چغانی، ابوعلی ( ـ ۳۴۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>(نامِ اصلی: امیر ابوعلی احمد بن محمد چغانی) بزرگ‌‌ترین امیر چَغانی. در ۳۱۷ق پس از آن‌که پدرش به امارت [[بلخ]] و [[طخارستان]] رسید، این سرزمین‌ها را بدو واگذار کرد. سال بعد شورش امیرِ ختّل برضد [[سامانیان]] را سرکوب کرد و در ۳۲۷ق امارت و سپهسالاری [[خراسان]] را به دست آورد. در ۳۴۰ق حکومت [[چغانیان]] و [[ترمذ]] را به فرزندش واگذار کرد و خود به نیشابور رفت. به روزگار امیر [[نوح سامانی اول|نوح اول سامانی]] از خدمت معزول شد (۳۳۳ق) و به [[ری، شهر|ری]] رفت و [[رکن الدوله دیلمی، ابوعلی حسن بن بویه (۲۸۶ـ۳۶۶ق)|رکن‌الدوله دیلمی]] او را گرامی داشت و از خلیفۀ عباسی فرمان حکومت خراسان را برای وی گرفت. پس از آن به نیشابور بازگشت و خطبه به نام خلیفۀ عباسی کرد، اما نتوانست به حکومت خود ادامه دهد و به ری بازگشت.</p>
}}<p>(نامِ اصلی: امیر ابوعلی احمد بن محمد چغانی) بزرگ‌‌ترین امیر چَغانی. در ۳۱۷ق پس از آن‌که پدرش به امارت [[بلخ]] و [[طخارستان]] رسید، این سرزمین‌ها را بدو واگذار کرد. سال بعد شورش امیرِ ختّل برضد [[سامانیان]] را سرکوب کرد و در ۳۲۷ق امارت و سپهسالاری [[خراسان]] را به دست آورد. در ۳۴۰ق حکومت [[چغانیان]] و [[ترمذ]] را به فرزندش واگذار کرد و خود به نیشابور رفت. به روزگار امیر [[نوح سامانی اول|نوح اول سامانی]] از خدمت معزول شد (۳۳۳ق) و به [[ری، شهر باستانی|ری]] رفت و [[رکن الدوله دیلمی، ابوعلی حسن بن بویه (۲۸۶ـ۳۶۶ق)|رکن‌الدوله دیلمی]] او را گرامی داشت و از خلیفۀ عباسی فرمان حکومت خراسان را برای وی گرفت. پس از آن به نیشابور بازگشت و خطبه به نام خلیفۀ عباسی کرد، اما نتوانست به حکومت خود ادامه دهد و به ری بازگشت.</p>
<br><!--17036400-->
<br><!--17036400-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۵

چَغانی، ابوعلی ( ـ ۳۴۴ق)

ابوعلی چغانی
درگذشت  ۳۴۴ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
گروه مقاله تاریخ ایران

(نامِ اصلی: امیر ابوعلی احمد بن محمد چغانی) بزرگ‌‌ترین امیر چَغانی. در ۳۱۷ق پس از آن‌که پدرش به امارت بلخ و طخارستان رسید، این سرزمین‌ها را بدو واگذار کرد. سال بعد شورش امیرِ ختّل برضد سامانیان را سرکوب کرد و در ۳۲۷ق امارت و سپهسالاری خراسان را به دست آورد. در ۳۴۰ق حکومت چغانیان و ترمذ را به فرزندش واگذار کرد و خود به نیشابور رفت. به روزگار امیر نوح اول سامانی از خدمت معزول شد (۳۳۳ق) و به ری رفت و رکن‌الدوله دیلمی او را گرامی داشت و از خلیفۀ عباسی فرمان حکومت خراسان را برای وی گرفت. پس از آن به نیشابور بازگشت و خطبه به نام خلیفۀ عباسی کرد، اما نتوانست به حکومت خود ادامه دهد و به ری بازگشت.