام اسپچناه‌، اردومنش‌ (اردیمنش‌) آمده است. در سنگ‌نگارۀ‌ آرامگاه‌ داریوش‌، اسپچناه‌ در مقام‌ جامه‌دار او‌، زیر گَوبَروَه‌، نیزه‌ دار شاه‌، در حال‌ حمل‌ ترکش‌ و کمان‌ و تبرزین‌ داریوش‌ است‌. در نقش‌ مهر اسپچناه‌، که‌ اثر آن‌ در لوح‌های‌ گلی‌ [[تخت جمشید|تخت‌ جمشید]] بر جای‌ مانده‌ است‌، در میان‌ دو نخل،‌ یک‌ پهلوان‌ با لباس‌ پارسی‌ و تاجی‌ مضرس‌ نقش‌ شده‌، که‌ با دستانش گریبان‌ دو شیری‌ را که‌ در دو طرف‌ او ایستاده‌اند گرفته‌ است‌.


<br /> &nbsp;
<br /> &nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱


اَسپَچَناه

(یا: اَسپَچَنا؛ اَسپَثینِس‌) به‌ معنی‌ اسب‌دوست‌،‌ از بزرگان‌ مادی‌ دربار داریوش‌ بزرگ و رئیس‌ تشریفات‌ خشیارشا اول از سال‌ ۴م‌ تا سال‌ ۱۹م‌. به‌ دستور کمبوجیه‌، پرکشاسپه‌ پدر اسپچناه‌، بردیا را کشت‌. در سنگ‌نبشتۀ‌ بیستون‌ نام اسپچناه‌، اردومنش‌ (اردیمنش‌) آمده است. در سنگ‌نگارۀ‌ آرامگاه‌ داریوش‌، اسپچناه‌ در مقام‌ جامه‌دار او‌، زیر گَوبَروَه‌، نیزه‌ دار شاه‌، در حال‌ حمل‌ ترکش‌ و کمان‌ و تبرزین‌ داریوش‌ است‌. در نقش‌ مهر اسپچناه‌، که‌ اثر آن‌ در لوح‌های‌ گلی‌ تخت‌ جمشید بر جای‌ مانده‌ است‌، در میان‌ دو نخل،‌ یک‌ پهلوان‌ با لباس‌ پارسی‌ و تاجی‌ مضرس‌ نقش‌ شده‌، که‌ با دستانش گریبان‌ دو شیری‌ را که‌ در دو طرف‌ او ایستاده‌اند گرفته‌ است‌.