ارومیه، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

}} اُرومیه، شهر

مرکز اداری استان [[آذربایجان غربی]] و [[ارومیه، شهرستان|شهرستان ارومیه]]. با ارتفاع ۱,۳۴۰ متر، در دشتی در ۵۹۶کیلومتری شمال غربی [[تهران، شهر|تهران]] و ۱۷‌کیلومتری ساحل غربی [[ارومیه، دریاچه|دریاچۀ ارومیه]]، سر راه [[خوی، شهر|خوی]] و [[سلماس، شهر|سلماس]] به [[مهاباد، شهر|مهاباد]] و [[سردشت، شهر (آذربایجان غربی)|سردشت]]، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۵۸۳,۲۵۵ نفر است (۱۳۸۵). سابقۀ شهر ارومیه به حدود ۲۰۰۰پ‌م می‌رسد و زردشتیان آن را زادگاه اشو زردشت می‌دانند. ارومیه در زمان خلافت عمر، به تصرف مسلمانان درآمد. [[طغرل سلجوقی اول|طغرل سلجوقی]] در ۵۸۵ق ارومیه را تصرف و آن را تاراج و ویران کرد. امیرتیمور، ایل افشار را در دشت ارومیه سکنی داد و با فروپاشی دولت [[صفویه]] به تصرف عثمانی‌ها درآمد و بعد از زمان کوتاهی [[نادرشاه افشار]] دست آنان را از این سرزمین کوتاه کرد. در جنگ‌های ایران و روس، مدتی در اشغال روس‌ها بود و در ۱۳۲۴ق به تصرف عثمانی‌ها درآمد. در [[جنگ جهانی اول]]، چند بار، بین روس و عثمانی دست‌به‌دست شد و آسیب فراوانی دید. پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، به‌دست انجمن آسوریان افتاد و کشتارهای خونینی در آن رخ داد. طی آن، مسیحیان مسلمانانِ بسیاری را قتل‌عام کردند و شهر به ویرانه‌ای خالی از سکنه تبدیل شد. [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] قدرت دولت مرکزی را در آن شهر استحکام بخشید و امنیت را در آن‌جا برقرار کرد و ارومیه را به رضائیه تغییر نام داد، که بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] دوباره ارومیه نام گرفت. مسجد جامع (۶۷۶ق) و سه گنبد از آثار تاریخی شهر ارومیه است.