آندره دوبیوس: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:آندره دوبیوس.jpg|بندانگشتی]]آندره دوبیوس ( | }}[[پرونده:آندره دوبیوس.jpg|بندانگشتی]]آندره دوبیوس (1936–1999م) Andre Dubus | ||
نویسنده امریکایی. بیش از هر چیز، به خاطر داستان‌های کوتاه خود شناخته شده است. | نویسنده امریکایی. بیش از هر چیز، به خاطر داستان‌های کوتاه خود شناخته شده است. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در لیک چارلز لوییزیانا<ref>Lake Charles, Louisiana</ref> به دنیا آمد. در کالج مک‌نیز<ref>McNeese State College</ref> روزنامه‌نگاری و ادبیات انگلیسی خواند. پس از آن به مدت شش سال به عنوان پیاده‌نظام نیروی دریایی خدمت کرد و به مقام سروانی رسید. با خروج از نیروی ریایی، ازدواج کرد و به آیووا رفت و آن‌جا در کارگاه نویسندگی آیووا<ref>Iowa Writers' Workshop</ref>، یکی از معتبرترین مراکز نویسندگی خلاق در جهان، تحصیل کرد. پس از اتمام تحصیل، به تدریس نویسندگی و ادبیات در کالج بردفورد<ref>Bradford College</ref> در ایالت ماساچوست مشغول شد. | در لیک چارلز لوییزیانا<ref>Lake Charles, Louisiana</ref> به دنیا آمد. در کالج مک‌نیز<ref>McNeese State College</ref> روزنامه‌نگاری و ادبیات انگلیسی خواند. پس از آن به مدت شش سال به عنوان پیاده‌نظام نیروی دریایی خدمت کرد و به مقام سروانی رسید. با خروج از نیروی ریایی، ازدواج کرد و به آیووا رفت و آن‌جا در کارگاه نویسندگی آیووا<ref>Iowa Writers' Workshop</ref>، یکی از معتبرترین مراکز نویسندگی خلاق در جهان، تحصیل کرد. پس از اتمام تحصیل، به تدریس نویسندگی و ادبیات در کالج بردفورد<ref>Bradford College</ref> در ایالت ماساچوست مشغول شد. | ||
در تمام دوران نویسندگی خود تنها یک رمان نوشت و بیشتر آثارش در قالب داستان کوتاه در مجلات معتبر آمریکایی به چاپ می‌رسید. معروف‌ترین مجموعه‌داستان وی ''بعد از ساعت‌ها رقصیدن''<ref>''Dancing After Hours''</ref> نام دارد و شامل چهارده داستان کوتاه است. [[نیویورک تایمز]] این کتاب را به عنوان یکی از آثار مهم سال | در تمام دوران نویسندگی خود تنها یک رمان نوشت و بیشتر آثارش در قالب داستان کوتاه در مجلات معتبر آمریکایی به چاپ می‌رسید. معروف‌ترین مجموعه‌داستان وی ''بعد از ساعت‌ها رقصیدن''<ref>''Dancing After Hours''</ref> نام دارد و شامل چهارده داستان کوتاه است. [[نیویورک تایمز]] این کتاب را به عنوان یکی از آثار مهم سال 1996م معرفی کرد. در همین سال، دوبیوس منتخبی از داستان‌های کوتاهش را با عنوان «داستان‌های برگزیده<ref>Selected Stories</ref>» به چاپ رساند. این اثر از حیث تنوع داستان‌ها، بهترین منبع برای آشنایی با سبک دوبیوس در مقام یکی از مهم‌ترین نویسندگان داستان کوتاه در آمریکاست. | ||
دوبیوس در دوران حیات خود جوایز معتبری را به دست آورد. از جمله جایزه‌ی قلم مالامود<ref>PEN/Malamud Award</ref>، جایزه‌ی قلم نیوانگلند<ref>L.L. Winship/PEN New England Award </ref>، جایزه‌ی ری<ref>Rea Award for the Short Story</ref> و نامزدی برای دو جایزه‌ی معتبر پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> و حلقه‌ی ملی منتقدان کتاب<ref>National Book Critics Circle Award</ref>. از داستان‌های وی دو اقتباس سینمایی نیز صورت گرفته است: در اتاق خواب از تاد فیلد که در سال | دوبیوس در دوران حیات خود جوایز معتبری را به دست آورد. از جمله جایزه‌ی قلم مالامود<ref>PEN/Malamud Award</ref>، جایزه‌ی قلم نیوانگلند<ref>L.L. Winship/PEN New England Award </ref>، جایزه‌ی ری<ref>Rea Award for the Short Story</ref> و نامزدی برای دو جایزه‌ی معتبر پولیتزر<ref>Pulitzer Prize</ref> و حلقه‌ی ملی منتقدان کتاب<ref>National Book Critics Circle Award</ref>. از داستان‌های وی دو اقتباس سینمایی نیز صورت گرفته است: در اتاق خواب از تاد فیلد که در سال 2011م نامزد پنج جایزه‌ی اسکار شد و همچنین فیلم ما دیگر این‌جا زندگی نمی‌کنیم از جان کران، ساخته شده در سال 2004م. | ||
دوبیوس زندگی شخصی سخت و پر فراز و نشیبی داشت. تجاوزی که به دختر جوانش صورت گرفت، باعث شد تا سال‌ها با پارانویا دست و پنجه نرم کند و نگران تأمین امنیت عزیزانش باشد. همچنین در سال | دوبیوس زندگی شخصی سخت و پر فراز و نشیبی داشت. تجاوزی که به دختر جوانش صورت گرفت، باعث شد تا سال‌ها با پارانویا دست و پنجه نرم کند و نگران تأمین امنیت عزیزانش باشد. همچنین در سال 1986م، وقتی برای کمک به دو موتورسوار از ماشین پیاده شد و به کنار جاده رفت، ماشینی به آن‌ها برخورد کرد. در این تصادف، یکی از موتورسواران در دم جان باخت و آندره بخ سختی مجروح شد، به طوری که در نهایت دچار معلولیت شد و توان پای چپ خود را به طور کامل از دست داد. پس از آن خانه‌نشین شد و در سال‌های پایانی عمر با مشکلات مالی و جسمی فراوانی روبه‌رو بود. نویسندگان مطرحی مانند کارور، دکتروف، استفن کینگ و ... که از دوستان وی محسوب می‌شدند، فراخوانی برای کمک به دوبیوس تشکیل دادند و توانستند بخضی از هزینه‌های گزاف پزشکی وی را تأمین کنند. در همین سال‌ها، دوبیوس دو کتاب دیگر نیز منتشر کرد. یک مجموعه داستان و یک مجموعه جستار درباره‌ی زندگی و ادبیات. دوبیوس در 62 سالگی با ایست قلبی درگذشت. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۸
| آندره دوبیوس Andre Dubus | |
|---|---|
| زادروز |
لیک چارلز، لوییزیانا 1936م |
| درگذشت | 1999م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | روزنامه‌نگاری و ادبیات انگلیسی در کالج مک‌نیز و نویسندگی خلاق در دانشگاه آیووا |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | بعد از ساعت‌ها رقصیدن |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی قلم مالامود، جایزه‌ی قلم نیوانگلند، جایزه‌ی ری و نامزدی جوایز پولیتزر و حلقه‌ی ملی منتقدان کتاب |
آندره دوبیوس (1936–1999م) Andre Dubus
نویسنده امریکایی. بیش از هر چیز، به خاطر داستان‌های کوتاه خود شناخته شده است.
در لیک چارلز لوییزیانا[۱] به دنیا آمد. در کالج مک‌نیز[۲] روزنامه‌نگاری و ادبیات انگلیسی خواند. پس از آن به مدت شش سال به عنوان پیاده‌نظام نیروی دریایی خدمت کرد و به مقام سروانی رسید. با خروج از نیروی ریایی، ازدواج کرد و به آیووا رفت و آن‌جا در کارگاه نویسندگی آیووا[۳]، یکی از معتبرترین مراکز نویسندگی خلاق در جهان، تحصیل کرد. پس از اتمام تحصیل، به تدریس نویسندگی و ادبیات در کالج بردفورد[۴] در ایالت ماساچوست مشغول شد.
در تمام دوران نویسندگی خود تنها یک رمان نوشت و بیشتر آثارش در قالب داستان کوتاه در مجلات معتبر آمریکایی به چاپ می‌رسید. معروف‌ترین مجموعه‌داستان وی بعد از ساعت‌ها رقصیدن[۵] نام دارد و شامل چهارده داستان کوتاه است. نیویورک تایمز این کتاب را به عنوان یکی از آثار مهم سال 1996م معرفی کرد. در همین سال، دوبیوس منتخبی از داستان‌های کوتاهش را با عنوان «داستان‌های برگزیده[۶]» به چاپ رساند. این اثر از حیث تنوع داستان‌ها، بهترین منبع برای آشنایی با سبک دوبیوس در مقام یکی از مهم‌ترین نویسندگان داستان کوتاه در آمریکاست.
دوبیوس در دوران حیات خود جوایز معتبری را به دست آورد. از جمله جایزه‌ی قلم مالامود[۷]، جایزه‌ی قلم نیوانگلند[۸]، جایزه‌ی ری[۹] و نامزدی برای دو جایزه‌ی معتبر پولیتزر[۱۰] و حلقه‌ی ملی منتقدان کتاب[۱۱]. از داستان‌های وی دو اقتباس سینمایی نیز صورت گرفته است: در اتاق خواب از تاد فیلد که در سال 2011م نامزد پنج جایزه‌ی اسکار شد و همچنین فیلم ما دیگر این‌جا زندگی نمی‌کنیم از جان کران، ساخته شده در سال 2004م.
دوبیوس زندگی شخصی سخت و پر فراز و نشیبی داشت. تجاوزی که به دختر جوانش صورت گرفت، باعث شد تا سال‌ها با پارانویا دست و پنجه نرم کند و نگران تأمین امنیت عزیزانش باشد. همچنین در سال 1986م، وقتی برای کمک به دو موتورسوار از ماشین پیاده شد و به کنار جاده رفت، ماشینی به آن‌ها برخورد کرد. در این تصادف، یکی از موتورسواران در دم جان باخت و آندره بخ سختی مجروح شد، به طوری که در نهایت دچار معلولیت شد و توان پای چپ خود را به طور کامل از دست داد. پس از آن خانه‌نشین شد و در سال‌های پایانی عمر با مشکلات مالی و جسمی فراوانی روبه‌رو بود. نویسندگان مطرحی مانند کارور، دکتروف، استفن کینگ و ... که از دوستان وی محسوب می‌شدند، فراخوانی برای کمک به دوبیوس تشکیل دادند و توانستند بخضی از هزینه‌های گزاف پزشکی وی را تأمین کنند. در همین سال‌ها، دوبیوس دو کتاب دیگر نیز منتشر کرد. یک مجموعه داستان و یک مجموعه جستار درباره‌ی زندگی و ادبیات. دوبیوس در 62 سالگی با ایست قلبی درگذشت.