استبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵م - ): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ [[ایران شناسی|ایران‌شناسی]] درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه [[خاورشناسی]] بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام ''زبان وخانی'' دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است. از آثارش: ''افسانه‌های مردم پامیر'' با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛'' افسانه و روایات سیستان'' (۱۹۸۱)؛ ''زبان باختری'' (۱۹۸۱)؛ ''نباتات در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۲)؛ ''واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).
}}ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ [[ایران شناسی|ایران‌شناسی]] درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه [[خاورشناسی]] بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام ''زبان وخانی'' دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است.  
 
از آثارش: ''افسانه‌های مردم پامیر'' با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛'' افسانه و روایات سیستان'' (۱۹۸۱)؛ ''زبان باختری'' (۱۹۸۱)؛ ''نباتات در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۲)؛ ''واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری'' (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).
<br><!--11248700-->
<br><!--11248700-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴

استِبلین کامنسکی، ایوان میخائیلوویچ (۱۹۴۵)(Steblin Kaminskio, Ivan Mikhailovich)

ایوان میخاییلوویچ استبلین کامنسکی
Ivan Mikhailovich Steblin Kaminskio
زادروز ۱۹۴۵م
ملیت روسیه ای
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامۀ دکتری (۱۹۸۴م) دانشگاه پترزبورگ
شغل و تخصص اصلی ایران شناس
آثار افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱)؛ زبان باختری (۱۹۸۱)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳)
گروه مقاله خاورشناسی

ایران‌شناس روسی. در دانشگاه پترزبورگ در رشتۀ ایران‌شناسی درس خواند. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۱ کارمند علمی پژوهشگاه خاورشناسی بود و در ۱۹۷۱ از دانشنامۀ دکتری خود با نام زبان وخانی دفاع کرد و در ۱۹۸۴ موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری عالی شد. صاحب کرسی ایران‌شناسی دانشگاه پترزبورگ بوده است. در تاریخ زبان‌های ایرانی، اوستایی، پامیری (بدخشانی)، فولکلور و مردم‌شناسی اقوام ایرانی تخصص دارد و در آثار شفاهی مردم تاجیک پژوهش‌‌های گسترده‌ای کرده است.

از آثارش: افسانه‌های مردم پامیر با همکاری گریونبرگ (مسکو، ۱۹۷۶)؛ افسانه و روایات سیستان (۱۹۸۱)؛ زبان باختری (۱۹۸۱)؛ نباتات در زبان‌های پامیری (۱۹۸۲)؛ واژه‌شناسی در زبان‌های پامیری (۱۹۸۷)؛ ترجمۀ اوستا به روسی (دوشنبه، ۱۹۹۰، مسکو، ۱۹۹۳).