ابرتقارن: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَبَرتقارن (supersymmetry)<br>در [[فیزیک]]، نظریه‌ای که دو رده از [[ذره بنیادی|ذرات بنیادی]]، [[فرمیون|فرمیون]]< | اَبَرتقارن (supersymmetry)<br>در [[فیزیک]]، نظریه‌ای که دو رده از [[ذره بنیادی|ذرات بنیادی]]<ref>elementary particle</ref>، [[فرمیون|فرمیون]]<ref>fermion</ref>ها و [[بوزون|بوزون]]<ref>boson</ref>ها، را به یکدیگر ارتباط می‌دهد. بنابر نظریۀ اَبَرتقارن، هر ذرۀ فرمیونی یک ذرۀ بوزونیِ همباز دارد و برعکس. تاکنون نتوانسته‌اند برای همۀ بوزون‌های شناخته‌شده از بین فرمیون‌های شناخته‌شده همباز پیدا کنند. به این‌ترتیب، به صورت اصل موضوعی، وجود فرمیون‌های کشف‌نشده‌ای مثل فوتینوها (همباز‌های [[فوتون|فوتون]]<ref>boson</ref>ها)، گلوئینوها (همباز‌های [[گلویون|گلوئون]]<ref>gluon</ref>ها)، و گراویتینوها (همباز‌های [[گراویتون|گراویتون]]<ref>graviton</ref>ها) را می‌پذیرند. براساس این تصویرها، ایجاد نظریه‌ای برای گرانش، که اَبَرگرانش<ref>supergravity</ref> نامیده می‌شود، امکان‌پذیر است. این نظریه را می‌توان ادامۀ کار [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|اینشتین]]<ref>Einstein</ref> دانست، و در آن، [[نیروی گرانشی|نیروهای گرانشی]]<ref>gravitational force</ref>، هسته‌ای، و [[نیروی الکترومغناطیسی|الکترومغناطیسی]]<ref>electromagnetic force</ref> را تظاهرات متفاوتی از یک اَبَرنیروی بنیادی درنظر می‌گیرند. اَبَرتقارن را در [[ابرریسمان، نظریه|نظریۀ اَبَرریسمان]] نیز ادغام کرده‌اند و این امر برای «نظریۀ همه چیز یا وحدت بزرگ»ی که دانشمندان در جُست‌وجوی آن‌اند، بسیار حیاتی است.<br><!--11013000--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۸
اَبَرتقارن (supersymmetry)
در فیزیک، نظریه‌ای که دو رده از ذرات بنیادی[۱]، فرمیون[۲]ها و بوزون[۳]ها، را به یکدیگر ارتباط می‌دهد. بنابر نظریۀ اَبَرتقارن، هر ذرۀ فرمیونی یک ذرۀ بوزونیِ همباز دارد و برعکس. تاکنون نتوانسته‌اند برای همۀ بوزون‌های شناخته‌شده از بین فرمیون‌های شناخته‌شده همباز پیدا کنند. به این‌ترتیب، به صورت اصل موضوعی، وجود فرمیون‌های کشف‌نشده‌ای مثل فوتینوها (همباز‌های فوتون[۴]ها)، گلوئینوها (همباز‌های گلوئون[۵]ها)، و گراویتینوها (همباز‌های گراویتون[۶]ها) را می‌پذیرند. براساس این تصویرها، ایجاد نظریه‌ای برای گرانش، که اَبَرگرانش[۷] نامیده می‌شود، امکان‌پذیر است. این نظریه را می‌توان ادامۀ کار اینشتین[۸] دانست، و در آن، نیروهای گرانشی[۹]، هسته‌ای، و الکترومغناطیسی[۱۰] را تظاهرات متفاوتی از یک اَبَرنیروی بنیادی درنظر می‌گیرند. اَبَرتقارن را در نظریۀ اَبَرریسمان نیز ادغام کرده‌اند و این امر برای «نظریۀ همه چیز یا وحدت بزرگ»ی که دانشمندان در جُست‌وجوی آن‌اند، بسیار حیاتی است.