بادینانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
بادینانی
بادینانی


از گویش‌های کردی در گروه شمالی که در شمال غربی عراق، موصل و دوهک رایج است. نوع گویش کردان ساکن در ارمنستان، جمهوری آذربایجان، ترکیه، ترکمنستان و خراسان، بادینانی است. این گویش نام خود را از سلطان‌نشین باستانی بَهدینان گرفته است و در کنار گویش‌های سلیمانیه و مکری در دستۀ شرقی گروه شمالی کردی جای می‌گیرد. در آغاز حکومت شوروی در ارمنستان، برای انتشار نخستین آثار کردی از خط ارمنی استفاده شد. در 1929 الفبای لاتینی و پس از 1946 الفبای سیریلی مورد استفاده قرار گرفت. تمایز بین جنس مؤنث و مذکر در ادات اضافه، اسم و ضمیر برقرار است. افعال متعدی برپایۀ افعال لازم ساخته می‌شود. با افزودن andinـ به مادۀ مضارع فعل لازم، فعل متعددی به دست می‌آید. مادۀ مضارع فعل متعددی، مصدر فعل لازم است.
از گویش‌های [[کردی، زبان|کردی]] در گروه شمالی که در شمال غربی عراق، موصل و دوهک رایج است. نوع گویش کردان ساکن در ارمنستان، جمهوری آذربایجان، ترکیه، ترکمنستان و خراسان، بادینانی است. این گویش نام خود را از سلطان‌نشین باستانی بَهدینان گرفته است و در کنار گویش‌های [[سلیمانیه]] و [[مکری]] در دستۀ شرقی گروه شمالی کردی جای می‌گیرد. در آغاز حکومت شوروی در ارمنستان، برای انتشار نخستین آثار کردی از خط ارمنی استفاده شد. در 1929 الفبای لاتینی و پس از 1946 الفبای سیریلی مورد استفاده قرار گرفت. تمایز بین جنس مؤنث و مذکر در ادات اضافه، اسم و ضمیر برقرار است. افعال متعدی برپایۀ افعال لازم ساخته می‌شود. با افزودن andinـ به مادۀ مضارع فعل لازم، فعل متعددی به دست می‌آید. مادۀ مضارع فعل متعددی، مصدر فعل لازم است.


500108
500108
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۲

بادینانی

از گویش‌های کردی در گروه شمالی که در شمال غربی عراق، موصل و دوهک رایج است. نوع گویش کردان ساکن در ارمنستان، جمهوری آذربایجان، ترکیه، ترکمنستان و خراسان، بادینانی است. این گویش نام خود را از سلطان‌نشین باستانی بَهدینان گرفته است و در کنار گویش‌های سلیمانیه و مکری در دستۀ شرقی گروه شمالی کردی جای می‌گیرد. در آغاز حکومت شوروی در ارمنستان، برای انتشار نخستین آثار کردی از خط ارمنی استفاده شد. در 1929 الفبای لاتینی و پس از 1946 الفبای سیریلی مورد استفاده قرار گرفت. تمایز بین جنس مؤنث و مذکر در ادات اضافه، اسم و ضمیر برقرار است. افعال متعدی برپایۀ افعال لازم ساخته می‌شود. با افزودن andinـ به مادۀ مضارع فعل لازم، فعل متعددی به دست می‌آید. مادۀ مضارع فعل متعددی، مصدر فعل لازم است.

500108