رومیو و ژولیت

رومئو و ژولیت (Romeo and Juliet)

صحنه‌ای از فيلم رومئو و ژوليت

سوگ‌نمایشی در پنج پرده، نوشتۀ ویلیام شکسپیر، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۵۹۷. رومئو از خانوادۀ مونتگیوها، عاشق ژولیت از خانوادۀ کاپولتی‌هاست. میان این دو خانوادۀ بزرگ ورونایی دشمنی دیرینه‌ای برپاست. رومئو در نزاعی ناخواسته مرتکب قتل می‌شود، اما پیش از صادرشدن حکم تبعید درمی‌یابد که بنا دارند ژولیت را به‌زور به ازدواج کنت پاریس درآورند. ژولیت به توصیۀ یکی از دوستان دارویی می‌نوشد تا مدتی به خواب رود و چنین به نظر آید که مرده است. پیکر او را به آرامگاه خانوادگی می‌برند. بناست رومئو از اصل ماجرا باخبر باشد، اما چنین نمی‌شود و می‌پندارد که ژولیت مرده است. رومئو خود را به آرامگاه می‌رساند، جام زهر می‌نوشد و می‌میرد. ژولیت نیز که از خواب بیدار شده است، با دیدن این صحنه به‌خود خنجر می‌زند. دو دلداده در آغوش هم جان می‌سپرند. اصل این داستان از افسانه‌ای سینایی اخذ شده است. پیش از شکسپیر روایت‌هایی از آن به‌دست بود، اما هیچ‌کدام از این روایت‌ها به پای شاهکار شکسپیر نمی‌رسد. نخستین نمایش‌نامه‌ای که از آن دردست است، کاستلوینه‌ها و مونتسه‌ها اثر فلیکس لوپه دِ وگا کارپیو به زبان اسپانیایی است. پس از روایت شکسپیر نیز آثار بسیار با این مضمون نوشته شد. اپرای وینچنتسو بلینی با عنوان کاپولتی‌ها و مونتگیو، به اقتباس از شکسپیر، در نیمۀ نخست قرن ۱۹ با اقبال فراوان روبه‌رو شد. هکتور برلیوز نیز سمفونی‌ای با عنوان رومئو و ژولیت ساخته که از بهترین نمونه‌های موسیقایی مقتبس از شکسپیر است.