رضاقلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رضاقلی (1212- 1291ق) | رضاقلی (1212 - 1291ق) | ||
(معروف به حاجی میرزا صفا و ملقب به قنبرعلی شاه) عارف دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و از دراویش فرقۀ | (معروف به حاجی میرزا صفا و ملقب به قنبرعلی شاه) عارف دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و از دراویش فرقۀ نعمت‌اللهی در قرن سیزدهم، فرزند محمدحسن خانی. پس از انجام تحصیلات ابتدایی در زادگاهش، در دوران جوانی عازم بین النهرین (عراق) شد تا آنجا به تکمیل تحصیلاتش بپردازد. او آنجا در حوزۀ درس [[شیخ محمد حسن نجفی|شیخ محمدحسن نجفی]] صاحب کتاب فقهی ''[[جواهرالکلام]]'' و برخی دیگر از علما شرکت کرد. سپس، از سلک آخوندی درآمد و ملبس به لباس درویشی شد و به ریاضت پرداخت. در خاورمیانه و آفریقا به سیاحت مشغول شد و برای زیارت مکه و مدینه، بارها به سرزمین حجاز سفر کرد و مدتی هم آنجا ساکن شد. در دوران صدارت [[سپهسالار، میرزا حسین خان (۱۲۴۳ـ۱۲۹۹ق)|میرزا حسین خان سپهسالار]] ملقب به مشیرالدوله، راهی تهران شد و در سال‌های پایانی عمرش، در خانۀ او اقامت داشت. | ||
حاجی میرزا صفا در 9 رمضان 1291ق، در 79 سالگی در تهران درگذشت. پس از مرگش، میرزا حسین خان سپهسالار برای او در باغچۀ ملکی خودش در چشمه‌علی شهر ری، مقبره‌ای عالی با صحن بزرگ احداث کرد (که بعدها به [[صفاییه، گورستان|صفاییه]] معروف شد) و او را آنجا به خاک سپردند. | |||
---- | |||
حاجی میرزا صفا در 9 رمضان 1291ق، در 79 سالگی در تهران درگذشت. | |||
پس از مرگش، میرزا حسین خان سپهسالار برای او در باغچۀ ملکی خودش در | |||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۲
رضاقلی (1212 - 1291ق)
(معروف به حاجی میرزا صفا و ملقب به قنبرعلی شاه) عارف دورۀ قاجار و از دراویش فرقۀ نعمت‌اللهی در قرن سیزدهم، فرزند محمدحسن خانی. پس از انجام تحصیلات ابتدایی در زادگاهش، در دوران جوانی عازم بین النهرین (عراق) شد تا آنجا به تکمیل تحصیلاتش بپردازد. او آنجا در حوزۀ درس شیخ محمدحسن نجفی صاحب کتاب فقهی جواهرالکلام و برخی دیگر از علما شرکت کرد. سپس، از سلک آخوندی درآمد و ملبس به لباس درویشی شد و به ریاضت پرداخت. در خاورمیانه و آفریقا به سیاحت مشغول شد و برای زیارت مکه و مدینه، بارها به سرزمین حجاز سفر کرد و مدتی هم آنجا ساکن شد. در دوران صدارت میرزا حسین خان سپهسالار ملقب به مشیرالدوله، راهی تهران شد و در سال‌های پایانی عمرش، در خانۀ او اقامت داشت.
حاجی میرزا صفا در 9 رمضان 1291ق، در 79 سالگی در تهران درگذشت. پس از مرگش، میرزا حسین خان سپهسالار برای او در باغچۀ ملکی خودش در چشمه‌علی شهر ری، مقبره‌ای عالی با صحن بزرگ احداث کرد (که بعدها به صفاییه معروف شد) و او را آنجا به خاک سپردند.