استابات ماتر دولوروسا: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:11239200.jpg|thumb|ماتر دولوروسا، اثر روخيِر وان‌دِر وِيدِن]] | [[File:11239200.jpg|thumb|ماتر دولوروسا، اثر روخيِر وان‌دِر وِيدِن]] | ||
شعری لاتین<ref>Latin</ref> که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره<ref>Virgin Mary</ref> پای صلیب<ref>Cross </ref> را توصیف می‌کند. سرودن این شعر را به شخصیت‌های گوناگونی نسبت داده‌اند، ازجمله [[سن برنار]] اهل کلِروو<ref>Saint Bernard of Clairvaux</ref>، پاپ [[اینوکنتیوس سوم]]<ref>Pope Innocent III</ref>، و [[یاکوپونه دا تودی (ح۱۲۳۰ـ ۱۳۰۶م)|یاکوپونه دا تودی]]<ref>Jacopone da Todi</ref>. در قرن ۱۴م این شعر به‌تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به‌‌مثابۀ یکی از قسمت‌های دو ضیافت هفت اندوه حضرت [[مریم عذرا]]<ref>Virgin Mary</ref> در تقویم کلیسای رُم<ref>Roman Missal </ref> گنجانده شد. این شعر در عبادت‌های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده‌گانۀ تصلیب عیسی مسیح)<ref>Stations of the Cross</ref> نیز خوانده می‌شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ‌هایی که برایش ساخته‌اند پیداست. [[ژوسکن د پره (۱۴۴۰ـ۱۵۲۱م)|ژوسکن دِ پره]]<ref>Josquin des Préz</ref> در قرن ۱۵م و [[پالسترینا، جووانی (ح ۱۵۲۵ـ۱۵۹۴)|جووانّی دا پالسترینا]]<ref>Giovanni da Palestrina</ref> در قرن ۱۶، تنظیم‌های پلی‌فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ‌سازانی همچون [[پرگولزی، جووانی باتیستا (۱۷۱۰ـ۱۷۳۶)|جووانی پرگولزی]]<ref>Giovanni Pergolesi</ref>، [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|یوزف هایدن]]<ref>Joseph Haydn</ref>، [[ | شعری لاتین<ref>Latin</ref> که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره<ref>Virgin Mary</ref> پای صلیب<ref>Cross </ref> را توصیف می‌کند. سرودن این شعر را به شخصیت‌های گوناگونی نسبت داده‌اند، ازجمله [[سن برنار]] اهل کلِروو<ref>Saint Bernard of Clairvaux</ref>، پاپ [[اینوکنتیوس سوم]]<ref>Pope Innocent III</ref>، و [[یاکوپونه دا تودی (ح۱۲۳۰ـ ۱۳۰۶م)|یاکوپونه دا تودی]]<ref>Jacopone da Todi</ref>. در قرن ۱۴م این شعر به‌تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به‌‌مثابۀ یکی از قسمت‌های دو ضیافت هفت اندوه حضرت [[مریم عذرا]]<ref>Virgin Mary</ref> در تقویم کلیسای رُم<ref>Roman Missal </ref> گنجانده شد. این شعر در عبادت‌های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده‌گانۀ تصلیب عیسی مسیح)<ref>Stations of the Cross</ref> نیز خوانده می‌شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ‌هایی که برایش ساخته‌اند پیداست. [[ژوسکن د پره (۱۴۴۰ـ۱۵۲۱م)|ژوسکن دِ پره]]<ref>Josquin des Préz</ref> در قرن ۱۵م و [[پالسترینا، جووانی (ح ۱۵۲۵ـ۱۵۹۴)|جووانّی دا پالسترینا]]<ref>Giovanni da Palestrina</ref> در قرن ۱۶، تنظیم‌های پلی‌فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ‌سازانی همچون [[پرگولزی، جووانی باتیستا (۱۷۱۰ـ۱۷۳۶)|جووانی پرگولزی]]<ref>Giovanni Pergolesi</ref>، [[هایدن، یوزف (۱۷۳۲ـ۱۸۰۹)|یوزف هایدن]]<ref>Joseph Haydn</ref>، [[روسینی، جوآکینو (۱۷۹۲ ـ ۱۸۶۸)|جوآکّینو روسّینی]]<ref>Gioacchino Rossini</ref>، [[دوورژاک، آنتونین (۱۸۴۱ـ۱۹۰۴)|آنتونین دوورژاک]]<ref>Antonin Dvorák</ref> و [[وردی، جوزپه (۱۸۱۳ـ۱۹۰۱)|جوزپّه وردی]]<ref>Giuseppe Verdi</ref> آهنگ‌های برجسته‌ای بر این شعر ساختند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴
اسْتاباتْ ماتِر دولوروسا (Stabat Mater Dolorosa)
شعری لاتین[۱] که تاریخ پیدایش و سرایندۀ آن معلوم نیست، و اندوه مریم باکره[۲] پای صلیب[۳] را توصیف می‌کند. سرودن این شعر را به شخصیت‌های گوناگونی نسبت داده‌اند، ازجمله سن برنار اهل کلِروو[۴]، پاپ اینوکنتیوس سوم[۵]، و یاکوپونه دا تودی[۶]. در قرن ۱۴م این شعر به‌تدریج کاربرد نیایشی یافت و از ۱۷۲۷ به‌‌مثابۀ یکی از قسمت‌های دو ضیافت هفت اندوه حضرت مریم عذرا[۷] در تقویم کلیسای رُم[۸] گنجانده شد. این شعر در عبادت‌های جلوی شمایل مجالسِ تصلیب (تصاویر چهارده‌گانۀ تصلیب عیسی مسیح)[۹] نیز خوانده می‌شود. محبوبیت فراوان آن از تعداد آهنگ‌هایی که برایش ساخته‌اند پیداست. ژوسکن دِ پره[۱۰] در قرن ۱۵م و جووانّی دا پالسترینا[۱۱] در قرن ۱۶، تنظیم‌های پلی‌فونیک کلاسیکی روی آن انجام دادند. بعد از آن نیز آهنگ‌سازانی همچون جووانی پرگولزی[۱۲]، یوزف هایدن[۱۳]، جوآکّینو روسّینی[۱۴]، آنتونین دوورژاک[۱۵] و جوزپّه وردی[۱۶] آهنگ‌های برجسته‌ای بر این شعر ساختند.